Δυο εμβληματικοί ήρωες είναι η Λεύκα της Ζατέλη (Το πάθος χιλιάδες φορές) και ο Χόλντεν Κόλφιλντ του Σάλιντζερ (Ο φύλακας στη σίκαλη), δυο έφηβοι που δεν τους αρέσει πολύ ο εαυτός τους και τον υποβάλλουν σε δοκιμασίες για να αυτοτιμωρηθούν μες τη μοναξιά της διαφορετικότητάς τους.
Ο μεν Κόλφιλντ ταλανίζει την υγεία του με σωματικές κακουχίες, αλκοόλ και ναρκωτικά, κλεισμένος μέσα στη δίνη μιας βασανισμένης εφηβείας, ενώ η Λεύκα, αιχμάλωτη ενός ανομολόγητου πάθους, σημαδεύει το αψεγάδιαστο πρόσωπό της με πυρακτωμένο σίδερο. Έτσι τσαλακώνουν κι οι δυο τους την εικόνα τους, παγιδευμένοι σ' έναν κόσμο που δυσκολεύεται να τους καταλάβει και να τους αποδεχτεί. Κι οι δυο τους μετρούν απώλειες τραυματικές στην οικογένειά τους που τους ωθούν να προσκολλώνται και να μοιράζουν απλόχερα την αγάπη τους η μεν Λεύκα στη "δίδυμή της "Ωραιοζήλη, ο δε Κόλφιλντ στην μικρή αδελφή του, το "Φοιβάκι του". Είναι μια αγάπη άνευ όρων που τους βοηθά να ισορροπούν στο τεντωμένο σκοινί της ψυχολογικής τους ενηλικίωσης που έρχεται σιγά-σιγά μέσα από το γράψιμο. Ο Κόλφιλντ, σε πρώτο πρόσωπο, με άμεσο προφορικό λόγο που σε κάνει να θέλεις άλλες φορές να τον χαστουκίσεις κι άλλες φορές να του χαϊδέψεις τα μαλλιά κι η Λεύκα, σε τρίτο πρόσωπο, μέσα από τα κρυφά σημειώματά της με την ανεστραμμένη γραφή και τη σμιλεμένη γλώσσα γυρεύουν να λυτρωθούν και να εξαγνιστούν εκθέτοντας τα συναισθήματα και τα πάθη τους στα μάτια των υποψιασμένων αναγνωστών.
Η Λεύκα,συμφιλιωμένη με το θάνατο, βοηθά αυτούς που της το ζητούν να περάσουν ειρηνικά στην αντίπερα όχθη, ενώ ο ήρωας του Σάλιντζερ με την φαινομενικά άσχετη ερώτηση: "Που πάνε αλήθεια οι πάπιες όταν παγώνει η λίμνη;" εκφράζει,ίσως,τις μεταφυσικές του ανησυχίες.
Δυο ήρωες, λοιπόν, τόσο αλλιώτικοι μα και τόσο συγγενείς στη διαφορετικότητά τους που καταφέρνουν να κερδίσουν τον αναγνώστη παρ' όλο που τα δυο βιβλία γράφτηκαν με διαφορά περίπου 60 ετών!
Για την Ομάδα Ανάγνωσης
Βέρα Πελέκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου