Δεν θα μιλήσω ως επαγγελματίας του χώρου αλλά ως αναγνώστης. Οι υπαίθριες εκθέσεις βιβλίου, που πραγματοποιούνται κάθε άνοιξη και φθινόπωρο -ενίοτε και το καλοκαίρι- σε πάρκα, πεζόδρομους, πλατείες και προκυμαίες, είναι πολύ του γούστου μου.
Πρόκειται στην ουσία για πολύχρωμα παζάρια, όπου μοστράρονται βιβλία κάθε γούστου και ποιότητας.
Εχεις την ευκαιρία βολτάροντας να περάσεις από περίπτερα καθιερωμένων οίκων μα και μικρών -και περιθωριακών ακόμα- εκδοτών.
Να φυλλομετρήσεις νέες κυκλοφορίες, αριστουργήματα της λογοτεχνίας και της παραλογοτεχνίας - ακόμα δε και καζαμίες, ονειροκρίτες, βίους αγίων (χριστιανών και ινδουιστών), μαργαριτάρια εν ολίγοις που σπανίως αλιεύονται σε έγκριτα βιβλιοπωλεία…
Πίσω απ’ τους πάγκους στέκονται οι υπάλληλοι των μεγάλων εκδοτών και οι μικροί εκδότες αυτοπροσώπως. Εχει ενδιαφέρον να παρατηρείς πώς ο καθένας απ’ τους τελευταίους πλασάρει την πραμάτεια του: «Τα Απαντα του Καρκαβίτσα δεν πρέπει να λείπουν από κανένα σπίτι!». «Τι κι αν ηττήθηκε, προσωρινά, ο σοσιαλισμός; Η Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια παραμένει αξεπέραστη!».
Ο υπαίθριος χαρακτήρας των εκθέσεων βιβλίου τις κάνει ασύγκριτα πιο προσιτές προς το ευρύ κοινό από ό,τι εάν γίνονταν σε έναν στεγασμένο χώρο, με ελεύθερη έστω είσοδο.
Τις κάνει να απευθύνονται στον οποιονδήποτε περαστικό - σε μαμάδες με μωρά στα καρότσια, ηλικιωμένους κυρίους που κοιτάνε αφ’ υψηλού όποιον συγγραφέα έπεται χρονικά του Μενέλαου Λουντέμη, πιτσιρικάδες με σκέιτ-μπορντ, ακόμα δε και οικονομικούς μετανάστες, που ίσως οι πατρίδες τους να ’ταν ασύγκριτα πιο βιβλιόφιλες από την ανεπτυγμένη Ελλάδα…
Οταν πέφτει το σούρουπο και μισοσκοτεινιάζει, έχεις για μια στιγμή την αίσθηση, σ’ ετούτες τις υπαίθριες εκθέσεις, πως τα βιβλία είναι φρούτα που ’χουν κοπεί απ’ τα δέντρα του πάρκου είτε φρεσκοπιασμένα ψάρια, τα οποία μόλις αδειάστηκαν στην προκυμαία και μεσ’ στα χέρια σου θα συνεχίσουν να σπαρταράνε…
* Ο Χρήστος Α. Χωμενίδης είναι συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου