30/1/08

ΝΕΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΣΕΜΙΝΑΡΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΚΕΒΙ – ΑΝΟΙΞΗ 2008

Το εργαστήρι του βιβλίου

σας προσκαλεί να γνωρίσετε από κοντά τους διδάσκοντες καθηγητές

του νέου κύκλου σεμιναρίων (11 Φεβρουαρίου – 18 Απριλίου 2008)

την Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2008, στις 12 το μεσημέρι

στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΕΚΕΒΙ

(Αθ. Διάκου 4, Αθήνα, στάση μετρό «Ακρόπολη»)

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ

ekevi_prosklΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΤΕΧΝΗΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ

Συντονιστής: Στρατής Χαβιαράς

· Μυθιστόρημα Τατιάνα Αβέρωφ, Βαγγέλης Ραπτόπουλος, Στρατής Χαβιαράς

· Διήγημα Κώστας Κατσουλάρης, Ανδρέας Μήτσου, Γιώργος Ρωμανός

· Νουβέλα Μισέλ Φάις

· Ποίηση Στρατής Πασχάλης

· Παιδικό βιβλίο Χρήστος Μπουλώτης, Ελένη Σβορώνου

· Δημοσιογραφία, κριτική και λογοτεχνία Βαγγέλης Χατζηβασιλείου

· Θεατρική γραφή Ανδρέας Στάικος

· Δημιουργικές αναγνώσεις σύγχρονης ποίησης Χάρης Βλαβιανός

· Αναγνώσεις αρχαίων Ελλήνων κλασσικών Τάκης Θεοδωρόπουλος

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΚΕΙΜΕΝΩΝ

Συντονιστής: Στρατής Χαβιαράς

· Γλωσσική και τυπογραφική διόρθωση και επιμέλεια βιβλίου (4 επίπεδα)

Διδάσκουν׃ Δημήτρης Θάνας, Ελένη Κεχαγιόγλου

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΤΕΧΝΗΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

· Καλλιτεχνική βιβλιοδεσία Βασιλική Βλάχου, Ευαγγελία Μπίζα

· Βασικές αρχές χαρακτικής Μ. Βαμβατήρα, Ν. Δεσεκόπουλος, Γ. Στεφανάκης

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ

· «Βιβλιοπαιχνίδια»: Διαβάζοντας τις εικόνες

δωρεάν - για μαθητές Ε’ και ΣΤ’ Δημοτικού και Γυμνασίου

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ

Χρήση της ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ • Επιμέλεια κειμένων • Πώληση δικαιωμάτων

Έκτακτα δωρεάν σεμινάρια για εκδότες, ατζέντηδες και επαγγελματίες του βιβλίου

Διοργάνωση: ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΙΒΛΙΟΥ (ΕΚΕΒΙ)

σε συνεργασία με το ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ (ΕΚΕΜΕΛ)

Παράταση αιτήσεων συμμετοχής: έως 6 Φεβρουαρίου 2008

Πληροφορίες: τηλ.: 210-3248341-2, 210-9200300

www.ekebi.gr

28/1/08

Παζάρι βιβλίου στην Πλατεία Κλαυθμώνος, 1-10 Φεβρουαρίου

pazari_book Για να μην "σκοτώνονται" τα βιβλία, όταν "γεράσουν", την Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου, μία έκθεση βιβλίου, διαφορετική από τις καθιερωμένες, μία μεγάλη γιορτή γνωριμίας με το Βιβλίο, διοργανώνεται για 13η συνεχή χρονιά, από τον Σύνδεσμο Εκδοτών Βιβλίου, υπό την αιγίδα του Πολιτισμικού Οργανισμού του δήμου Αθηναίων.

Από την Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου για δέκα ημέρες, έως και την Κυριακή, 10 Φεβρουαρίου 2008, στην Πλατεία Κλαυθμώνος, πραγματοποιείται ένα μεγάλο Παζάρι Βιβλίου.

Σ’ ένα τεράστιο περίπτερο (1.000 τ.μ.) ενιαίο για όλους τους εκδότες, εκτίθενται χιλιάδες τίτλοι. Οι εκδότες άνοιξαν για μία ακόμη φορά τις αποθήκες τους και προσφέρουν βιβλία όλων των ειδών, σε ιδιαίτερα προσιτές τιμές, με την εγγύηση του Συνδέσμου Εκδοτών Βιβλίου.

Οι τιμές έχουν ορισθεί σε 1,00 -  2,00  - 2,50 - 3,00  - 4,00 - 4,50, κλπ. Το Παζάρι Βιβλίου 2008, 1 έως 10 Φεβρουαρίου, θα λειτουργεί καθημερινά από τις 10:00 το πρωί μέχρι τις 21:45 το βράδυ.

Πηγή: http://book.ert.gr/book_main_details.asp?id=370846

26/1/08

1η Έκθεση Παιδικού και Εφηβικού βιβλίου 1-4 Φεβρουαρίου 2008

clip_image002Το Υπουργείο Πολιτισμού και το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) διοργανώνουν την 1η Έκθεση Παιδικού & Εφηβικού Βιβλίου 1-4 Φεβρουαρίου 2008 στις εγκαταστάσεις της ΗELEXPO, στο Μαρούσι.
Τέσσερις μέρες με σκοπό τη μετάδοση της χαράς της ανάγνωσης στα παιδιά και στους νέους. Μια μαγική συνάντηση ανάμεσα στους συγγραφείς και τους αναγνώστες, για να ανθίσει ένας καινούργιος απέραντος κόσμος.
Τι μπορούμε να δούμε στην έκθεση:
Εκδότες παιδικού βιβλίου, που θα παρουσιάσουν τη βιβλιοπαραγωγή τους και θα φιλοξενήσουν τους μικρούς επισκέπτες στα περίπτερά τους.
Περισσότερες από 50 εκδηλώσεις: παιδικές παραστάσεις, συναντήσεις με αγαπημένους συγγραφείς και εικονογράφους, θεατρικά και μουσικά δρώμενα, εργαστήρια, εκθέσεις.
Ειδικό περίπτερο όπου θα εκτίθενται παλιά αγαπημένα παιγνίδια από τις δεκαετίες ‘30, ‘40 και ‘50 και σπάνιες εκδόσεις της ίδιας περιόδoυ από τη συλλογή του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου (ΕΛΙΑ).
• Κεντρικό περίπτερο αφιερωμένο στην τιμώμενη χώρα: Ολλανδία.
• Έκθεση με τις ελληνικές υποψηφιότητες για τα βραβεία Andersen.
Προβολές ταινιών μηκρού μήκους για παιδιά και νέους (Camera Zizanio) από το Διεθνές Φεστιβάλ Ολυμπίας.

Η έκθεση θα είναι ανοικτή στο κοινό από 9.00 - 20.00 (τη Δευτέρα έως 16.00)

Λεπτομέρειες  θα βρείτε στην ιστοσελίδα Έκθεση Παιδικού & Εφηβικού Βιβλίου

25/1/08

Πρόγραμμα δράσεων του ΕΚΕΒΙ για το 2008

  • 1η Έκθεση Παιδικού και Εφηβικού Βιβλίου, στην Αθήνα, (1 – 4 Φεβρουαρίου). Φέτος είναι η Ολλανδία τιμώμενη χώρα, φημισμένη για το παιδικό βιβλίο της
  • Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης (21 Μαρτίου), επιλέγοντας φέτος ως θέμα την πολιτική ποίηση
  • Νέα ιστοσελίδα του ΕΚΕΒΙ (θα λειτουργήσει περίπου σε ένα μήνα), που θα συγκεντρώνει όλες τις εκδηλώσεις που αφορούν στο βιβλίο. Στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Βιβλίου (23 Απριλίου), το ΕΚΕΒΙ θα εγκαινιάσει στην ιστοσελίδα του ένα καινούργιο link όπου θα παρουσιάσει το ημερολόγιο των φιλολογικών εκδηλώσεων όλης της χώρας και πιο γενικά όλες τις εκδηλώσεις που αφορούν στο βιβλίο, μια βάση πληροφοριών που έλειπε έως τώρα
  • Εγκαινίαση του θεσμού της τιμώμενης χώρας στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης (29 Μαΐου- 1 Ιουνίου). Το 2008 είναι η Γαλλία, το 2010 θα είναι η Κίνα και μάλλον για το 2009 η Γερμανία
  • Παρουυσίαση του ελληνικού βιβλίου στη ΔΕΒ Πεκίνου 2008 (1-4 Σεπτεμβρίου) - όπου η Ελλάδα θα είναι τιμώμενη χώρα
  • Επέκταση των δραστηριοτήτων των λεσχών ανάγνωσης στα σχολεία καθ' όλο το 2008
  • Οργάνωση εκδηλώσεων για το επετειακό «Έτος Καραγάτση – 100 χρόνια από τη γέννησή του»

Περισσότερα...

22/1/08

Καλή χρονιά… και « Άνθος του Γιαλού» του Αλ. Παπαδιαμάντη από την παιδική ομάδα ανάγνωσης

Άνθος του Γιαλού Μετά την κοπή της βασιλόπιτας, το Σάββατο 19 Ιανουαρίου, η παιδική ομάδα ανάγνωσης συνέχισε τις δραστηριότητές της με το «Άνθος του Γιαλού».

Ο Μάνος του Κορωνιού, ψαράς το επάγγελμα προσπαθεί με τον φίλο του το Γιαλή της Φαφάνας ν’ ανακαλύψει τι ακριβώς είναι και από πού προέρχεται το μυστήριο φως που εμφανίζεται τη νύχτα ανοικτά στο πέλαγος. Μετά από αρκετές, αλλά μάταιες προσπάθειες, αυτός που τελικά θα τους διαφωτίσει είναι ένας γείτονας, ο Λίμπος ο Κόκογιας που γνωρίζει από τις γριές του νησιού ιστορίες παλιές, χαμένες στο πέρασμα του χρόνου.

Θα τους διηγηθεί την ιστορία της όμορφης Λελούδως που ανέλπιδα περίμενε τον καλό της να γυρίσει από τον πόλεμο τη μέρα που θα γεννηθεί ο Χριστός και για το άνθος του γιαλού που φύτρωσε ανάμεσα στους βράχους από τα δάκρυά της κι έγινε ένα με τον αφρό της θάλασσας. Θα τους αποκαλύψει πως το φως που μόνο άνθρωποι «καθαροί» και «αλαφροΐσκιωτοι» όπως ο Μάνος, μπορούν να δουν, είναι η ψυχή του βασιλόπουλου που έγινε σπίθα του πελάγου για να συναντήσει την κοπέλα προκειμένου να μην προδώσει τον όρκο που της έδωσε.

 

Ἄνθος τοῦ γιαλοῦ

Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης

1906

Ἐπὶ πολλὰς νύκτας κατὰ συνέχειαν ἔβλεπεν ὁ Μάνος τοῦ Κορωνιοῦ, ἐκεῖ ὅπου ἔδενε τὴν βάρκαν του κάθε βράδυ, κοντὰ στὰ Κοτρώνια τοῦ ἀνατολικοῦ γιαλοῦ, ἀνάμεσα εἰς δυὸ ὑψηλοὺς βράχους καὶ κάτω ἀπὸ ἕνα παλαιὸν ἐρημόσπιτον κατηρειπωμένον, - ἐκεῖ ἔστρωνε συνήθως τὴν κάπαν ἐπάνω στὴν πλώρην τῆς βάρκας, κ᾿ ἐκοιμᾶτο χορευτὸν καὶ νανουρισμένον ὕπνον, τρεῖς σπιθαμὲς ὑψηλότερ᾿ ἀπὸ τὸ κῦμα, θεωρῶν τὰ ἄστρα, καὶ μελετῶν τὴν Πούλιαν καὶ ὅλα τὰ μυστήρια τοῦ οὐρανοῦ - ἔβλεπε, λέγω, ἀνοικτὰ εἰς τὸ πέλαγος, ἔξω ἀπὸ τὰ δυὸ ἀνθισμένα νησάκια, τὰ φυλάττοντα ὡς σκοποὶ τὸ στόμιον τοῦ λιμένος, ἓν μελαγχολικὸν φῶς - κανδήλι, φανόν, λαμπάδα, ἢ ἄστρον πεσμένον - νὰ τρεμοφέγγῃ, ἐκεῖ μακράν, εἰς τὸ βάθος τῆς μελανωμένης εἰκόνος, ἐπιπολῆς εἰς τὸ κῦμα, καὶ νὰ στέκῃ ἐπὶ ὥρας, φαινόμενον ὡς νὰ ἔπλεε, καὶ μένον ἀκίνητον.

Ὁ Μάνος τοῦ Κορωνιοῦ, λεμβοῦχος ψαράς, ἦτον ἀδύνατος στὰ μυαλὰ ὅπως καὶ πᾶς θνητός. Ἀρκετὸν ἦτο ἤδη ὁποὺ ἔδενε τὴν βάρκαν του κάθε βράδυ ἐκεῖ, δίπλα εἰς τοὺς δυὸ μαυρισμένους βράχους, κάτω ἀπὸ τὸ ἐρημόσπιτον ἐκεῖνο, τ᾿ ὁλόρθον ἄψυχον φάντασμα, τὸ ὁποῖον εἶχε τὴν φήμην, ὅτι ἦτο στοιχειωμένον. Ἐκαλεῖτο κοινῶς «τῆς Λουλούδως τὸ Καλύβι». Διατί; Κανεὶς δὲν ἤξευρεν. Ἤ, ἂν ὑπῆρχον ὀλίγα γραΐδια «λαδικά», ἢ καὶ δυὸ τρεῖς γέροι, γνωρίζοντες τὰς παλαιὰς ἱστορίας τοῦ τόπου, ὁ Μάνος δὲν ἔτυχεν εὐκαιρίας νὰ τοὺς ἐρωτήση.

Ἔβλεπε, βραδιὲς τώρα, τὸ παράδοξον ἐκεῖνο μεμακρυσμένον φῶς νὰ τρέμῃ καὶ νὰ φέγγῃ ἐκεῖ εἰς τὸ πέλαγος, ἐνῷ ἤξευρεν, ὅτι δὲν ἦτο ἐκεῖ κανεὶς φάρος. Ἡ Κυβέρνησις δὲν εἶχε φροντίσει δι᾿ αὐτὰ τὰ πράγματα εἰς τὰ μικρὰ μέρη, τὰ μὴ ἔχοντα ἰσχυροὺς βουλευτάς.

Τί, λοιπόν, ἦτο τὸ φῶς ἐκεῖνο; Ἠσθάνετο ἐπιθυμίαν, ἐπειδὴ σχεδὸν καθημερινῶς ἐπέρνα μὲ τὴν βάρκα του ἀπὸ ἐκεῖνο τὸ πέραμα, ἀνάμεσα εἰς τὰ δυὸ χλοερὰ νησάκια, καὶ δὲν ἔβλεπε κανὲν ἴχνος ἐκεῖ τὴν ἡμέραν, τὸ ὁποῖον νὰ ἐξηγῇ τὴν παρουσίαν τοῦ φωτὸς τὴν νύκτα, νὰ πλεύση τὰ μεσάνυχτα, διακόπτων τὸν μακάριον ὕπνον του, καὶ τοὺς ρεμβασμούς του πρὸς τ᾿ ἄστρα καὶ τὴν Πούλιαν, νὰ φθάση ἕως ἐκεῖ, νὰ ἰδῆ τί εἶναι, καί, ἐν ἀνάγκῃ, νὰ τὸ κυνηγήση τὸ μυστηριῶδες ἐκεῖνο φέγγος. Ὅθεν ὁ Μάνος, ἐπειδὴ ἦτο ἀσθενὴς ἄνθρωπος, καθὼς εἴπομεν, νέος εἰκοσαετής, ἐκάλεσεν ἐπίκουρον καὶ τὸν Γιαλὴν τῆς Φαφάνας, δέκα ἔτη μεγαλύτερόν του, ἀφοῦ τοῦ διηγήθη τὸ νυκτερινὸν ὅραμά του, διὰ νὰ τοῦ κάμῃ συντροφιὰν εἰς τὴν ἀσυνήθη ἐκδρομήν.

Ἐπῆγαν μίαν νύκτα, ὅταν ἡ σελήνη ἦτο ἐννέα ἡμερῶν, κ᾿ ἔμελλε νὰ δύση περὶ τὴν μίαν μετὰ τὰ μεσάνυχτα. Τὸ φῶς ἐφαίνετο ἐκεῖ, ἀκίνητον ὡς καρφωμένον, ἐνῷ ὁ πύρινος κολοβὸς δίσκος κατέβαινεν ἤρεμα πρὸς δυσμᾶς κ᾿ ἔμελλε νὰ κρυφθῆ ὀπίσω τοῦ βουνοῦ. Ὅσον ἔπλεαν αὐτοὶ μὲ τὴν βάρκαν, τόσον τοὺς ἔφευγε, χωρὶς νὰ κινῆται ὀφθαλμοφανῶς, ὁ μυστηριώδης πυρσός. Ἔβαλαν δύναμιν εἰς τὰ κουπιά, «ἐξεπλατίσθηκαν». Τὸ φῶς ἐμακρύνετο, ἐφαίνετο ἀπώτερον ὁλονέν. Ἦτο ἄφθαστον. Τέλος ἔγινεν ἄφαντον ἀπὸ τοὺς ὀφθαλμούς των.

Ὁ Μάνος, μαζὶ μὲ τὸν Φαφάναν, ἔκαμαν πολλοὺς σταυρούς. Ἀντήλλαξαν ὀλίγας λέξεις:

- Δὲν εἶναι φανάρι, δὲν εἶναι καΐκι, ὄχι.

- Καὶ τί εἶναι;

- Εἶναι...

Ὁ Γιαλὴς τῆς Φαφάνας δὲν ἤξευρε τί νὰ εἴπῃ.

Τὴν νύκτα τῆς τρίτης ἡμέρας, καὶ πάλιν δυὸ ἢ τρεῖς ἡμέρας μετ᾿ αὐτήν, οἱ δυὸ ναυτίλοι ἐπεχείρησαν ἐκ νέου τὴν ἐκδρομήν. Πάντοτε ἔβλεπαν τὴν μυστηριώδη λάμψιν νὰ χορεύῃ εἰς τὰ κύματα. Εἶτα, ὅσον ἐπλησίαζαν αὐτοί, τόσον τὸ ὅραμα ἔφευγε. Καὶ τέλος ἐγίνετο ἄφαντον. Τί ἄρα ἦτο;

Εἷς μόνον γείτων εἶχε παρατηρήσει τὰς ἐπανειλημμένας νυκτερινὰς ἐκδρομὰς τῶν δυὸ φίλων μὲ τὴν βάρκαν. Ὁ Λίμπος ὁ Κόκοϊας, ἄνθρωπος πενηντάρης, εἶχε διαβάσει πολλὰ παλαιὰ βιβλία μὲ τὰ ὀλίγα κολλυβογράμματα ποὺ ἤξευρε, καὶ εἶχεν ὁμιλήσει μὲ πολλὰς γραίας σοφάς, αἵτινες ὑπῆρξαν τὸ πάλαι. Ἐκάθητο ὅλην τὴν νύκτα, ἀγρυπνῶν, σιμὰ εἰς τὸ παράθυρόν του, βλέπων πρὸς τὴν θάλασσαν, καὶ πότε ἐδιάβαζε τὰ βιβλία του, πότε ἐρρέμβαζε πρὸς τὰ ἄστρα καὶ πρὸς τὰ κύματα. Ἡ καλύβη του, ὅπου ἔρημος καὶ μόνος ἐκατοικοῦσεν, ἔκειτο ὀλίγους βράχους παραπέρα ἀπὸ τὸ σπίτι τῆς Λουλούδως, ὅπου ἔδενε τὴν βάρκαν του ὁ Μάνος, ἀνάμεσα εἰς τὸ σπίτι τῆς Βάσως τοῦ Ραγιᾶ καὶ τῆς Γκαβαλογίνας.

Μίαν νύκτα, ὁ Κορωνιὸς καὶ ὁ ἐγγονὸς τῆς Φαφάνας ἡτοιμάζοντο νὰ λύσουν τὴν βάρκαν, καὶ νὰ κωπηλατήσουν, τετάρτην φοράν, διὰ νὰ κυνηγήσουν τὸ ἀσύλληπτον θήραμά των.

Ὁ Λίμπος ὁ Κόκοϊας τοὺς εἶδεν, ἐξῆλθεν ἀπὸ τὴν καλύβην του, φορῶν ἄσπρον σκοῦφον καὶ ράσον μακρύ, ὅπως ἐσυνήθιζε κατ᾿ οἶκον, ἐπήδησε δυὸ τρεῖς βράχους πρὸς τὰ ἐκεῖ, κ᾿ ἔφθασε παραπάνω ἀπὸ τὸ μέρος, ὅπου εὑρίσκοντο οἱ δυὸ φίλοι.

- Γιὰ ποῦ, ἂν θέλῃ ὁ Θεός, παιδιά; τοὺς ἐφώναξεν. Εἶναι βραδιὲς τώρα ποὺ τρέχετε ἔξω ἀπὸ τὸ λιμάνι, χωρὶς νὰ γιαλεύετε, χωρὶς νὰ πυροφανίζετε - καὶ τὰ ψάρια σας δὲν τὰ εἴδαμε. Μήπως σὰς ὠνείρεψε καὶ σκάφτετε πουθενά, γιὰ νὰ βρῆτε τίποτα θησαυρό;

Ὁ Μάνος παρεκάλεσε τὸν Κόκοϊαν νὰ κατεβῇ παρακάτω καὶ νὰ ὁμιλῇ σιγανώτερα. Εἶτα δὲν ἐδίστασε νὰ τοῦ διηγηθῆ τὸ ὅραμά του.

Ὁ Λίμπος ἤκουσε μετὰ προσοχῆς. Εἶτα ἐγέλασε:

- Ἀμ᾿ ποὺ νὰ τὰ ξέρετε αὐτὰ ἐσεῖς, οἱ νέοι, εἶπε, σείων σφοδρῶς τὴν κεφαλήν. Τὸν παλαιὸν καιρὸν τέτοια πράματα, σὰν αὐτὸ ποὺ εἶδες, Μάνο, τὰ ἔβλεπαν ὅσοι ἦταν καθαροί, τώρα τὰ βλέπουν μόνο οἱ ἐλαφροΐσκιωτοι. Ἐγὼ δὲ βλέπω τίποτα!.. Τὸ ἴδιο κι ὁ Γιαλὴς βλέπει αὐτὸ ποῦ λὲς πῶς βλέπεις;

Ὁ Γιαλὴς ἠναγκάσθη μὲ συστολὴν κατωτέραν της ἡλικίας του νὰ ὁμολογήση, ὅτι δὲν ἔβλεπε τὸ φῶς, περὶ οὗ ὁ λόγος, ἀλλ᾿ ἐπείθετο εἰς τὴν διαβεβαίωσιν τοῦ Μάνου, ὅστις ἔλεγεν ὅτι τὸ βλέπει.

Ὁ Κόκοϊας, ἤρχισε τότε νὰ διηγῆται:

- Ἀκοῦστε νὰ σὰς πῶ, παιδιά. Ἐγὼ ποὺ μὲ βλέπετε, ἔφθασα τὴ γριά-Κοεράνω τοῦ Ραγιά, τὴν μαννοὺ αὐτῆς τῆς Βάσως τῆς γειτόνισσας, καθὼς καὶ τὴ μάννα τῆς Γκαβαλογίνας, ἀκόμα κι ἄλλες γριές. Μοῦ εἶχαν διηγηθῆ πολλὰ πρωτινά, παλαιικὰ πράματα, καθὼς κι αὐτὸ ποὺ θὰ σὰς πῶ τώρα:

»Βλέπετε αὐτὸ τὸ χάλασμα, τὸ Καλύβι τῆς Λουλούδως, ποὺ λένε πῶς εἶναι στοιχειωμένο; Ἐδῶ τὸν παλαιὸν καιρὸ ἐκατοικοῦσε μιὰ κόρη, ἡ Λουλούδω, ὁποὺ τὴν εἶχαν ὀνοματίσει γιὰ τὴν ἐμορφιά της, - ἔλαμπε ὁ ἥλιος, ἔλαμπε κι αὐτὴ - μαζὶ μὲ τὸν πατέρα της τὸν γερό-Θεριὰ (ἑλληνικὰ τὸν ἔλεγαν Θηρέα), ὅπου ἐκυνηγοῦσε ὅλους τους Δράκους καὶ τὰ Στοιχειά, μὲ τὴν ἀσημένια σαγίτα καὶ μὲ φαρμακωμένα βέλη. Ἕνα Βασιλόπουλο ἀπὸ τὰ ξένα τὴν ἀγάπησε τὴν ὄμορφη Λουλούδω. Τῆς ἔδωκε τὸ δαχτυλίδι του, κ᾿ ἐκίνησε νὰ πάῃ στὸ σεφέρι καὶ τῆς ἔταξε μὲ ὅρκον ὅτι, ἅμα νικήση τοὺς βαρβάρους, τὴν ἡμέρα ποὺ θὰ γεννηθῆ ὁ Χριστός, θὰ ἔρθη νὰ τὴν στεφανωθῇ.

»Ἐπῆγε τὸ Βασιλόπουλο. Ἔμεινεν ἡ Λουλούδω, ρίχνοντας τὰ δάκρυά της στὸ κῦμα, στὸν ἀέρα στέλνοντας τοὺς ἀναστεναγμούς της, καὶ τὴν προσευχὴ στὰ οὐράνια, νὰ βγῆ νικητὴς τὸ Βασιλόπουλο, νὰ ἔρθη ἡ μέρα ποὺ θὰ γεννηθῆ ὁ Χριστός, νὰ γυρίση ὁ σαστικός της νὰ τὴν στεφανωθῆ.

»Ἔφτασε ἡ μέρα ποὺ ὁ Χριστὸς γεννᾶται. Ἡ Παναγία μὲ ἀστραφτερὸ πρόσωπο, χωρὶς πόνο, χωρὶς βοήθεια, γέννησε τὸ Βρέφος μὲς στὴ Σπηλιά, τὸ ἐσήκωσε, τὸ ἐσπαργάνωσε μὲ χαρά, καὶ τὸ ῾βαλε στὸ παχνί, γιὰ νὰ τὸ κοιμίση. Ἕνα βοϊδάκι κ᾿ ἕνα γαϊδουράκι ἐσίμωσαν τὰ χνῶτα τοὺς στὸ παχνὶ κ᾿ ἐφυσοῦσαν μαλακὰ νὰ ζεστάνουν τὸ θεῖο Βρέφος. Νά, τώρα θὰ ῾ρθῆ τὸ Βασιλόπουλο, νὰ πάρη τὴν Λουλούδω!

»Ἦρθαν οἱ βοσκοί, δυὸ γέροι μὲ μακριὰ ἄσπρα μαλλιά, μὲ τὶς μαγκοῦρες τους, ἕνα βοσκόπουλο μὲ τὴ φλογέρα του, θαμπωμένοι, ξαφνιασμένοι, κ᾿ ἔπεσαν κ᾿ ἐπροσκύνησαν τὸ θεῖο Βρέφος. Εἶχαν ἰδεῖ τὸν Ἄγγελον ἀστραπόμορφον, μὲ χρυσογάλανα λευκὰ φτερά, εἶχαν ἀκούσει τ᾿ ἀγγελούδια ποὺ ἔψαλλαν: Δόξα ἐν ὑφίστοις Θεῷ! Ἔμειναν γονατιστοί, μ᾿ ἐκστατικὰ μάτια, κάτω ἀπὸ τὸ παχνί, πολλὴν ὥρα, κ᾿ ἐλάτρευαν ἀχόρταγα τὸ θάμα τὸ οὐράνιο. Νά! τώρα θὰ ῾ρθῆ τὸ Βασιλόπουλο, νὰ πάρη τὴν Λουλούδω!

»Ἔφτασαν κ᾿ οἱ τρεῖς Μάγοι, καβάλα στὶς καμῆλες τους. Εἶχαν χρυσὲς μίτρες στὸ κεφάλι, κ᾿ ἐφοροῦσαν μακριὲς γοῦνες μὲ πορφύρα κατακόκκινη. Καὶ τ᾿ ἀστεράκι, ἕνα λαμπρὸ χρυσὸ ἀστέρι, ἐχαμήλωσε κ᾿ ἐκάθισε στὴ σκεπὴ τῆς Σπηλιᾶς, κι ἔλαμπε μὲ γλυκὸ οὐράνιο φῶς, ποὺ παραμέριζε τῆς νύχτας τὸ σκοτάδι. Οἱ τρεῖς βασιλικοὶ γέροι ξεπέζεψαν ἀπ᾿ τὶς καμῆλες τους, ἐμπήκαν στὸ Σπήλαιο, κ᾿ ἔπεσαν κ᾿ ἐπροσκύνησαν τὸ Παιδί. Ἄνοιξαν τὰ πλούσια τὰ δισάκια τους, κ᾿ ἐπρόσφεραν δῶρα: χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν.

- »Νά! τώρα θὰ ῾ρθῆ τὸ Βασιλόπουλο, νὰ πάρη τὴν Λουλούδω!

»Πέρασαν τὰ Χριστούγεννα, τελειώθηκε τὸ μυστήριο, ἔγινε ἡ σωτηρία, καὶ τὸ Βασιλόπουλο δὲν ᾖρθε νὰ πάρη τὴν Λουλούδω! Οἱ βάρβαροι εἶχαν πάρει σκλάβο τὸ Βασιλόπουλο. Τὸ φουσάτο του εἶχε νικήσει στὴν ἀρχή, τὰ φλάμπουρά του εἶχαν κυριέψει μὲ ἀλαλαγμὸ τὰ κάστρα τῶν βαρβάρων. Τὸ Βασιλόπουλο εἶχε χυμήξει μὲ ἀκράτητην ὁρμή, ἀπάνω στὸ μούστωμα καὶ στὴ μέθη τῆς νίκης. Οἱ βάρβαροι μὲ δόλο τὸν εἶχαν αἰχμαλωτίσει!

