24/12/09

10 ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΗ ΣΤΟΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

imageΙανουάριος – Μάρτιος 2010

(Κάθε Τετάρτη και ώρα 19.30-21.00)

 10 Έλληνες λογοτέχνες μιλούν για το έργο τους και την ελληνική πεζογραφία.

Κώστας Μουρσελάς (Συντονιστής) (και αλφαβητικά)

Θανάσης Βαλτινός, Μάρω Δούκα, Νίκος Θέμελης, Τάκης Θεοδωρόπουλος, Μένης Κουμανταρέας, Πέτρος Μάρκαρης, Βαγγέλης Ραπτόπουλος, Γιώργος Σκαμπαρδώνης, Πέτρος Τατσόπουλος

Όλο το πρόγραμμα του Ελεύθερου Πανεπιστήμιου τής Στοάς τού Βιβλίου εδώ: http://www.stoabibliou.gr/ep/program.php

21/12/09

Φεύγει το φάντασμα

«Αναγνώστες και συγγραφείς τελειώσαμε. Είμαστε φαντάσματα που παρακολουθούμε το τέλος της εποχής της λογοτεχνίας»

Το βιβλίο αποτελεί έναν προβληματισμό πάνω στο ρόλο του συγγραφέα βάζοντας συγχρόνως από την αρχή το ερώτημα «Ποιος είναι το φάντασμα;». Ερώτημα που δεν έχει απάντηση.

«Ποιος είναι το φάντασμα;», λοιπόν;

Ο Ζούκερμαν που ζει ένα δράμα αντιμετωπίζοντας την αρρώστια, το φάσμα του θανάτου, την έκπτωση του σώματος, τον πόνο; Ή το πιο συγκλονιστικό πρόσωπο, η Μπελέτ, η οποία με σπαρακτικό τρόπο βιώνει τον πόνο της απώλειας;

Όλο το μυθιστόρημα μιλά για την απώλεια. Απώλεια ζωής, απώλεια πίστης στην πολιτική, στον έρωτα…

Με γλώσσα άλλοτε σκληρή, άλλοτε τρυφερή, άλλοτε χιομουριστική, με εμβόλιμους φανταστικούς θεατρικούς διαλόγους, περιγράφει την αμερικανική νεολαία βυθισμένη στην απόγνωση. Σε μια Αμερική που εκλέγει ξανά τον Μπους και υφίσταται τις συνέπειες της επίθεσης της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.

Παρ’όλα αυτά ο Philip Roth με τον έρωτά του δίνει ελπίδα. Τίποτα δεν έχει τελειώσει.

Ντίνα Μπρέχα, μέλος της Ομάδας Ανάγνωσης

16/12/09

Συνάντηση με τη Λέσχη Ανάγνωσης Ερμούπολης

Χθες (15/12/09) στην καθιερωμένη συνάντηση μας (κάθε 2η Τρίτη στο χώρο της Βιβλιοθήκης Λιβαδειάς) παρευρέθηκε και ο συντονιστής της Λέσχης Ανάγνωσης της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ερμούπολης  κ. Παναγιώτης Λίτσας, όπου ανταλλάχθηκαν απόψεις μέσα από τις δράσεις και εμπειρίες των δύο ομάδων.

Στη συνάντηση παρεβρέθηκε και η κόρη του κ. Λίτσα, Γεωργία, φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της πόλης μας.

13/12/09

Ο Πάνος Καρνέζης κέρδισε το Βραβείο Αναγνωστών στο Gognac της Γαλλίας

Ο Ελληνας συγγραφέας ήταν ο νικητής της φετινής διοργάνωσης που πραγματοποιείται στο πλαίσιο του φεστιβάλ λογοτεχνίας Litteratures Europeenes Cognac (19-22/11). Ο Πάνος Καρνέζης τιμήθηκε για το βιβλίο του «Λαβύρινθος».

Είχε προηγηθεί μια σειρά από εκδηλώσεις και παρουσιάσεις της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας, όπου οι βιβλιόφιλοι της γαλλικής πόλης είχαν την ευκαιρία να συναντηθούν με τους τρεις Ελληνες συγγραφείς που παραβρέθηκαν στο φεστιβάλ (Μαρία Ευσταθιάδη, Νίκος Παναγιωτόπουλος και ο Πάνος Καρνέζης).

Για περισσότερες πληροφορίες κάντε κλικ στην ιστοσελίδα: www.litteratures-europeenes.com/fr.

Πηγή: ΕΚΕΒΙ

12/12/09

Το ΕΚΕΒΙ στο 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο Δημοτικών Βιβλιοθηκών για τις Λέσχες Ανάγνωσης

Η Ενωση Ελλήνων Ελλήνων Βιβλιοθηκονόμων και Επιστημόνων Πληροφόρησης διοργάνωσε πανελλήνιο συνέδριο για δεύτερη χρονιά στο Μαρούσι με τίτλο «Δημοτικές βιβλιοθήκες: σκεφτόμαστε εθνικά, δρούμε τοπικά».

Το ΕΚΕΒΙ συμμετείχε στη διημερίδα (4-5 Δεκεμβρίου) επικεντρώνοντας στην αξιοποίηση της εμπειρίας από τη λειτουργία των Λεσχών Ανάγνωσής του σε όλη την Ελλάδα σε σχέση με τη χρήση των βιβλιοθηκών από το αναγνωστικό κοινό. Η συμβολή του ΕΚΕΒΙ στη δράση των δημοτικών βιβλιοθηκών, εξάλλου, ενισχύεται από την πρόσφατη δημιουργία ενός δικτύου 60 βιβλιοθηκών με Λέσχη Ανάγνωσης, με την προσδοκία να διευρυνθεί περισσότερο σ’ όλη την Ελλάδα.

11/12/09

Το ηλεκτρονικό και το χάρτινο βιβλίο θα συμβιώσουν αρμονικά

Με την εμφάνιση του ηλεκτρονικού βιβλίου έγινε πλέον κοινή συνείδηση -σε έναν χώρο όπου τα γεγονότα επιβάλλονται συνήθως ως τετελεσμένα- ότι διανύουμε μια μεταβατική περίοδο τρικούβερτων αλλαγών, που αναμένεται να μεταβάλλουν τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε όχι μόνο το δημιούργημα, το έργο τέχνης, το «εμπόρευμα» που λέγεται βιβλίο, αλλά και ό,τι σχετίζεται με αυτό: εκδότες, βιβλιοπωλεία, βιβλιοθήκες, ακόμα και τους ίδιους τους δημιουργούς και τους στυλοβάτες του: συγγραφείς, κριτικούς, εκδότες, βιβλιοδέτες κ.λπ. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στη «Figaro» ο διευθυντής του μεγαλύτερου εκδοτικού οίκου της Γαλλίας, των εκδόσεων «Gallimard», Αντουάν Γκαλιμάρ προέβλεψε, εμφανώς βαρυκαρδισμένος, το τέλος ενός προστατευόμενου κόσμου μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

«Το μεγαλύτερό μου άγχος είναι η πειρατεία. Εχοντας δει τι συνέβη στη μουσική, στον κινηματογράφο, αναρωτιόμαστε έντρομοι αν θα γνωρίσουμε κι εμείς αυτή τη μάστιγα. Το ηλεκτρονικό όμως βιβλίο θέτει και άλλα ερωτήματα, όπως το ποιος θα το ελέγξει, ποια θα είναι τα δίκτυα διακίνησής του, ποιον ρόλο θα αναλάβουν οι πάροχοι πρόσβασης (οι Google, οι Apple και λοιποί) οι οποίοι δεν αποδίδουν πνευματικά δικαιώματα, που σου παίρνουν το κείμενο μέσα από την τσέπη σου».

Oι Γάλλοι εκδότες προσπαθούν να οχυρωθούν δημιουργώντας τρεις ψηφιακές πλατφόρμες, Eden (Gallimard, Seuil, Flammarion), Numilog, eEditis, για την ασφαλέστερη διακίνηση του βιβλίου. «Η κυβέρνηση τάσσεται υπέρ της μιας και μοναδικής πλατφόρμας. Προσπαθούμε να ομαδοποιηθούμε. Να υπάρξει τουλάχιστον συμβατότητα ανάμεσα στις πλατφόρμες, ώστε να προβάλλουμε μια κοινή βιτρίνα στους βιβλιοπώλες και στους αναγνώστες».

Παρά τους φόβους του κ. Γκαλιμάρ το βιβλίο ως πνευματικό έργο και ως χειροτέχνημα δεν κινδυνεύει. Η πείρα της πειρατείας μάς διδάσκει ότι ούτε ο κινηματογράφος καταβαραθρώθηκε, ούτε η μουσική βιομηχανία καταρρακώθηκε. Ωστόσο, το βιβλίο-εμπόρευμα είναι πολύ πιο ευπόρθητο και εκτεθειμένο στις αλλότριες επιδρομές. Γιατί (κι αυτό είναι το μεγάλο δώρο των μεταιχμιακών εποχών, ότι αποκαλύπτουν βαθιές κρυμμένες αλήθειες) το βιβλίο δεν υπήρξε ουσιαστικά ποτέ αμιγώς εμπόρευμα -υποκείμενο σε μόδες, ικανό να ανταγωνιστεί ρούχα ή οικιακές συσκευές σε πωλήσεις- και οι αναγνώστες ποτέ αμιγώς πελάτες.

Η ψηφιακή εποχή σηματοδοτεί το τέλος (αν και όχι οριστικό) μιας αντίληψης του βιβλίου τύπου ως «εμπορεύματος» ή «προϊόντος». Το υλικό χάρτινο δημιούργημα δεν θα πάψει να μεσουρανεί στον δικό του όμως ουρανό. Θα επιστρέψει στα δικά του ταπεινότερα μέτρα της και θα πάψει να συναγωνίζεται επί ίσοις όροις τις πωλήσεις περιοδικών. Την εκπλήρωση της φαντασίωσης των υπερπωλήσεων θα επωμισθεί -δικαίως- η εικονική του εκδοχή, η οποία θα εστιάσει σε αντίστοιχο περιεχόμενο που ζημίωνε το βιβλίο όταν κυκλοφορούσε με χάρτινο σαρκίο. Το ηλεκτρονικό και το χάρτινο βιβλίο θα ζήσουν μάλλον αρμονικό και αγαστό βίο. Οπως το θέατρο με τον κινηματογράφο.

Του Σπυρου Γιανναρα

Κώδωνας κινδύνου για το βιβλίο

«Στο χώρο του βιβλίου με επίσημα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας καταγράφεται πτώση του τζίρου στα βιβλιοπωλεία της τάξεως του 24,7% καθώς και στα πολυκαταστήματα 17,2% (...).

Είναι, λοιπόν, βέβαιο ότι και στον κλάδο των εκδοτών υπάρχει πτώση του τζίρου αλλά ταυτόχρονα και σημαντική αλλαγή στη δομή της αγοράς ως προς την ανακατάταξη των μεριδίων». Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου σε επιστολή του που αφορμή είχε ρεπορτάζ του Βασίλη Καλαμαρά για τα 40ά γενέθλια των εκδόσεων Καστανιώτη, με τίτλο «Το βιβλίο νίκησε την κρίση» και υπότιτλο «Οι εκδόσεις Καστανιώτη μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου είχαν αύξηση 8% στις πωλήσεις». «Πραγματικά χαιρόμαστε με ελπιδοφόρα μηνύματα, όπως αυτό των εκδόσεων Καστανιώτη, τα οποία όμως δεν έχουν καμία σχέση με τη ζοφερή πραγματικότητα έτσι όπως έχει διαμορφωθεί το τελευταίο διάστημα, καθώς η οικονομική κρίση ταλανίζει και τη χώρα μας», σημειώνει επίσης ο ΣΕΒ.

Πηγή

10/12/09

3η Συνάντηση των συντονιστών Λεσχών Ανάγνωσης Μαθηματικής Λογοτεχνίας

Η ομάδα ΘΑΛΗΣ + ΦΙΛΟΙ διοργανώνει την τριτη συνάντηση των συντονιστών λεσχών ανάγνωσης της χρονιάς αυτής, με θέματα γύρω από τις λέσχες ανάγνωσης και τη λειτουργία τους.

Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στο βιβλιοκαφέ ΕΝΑΣΤΡΟΝ στην οδο Σολωνος 101, το Σάββατο 19 Δεκεμβρίου στις 11:00.

9/12/09

Το «Ιμαρέτ» κέρδισε το Βραβείο Αναγνωστών 2009

Οι κάλπες έκλεισαν, το κοινό αποφάσισε

image

Το «Βραβείο Αναγνωστών 2009» απονέμεται στο μυθιστόρημα «Ιμαρέτ - Στη σκιά του ρολογιού» του Γιάννη Καλπούζου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Ένα ιστορικό μυθιστόρημα· ένα μυθιστόρημα με φόντο την Ιστορία, που εκτυλίσσεται στην τουρκοκρατούμενη Άρτα του 1854 και επικεντρώνεται στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων, στον απόηχο των όποιων πολεμικών γεγονότων, στους κώδικες συνύπαρξης  των λαών, γιατί υπήρξε συνύπαρξη ανάμεσα στις φυλές που ζούσαν τότε στην Άρτα,  Έλληνες, Τούρκοι κι Εβραίοι.

Η ψηφοφορία ανέδειξε το αγαπημένο ελληνικό μυθιστόρημα του αναγνωστικού κοινού, που επέλεξε με sms ένα από τα δεκαπέντε της «βραχείας λίστας»  που κατήρτισαν με την ψήφο τους μέλη Λεσχών Ανάγνωσης από τις 230 που λειτουργούν σ’ όλη την Ελλάδα και την Κύπρο.

Σημειώνουμε ότι με την ψήφο τους  οι αναγνώστες συμμετείχαν κατά 50% στο τελικό αποτέλεσμα ενώ το υπόλοιπο 50% βγήκε από τις ψήφους που έχουν ήδη δώσει οι Λέσχες Ανάγνωσης.

Το «Ιμαρέτ» του Γιάννη Καλπούζου είναι ο πέμπτος νικητής του Βραβείου Αναγνωστών που θέσπισε το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) το 2005.

Τα αγαπημένα μυθιστορήματα των προηγούμενων ετών ήταν:

  • το 2005 «Η μέθοδος της Ορλεάνης» της Ευγενίας Φακίνου,
  • το 2006 «Αμίλητα βαθιά νερά», της Ρέας Γαλανάκη,
  • το 2007 «Ο κύριος Επισκοπάκης» του Ανδρέα Μήτσου και 
  • το 2008 «Όλα σου τα ‘μαθα μα ξέχασα μια λέξη» του Δημήτρη Μπουραντά.

Το ΕΚΕΒΙ θα βραβεύσει τον νικητή στο πάρτι που θα οργανώσουν οι εκδόσεις Μεταίχμιο την Τρίτη 15 Δεκεμβρίου, στις 20:00 (στον Πολυχώρο Μεταίχμιο, Ιπποκράτους 118, Αθήνα ).

Το βραβείο που θα παραλάβει ο νικητής έχει φιλοτεχνηθεί από τον εικαστικό δημιουργό Διαμαντή Αϊδίνη.

------------------

“ΙΜΑΡΕΤ” του Γιάννη Καλπούζου:

image Άρτα 1854. Τουρκοκρατία. Δύο αγόρια γεννιούνται την ίδια νύχτα. Ένας Έλληνας και ένας Τούρκος που η μοίρα τους κάνει ομογάλακτους. Το μυθιστόρημα παρακολουθεί τη ζωή τους με φόντο την άγνωστη ιστορία της περιοχής.

Ο Γιάννης Καλπούζος αναπαριστάνει με μοναδικό τρόπο μια ολόκληρη εποχή. Έλληνες, Τούρκοι, Εβραίοι, ο παππούς Ισμαήλ, η "μικρή" ακόμη Ελλάδα, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, ο φανατικός Ντογάν, οι συγκρούσεις, οι επαναστάσεις, η συνύπαρξη, οι Απόκριες, το Ραμαζάνι, τα πρόσωπα και οι συνήθειες των κατοίκων των τριών φυλών, λαθρέμποροι, κολίγοι, τσιφλικάδες, ο πλούτος μαζί με την εξαθλίωση. Όλοι έχουν θέση στο ιμαρέτ του Θεού.

6/12/09

Ρέα Γαλανάκη: «Βλέπω συντήρηση παντού»

Η συγγραφέας Ρέα Γαλανάκη επισημαίνει ασθένειες της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας

Συνέντευξη στην Ολγα Σελλα, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 06/12/2009

Γράφει μυθιστορήματα που σχολιάζουν κοινωνικές, πολιτικές και πολιτισμικές συμπεριφορές, αντλώντας πάντα την ιστορία της από ένα υπαρκτό πρόσωπο. Αυτή τη φορά η Ρέα Γαλανάκη στο νέο της βιβλίο «Φωτιές του Ιούδα, στάχτες του Οιδίποδα» (εκδ. Καστανιώτης) έχει για αρχικό υλικό ένα προφορικό μύθο στην Κρήτη από την εποχή της Αναγέννησης. Εναν μύθο που συνταιριάζει το πρόσωπο του Ιούδα με την ιστορία του Οιδίποδα. Ο αναγνώστης διαβάζει παράλληλα πώς αντιμετωπίστηκε τότε ο ξένος και ο διαφορετικός, πώς προσωποποιήθηκε ο κακός, με τις συνθήκες που επικρατούν στο γύρισμα της χιλιετίας σ’ ένα ορεινό χωριό της Κρήτης, όπου κυριαρχεί η παντοκρατορία της οπλοφορίας και της οπλοχρησίας, το βρώμικο χρήμα, ο παράνομος πλουτισμός, οι συντηρητικές αντιλήψεις. Ενα χωριό που παραπέμπει, χωρίς να ονομάζεται, σε όσα συνέβησαν το προηγούμενο διάστημα στην περιοχή των Ζωνιανών. «Είμαι ένας άνθρωπος που σκέφτεται πολιτικά, και συνεχίζει να με ενδιαφέρει αυτό. Τη σύγχρονη ανάλυση προσπαθώ να την εξισορροπήσω με το μυθικό μέρος», λέει στην κουβέντα που κάναμε στο σπίτι της στην Αθήνα, γεμάτο παλιά έπιπλα και αντικείμενα, αγαπημένους πίνακες ζωγραφικής, εφημερίδες, περιοδικά και βιβλία. Μια κουβέντα που δεν έμεινε μόνο στις σελίδες του βιβλίου, αφού έτσι κι αλλιώς σ’ αυτές τις σελίδες βρίσκονται πολλές αναφορές για τις «ασθένειες» των σύγχρονων κοινωνιών. Κι όχι μόνο των ορεινών της Κρήτης.

– Κυριαρχούν οι μύθοι, οι προκαταλήψεις και ο τρόπος που αυτά βασανίζουν τους ανθρώπους στο βιβλίο σας. Πώς λειτουργούν -αν λειτουργούν- σήμερα οι παλιοί μύθοι;

– Στο βάθος του καθενός μας λειτουργούν πάρα πολλοί μύθοι. Προκειμένου να συγκροτήσουμε την εικόνα μας, προκειμένου να έχουμε την αυτογνωσία μας, δουλεύουμε και με όσα υπάρχουν γύρω μας, με τις γνώσεις μας, αλλά και με μύθους, που είναι άχρονοι και γι’ αυτό είναι εξαιρετικά ισχυροί. Νομίζω ότι οι μύθοι ακριβώς επειδή είναι άχρονοι ξαναχρησιμοποιούνται. Λόγου χάριν αυτή η συσχέτιση του Ιούδα με τον Οιδίποδα έγινε τον καιρό της Αναγέννησης από κληρικό λατινοτραφή. Δηλαδή όταν η Δύση ανακαλύπτει πάλι την αρχαιότητα και προφανώς μέσα από διάφορες μετακινήσεις των Εβραίων προς Ανατολάς, δημιουργείται ένας μύθος που τους ορίζει ως το πρότυπο του κακού. Είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα για να δούμε πώς ξαναχρησιμοποιούνται οι μύθοι. Προφανώς στις μέρες μας έχουμε πολύ ισχυρούς μύθους και ιδεολογήματα που κατά καιρούς προσαρμόζονται και παίρνουν άλλη μορφή. Δηλαδή οι κοινωνικοί ταγοί χρησιμοποιούν τους μύθους για να ενώσουν και να αγγίξουν συναισθηματικά τον κόσμο στον οποίο απευθύνονται.

– Ποιοι είναι οι δαίμονες του σήμερα, δηλαδή από τι κινδυνεύει ιδεολογικά η σύγχρονη ελληνική κοινωνία;

– Νομίζω ότι η ελληνική κοινωνία κινδυνεύει από την άκρα συντηρητικοποίηση, από την υποτίμηση της δημοκρατίας και των δημοκρατικών θεσμών, από την απολιτική σκέψη των επόμενων γενεών σε μεγάλο βαθμό, που είναι εξεγερσιακή και καλά κάνει, αλλά πρέπει να εξελιχθεί σε πολιτική για να είναι ουσιαστική. Στον χώρο του βιβλίου και της τέχνης βλέπω πολλά φαινόμενα λογοκρισίας, που πριν από 30 χρόνια ήταν αδιανόητα, αλλά ήταν κανόνας πριν από 60 χρόνια. Βλέπω μια όλο και πιο συντηρητική στάση ανθρώπων, κομμάτων, σκέψης.

Στο μεταίχμιο του 2000

– Επειτα από καιρό δεν αντλείτε τη μυθοπλασία σας από ιστορικά πρόσωπα, αλλά καταφεύγετε σε μύθους. Υπήρχε κάποιος λόγος;

– Ηθελα πάρα πολύ να δουλέψω με τη σύγχρονη Κρήτη και προκειμένου να ασχοληθώ με τον σύγχρονο ρατσισμό, ένας κλάδος του οποίου είναι ο αντισημιτισμός, στηρίχθηκα σ’ αυτό τον μύθο που θεωρεί τον Ιούδα ως τον φορέα του απόλυτου κακού και προσπάθησα να ανιχνεύσω τα βάθη αυτού του ιδεολογήματος, συνδυάζοντας τον μύθο και μια πολύ σύγχρονη κοινωνική κατάσταση. Ισως είναι το πρώτο μου βιβλίο που αντί να στηρίζομαι σε ιστορικά γεγονότα, δουλεύω μ’ ένα μύθο πάρα πολύ ισχυρό, γιατί η ένωση του Ιούδα με τον Οιδίποδα βγάζει σπίθες, όσο κι αν είναι κακέκτυπο της αρχαίας τραγωδίας. Δεν έχω δηλαδή αυτή τη φορά αναφορές σε ιστορικά πρόσωπα και δεδομένα, αλλά έχω μια μυθοπλασία σ’ ένα σημερινό ανώνυμο χωριό μαζί με το μυθικό υπόβαθρο μιας ιδεολογίας που κυριαρχεί σ’ αυτό το χωριό, και είναι άκρως συντηρητική και ρατσιστική.

Παραδόσεις και μύθοι

– Περιγράφετε μάλλον μελαγχολικά μια κοινωνία που επενδύει στον εύκολο πλουτισμό και χρησιμοποιεί τις παραδόσεις κακοχωνεμένα...

– Θα ’λεγα ότι χρησιμοποιεί τις παραδόσεις όπως κάποιοι χρησιμοποιούν τους μύθους. Χρησιμοποιεί την παράδοση, εν προκειμένω της εύκολης οπλοκατοχής και ακόμη ευκολότερης οπλοχρησίας προκειμένου να καλύψουν σκοτεινές υποθέσεις. Και προκειμένου να κάνουν επίδειξη ενός πλούτου που σε πολλές περιπτώσεις είναι παράνομος. Εχει ξεφύγει δηλαδή το χωριό από την οικονομία που είχε ως και πριν από 30-40 χρόνια και έχει προχωρήσει προς μια άλλη πηγή πλουτισμού παράνομη, η οποία έχει φέρει τρομακτικές συνέπειες στον κοινωνικό ιστό. Τον έχει διαλύσει και τον έχει ανασυνθέσει με άλλες δομές. Εμένα μ’ ενδιέφερε πάρα πολύ να μη δω αυτές τις κοινωνίες ως κάτι το ενιαίο και το μονολιθικό, αλλά να αναδείξω και τις επιμέρους δυνάμεις αντίστασης. Μ’ ενδιέφερε η διαδικασία μετάλλαξης αυτού του ορεινού πολιτισμού. Ηθελα να δω από τον πλούτο αυτό των μορφών, των συγκρούσεων, των σχέσεων τι μένει...

– Μένει;

– Νομίζω ότι μένει και πάντα μ’ ενδιαφέρει όταν ασχολούμαι με κάτι να βλέπω και τη σύγκρουση με το αντίθετό του. Μ’ ενδιαφέρει να δω στον περίγυρό του με τι συγκρούεται, ποια δυναμική αναπτύσσεται. Ακόμα κι αν είναι χαμένες από χέρι αυτές οι μικρές μάχες, έχουν πάρα πολύ ενδιαφέρον και μας βοηθάει να μη βλέπουμε τα πράγματα μονολιθικά. Ομως αν υπάρχει ένα μικρό είδος κάθαρσης σ’ αυτό το βιβλίο είναι η νεαρή γυναίκα, που φεύγει έχοντας ξεπεράσει, όσο έχει ξεπεράσει, τους φόβους της. Αλλά καταφέρνει στο τέλος να τους ελέγξει βλέποντας ορισμένες φωτεινές πλευρές αυτού του παραδοσιακού πολιτισμού και ταυτιζόμενη μαζί τους. Δηλαδή πολεμάει το σκοτάδι του φόβου με αχτίδες φωτός που υπάρχουν μέσα στην κοινωνία.

«Εγώ αντέδρασα»

– Λέτε πολύ σκληρά πράγματα για την Κρήτη, για τους ανθρώπους και τις συμπεριφορές τους. Πιστεύετε ότι θα έχετε αντιδράσεις;

– Αυτό δεν είναι θέμα δικό μου. Νομίζω μάλιστα ότι τα ΜΜΕ έχουν πει απείρως χειρότερα και μάλιστα χωρίς ν’ αφήσουν καμιά αχτίδα φωτός, καμιά ελπίδα. Εγώ αντέδρασα σ’ αυτή την εικόνα και θέλησα να δω και τι αντιμάχεται το κακό. Ισως κάποιοι δυσαρεστηθούν, αλλά πιστεύω ότι οι σοβαρότεροι θα ευχαριστηθούν.