»Τὰ δάκρυα τῆς κόρης ἐπίκραναν τὸ κῦμα τ᾿ ἁρμυρό, οἱ ἀναστεναγμοί της ἐδιαλύθηκαν στὸν ἀέρα, κ᾿ ἡ προσευχή της ἔπεσε πίσω στὴ γῆ, χωρὶς νὰ φθάση στὸ θρόνο τοῦ Μεγαλοδύναμου. Ἕνα λουλουδάκι ἀόρατο, μοσχομυρισμένο, φύτρωσε ἀνάμεσα στοὺς δυὸ αὐτοὺς βράχους, ὁποὺ τὸ λὲν Ἀνθὸς τοῦ Γιαλοῦ, ἀλλὰ μάτι δὲν τὸ βλέπει. Καὶ τὸ Βασιλόπουλο, ποὺ εἶχε πέσει στὰ χέρια τῶν βαρβάρων, ἐπαρακάλεσε νὰ γίνῃ Σπίθα, φωτιὰ τοῦ πελάγους, γιὰ νὰ φτάση ἐγκαίρως, ὡς τὴν ἡμέρα ποὺ γεννᾶται ὁ Χριστός, νὰ φυλάξη τὸν ὅρκο του, ποὺ εἶχε δώσει στὴ Λουλούδω.

»Μερικοὶ λένε, πῶς τὸ Ἄνθος τοῦ Γιαλοῦ ἔγινε ἀνθός, ἀφρὸς τοῦ κύματος. Κ᾿ ἡ Σπίθα ἐκείνη, ἡ φωτιὰ τοῦ πελάγου ποὺ εἶδες, Μάνο, εἶναι ἡ ψυχὴ τοῦ Βασιλόπουλου, ποὺ ἔλιωνε, σβήσθηκε στὰ σίδερα τῆς σκλαβιᾶς, καὶ κανεὶς δὲν τὴν βλέπει πιά, παρὰ μόνον ὅσοι ἦταν καθαροὶ τὸν παλαιὸν καιρόν, καὶ οἱ ἐλαφροΐσκιωτοι στὰ χρόνια μας».

Από τη Βικηθήκη

17/1/08

"Το εργαστήρι του βιβλίου" ΝΕΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΣΕΜΙΝΑΡΙΩΝ ΑΝΟΙΞΗ 2008

Διάρκεια σεμιναρίων: 11 Φεβρουαρίου – 18 Απριλίου 2008

Αιτήσεις συμμετοχής: 14 – 31 Ιανουαρίου 2008

ΟΡΓΑΝΩΣΗ: ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΙΒΛΙΟΥ (ΕΚΕΒΙ)

σε συνεργασία με το ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ (ΕΚΕΜΕΛ)

Ξεκίνησαν οι εγγραφές για τα εαρινά μαθήματα του «Εργαστηρίου του βιβλίου» που θα πραγματοποιηθούν από τις 11 Φεβρουαρίου έως τις 18 Απριλίου 2008.

Το «Εργαστήρι του βιβλίου» περιλαμβάνει τις ενότητες: εργαστήρια τέχνης του λόγου, εργαστήρια επιμέλειας κειμένων, εργαστήρια τέχνης του βιβλίου, εργαστήρια για παιδιά, εργαστήρια για επαγγελματίες.
Διδάσκουν έμπειροι και αναγνωρισμένοι διδασκόντων, με συντονιστή τον Στρατή Χαβιαρά, διευθυντή του εργαστηρίου “Writing the Novel” στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.

Δείτε περισσότερα εδώ

16/1/08

"Καλημέρχαμπα Σμύρνη" του Can Eryümlü

Η Ζωή, που είχε μείνει "για αρκετή ώρα σιωπηλή κι επειδή είχε καταλάβει πως για το συγκεκριμένο θέμα ο παππούς της δεν ήθελε να μιλήσει, για να μη διακόψει τη διήγησή του, ρώτησε:
Καλημέρχαμπα Σμύρνη"Εσύ, λοιπόν, τελικά πώς το έσκασες;" "Σε μια στιγμή που δεν το περίμενα καθόλου, η τύχη μου χαμογέλασε. Όλο αυτό εδώ, το Κε, ήταν γεμάτο ανθρώπους που έτρεχαν όλοι μαζί, πότε αποδώ και πότε από κει, δίχως να ξέρουν τι να κάνουν. Και στις μαούνες ακόμα, που ήταν δεμένες στην παραλία, ο κόσμος ξεχείλιζε.
Περίμεναν να τους τραβήξουν τα ξένα πλοία, αλλά εκείνα δεν έπαιρναν κανέναν. Μέσα στο πλήθος είδα μια γυναίκα με τέσσερα μικρά παιδιά. Τα δύο στην αγκαλιά και τα δύο γύρω απ' τα φουστάνια της. Η φουκαριάρα πάλευε μην τυχόν και τις ποδοπατήσουν τα παιδιά. Πήρα τα δύο στην αγκαλιά μου και αρχίσαμε να ψάχνουμε να βρούμε κάπου καταφύγιο".
"Τους γνώριζες αυτούς;"
"Όχι. Ύστερα από λίγο είδα Ιταλούς φαντάρους. Προσπαθούσαν να σώσουν τους συμπατριώτες τους. Με τα ιταλικά που είχα μάθει στον σινιόρ Αλμπέρτι, του ρώτησα αν θα μας πάρουν κι εμάς. Μας πέρασαν για οικογένεια με τέσσερα παιδιά και μας πέταξαν σε μια φελούκα που περίμενε στην παραλία. Μας μετέφεραν σε κάποιο πολεμικό πλοίο και μας έβαλαν στα αμπάρια. Για να μη μας πάρουν χαμπάρι πως δεν είμαστε Ιταλοί έλεγα στη γυναίκα να μη μιλάει ούτε αυτή ούτε τα παιδιά της, μα δεν μ' άκουγε. Δεν σταμάταγε να μ' ευχαριστεί ψιθυριστά. Απ' ό,τι κατάλαβα, τον άντρα της τον είχαν καταληστέψει και τον είχαν σκοτώσει μπρος στα μάτια της. [...]
1922... Οι Έλληνες της Σμύρνης εγκαταλείπουν έντρομοι την πόλη τους, και μαζί τους ανθρώπους που αγάπησαν, τις αναμνήσεις τους, τα όνειρά τους... Το 1980, ο Παναγιώτης Αγγελίδης, που έφυγε από τη Σμύρνη το '22 αφήνοντας πίσω την αγαπημένη του, την Ελένη, επιστρέφει στη γενέτειρά του παρέα με την εγγονή του, τη Ζωή. Παππούς και εγγονή του, ανιχνεύουν το παρελθόν και σταθμίζουν το παρόν, αναζητώτας ίχνη χαμένων αισθήσεων και βιωμάτων...
Ο Τζαν Εργιουμλού πλάθει την ιστορία μιας πόλης μέσα από το ανθρώπινο μωσαϊκό της, συνθέτοντας ένα μυθιστόρημα μοναδικό στο είδος του, αφού για πρώτη φορά η τραγωδία του Ελληνισμού της Σμύρνης εξιστορείται, με ευαισθησία και οξυδέρκεια, από έναν ξεχωριστό Τούρκο συγγραφέα!

 

Λίγα λόγια για το συγγραφέα

Ο Τζαν Εργιουμλού γεννήθηκε το 1948 στη Σμύρνη, όπου ζει και εργάζεται ωςce αρχιτέκτονας. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο της Άγκυρας.

Έχει γράψει άρθρα και μελέτες για αρχαία μνημεία, όπως το Αρτεμίσιο, τα οποία έχουν δημοσειυτεί στο περιοδικό "Kent Kulturu" του Δήμου Σμύρνης, στο "Mimarlik Gezinti" κ.ά.

Στο χώρο της λογοτεχνίας εμφανίστηκε το 1994, με τη συλλογή διηγημάτων "Gri Kiyilarinda". Το 1998 εκδίδεται το μυθιστόρημά του "Ben, Zaman Tanrisi", το 1999 το μυθιστόρημα "Zaman Bittigi Yer" και το 2002 το "Son Antlasma". Στα ελληνικά έχει μεταφραστεί το "Καλημέρχαμπα Σμύρνη" από την Αθανασία Βεκιαρέλλη  και έχει εκδοθεί από τις εκδ. "Ηλέκτρα" το 2007.

6/1/08

"Η αρχή του ταυτόσημου" της Εύας Ομηρόλη

Η αρχή του ταυτόσημου / Εύα Ομηρόλη.-- 1η έκδ. -- Αθήνα : Α. Α. Λιβάνης, 2006. -- 435 σ. · 21 εκ.

Δύο άτομα, για παράδειγμα χρυσού, είναι ίδια κι απαράλλαχτα παντού. Αυτή είναι η Αρχή του Ταυτόσημου της κβαντικής μηχανικής.
Άραγε δυο άνθρωποι μπορεί να είναι ίδιοι κι απαράλλαχτοι; θα αναρωτηθεί ο Αλέξανδρος Απέργης, πρωτοετής φοιτητής της Φυσικής, που στέκεται μπροστά στο υπερούσιο θαύμα της ζωής, διαλέγοντας ως οδηγό του τη γνώση και την ατέρμονη προσπάθεια γι' αυτή.
Άλλοτε μπερδεύεται κι άλλοτε πάλι τα καταφέρνει κι ερμηνεύει την ευτυχία, τη φιλία και τον έρωτα με μαθηματικές εξισώσεις και αρχές της κβαντικής μηχανικής.


Η Εύα Ομηρόλη γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Το πρώτο βιβλίο της είναι "Οι Αναλφάβητοι του 'Ερωτα" Από τον Οργανισμό Λιβάνη κυκλοφορούν τα βιβλία της: "Οι Αναλφάβητοι του 'Ερωτα", "Οι Παραχαράκτες της Ευτυχίας", "Οι Κομπάρσοι της Ηδονής", "Σεισάχθεια".

(C) ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ
Κάδμου 7 & Δαιδάλου
Λιβαδειά 32100
τηλ. 22610.89970
fax 22610.81028