– Νομίζετε ότι έχετε «καθαρίσει» μυθιστορηματικά με την Κρήτη;

– Α, δεν το ξέρω αυτό. Οταν τελειώνω ένα βιβλίο δεν ξέρω ποιο θα είναι το επόμενο. Καμιά φορά βέβαια παρατηρώ ότι το επόμενο είναι ήδη εγκιβωτισμένο στο προηγούμενο, αλλά για να το διακρίνω καθαρά πρέπει να περάσει λίγος καιρός. Για παράδειγμα, γράφοντας τον Ισμαήλ Φερίκ Πασά ήταν βέβαιο ότι κάπου θα μου έβγαινε και ο Λουί, γιατί ήθελα να δω τι σημαίνει και το δυτικό πρόσωπο.

«Αποκαλύπτομαι μπροστά στην αξιοσύνη και την ταπεινότητα των ξένων»

– Εχει ιδιαίτερη θέση στο βιβλίο ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τους ξένους. Εχουμε βελτιωθεί ως κοινωνία σ’ αυτό τον τομέα;

– Αν δεχτούμε ότι υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις, τους αντιμετωπίζουμε μ’ έναν άθλιο τρόπο τους ξένους. Νομίζω ότι είμαστε από τις λίγες χώρες που έχουν μια τόσο σκληρή στάση. Λείπει κάθε έννοια σεβασμού και ισονομίας που υποφέρουν. Δεν λέω να γίνουν αμέσως πολίτες της χώρας, ή να συγγενέψεις μαζί τους που αυτό είναι ένα τεράστιο ταμπού που γεφυρώνεται έπειτα από πολλές γενιές, αλλά οφείλεις να συμπεριφέρεσαι ανθρώπινα. Αλλά τα παιδιά που έχουν πάρει ελληνική μόρφωση, έχουν πάει σε ελληνικά σχολεία, θα πρέπει να θεωρούνται Ελληνες. Νομίζω ότι είναι το λιγότερο που πρέπει να κάνει αυτή η κυβέρνηση. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους είναι εξαιρετικά άξιοι και αποκαλύπτομαι μπροστά στην αξιοσύνη και την ταπεινότητα αυτών των ανθρώπων, στη λιτότητα με την οποία ζουν προκειμένου να μπορέσουν να επιβιώσουν που με εντυπωσιάζουν γιατί ήταν ένας τρόπος που κάποτε ζούσαν οι Ελληνες. Είναι σαν να βλέπω μια ασπρόμαυρη ταινία του ’50.

– Στο βιβλίο είναι παρούσα η ιδεολογική βία και η βία των όπλων, που όμως δεν εντοπίζεται μόνο στην Κρήτη...

– Είναι αλλιώτικη η χρήση της βίας στις πόλεις με το λεγόμενο αντάρτικο πόλεων. Γύρω μας υπάρχει όλο και περισσότερο αυτή η βία, στην οποία είμαι εντελώς αντίθετη. Για την ακρίβεια την βρίσκω δειλή. Ο άνθρωπος που έχει ένα δίκιο το διεκδικεί ανοικτά. Ακόμα και στην περίφημη κρητική βεντέτα, ο θύτης πριν εκτελέσει το θύμα του, όφειλε να φωνάξει τ’ όνομά του για να γυρίσει να τον δει κι αν μπορέσει να φύγει. Οταν βγαίνει κανείς από έναν τέτοιο πολιτισμό, τότε νομίζω ότι το να λειτουργεί κανείς στα ξαφνικά με κρυμμένα πρόσωπα, εναντίον ανθρώπων που απλώς κάνουν τη δουλειά τους δεν έχει μια ανδρειοσύνη που εγώ θα ήθελα. Κι επίσης δεν συμφωνώ καθόλου με την κατηγοριοποίηση του εχθρού, π.χ. αυτός επειδή είναι αστυνομικός, στρατιώτης, μετανάστης, Εβραίος, κ.λπ. είναι κακός. Πρόκειται για μία κατηγοριοποίηση των ανθρώπων που απαλείφει την προσωπικότητα, την ελευθερία, τη δικαιοσύνη.

Πηγή

4/12/09

Σπάνιο ηχητικό ντοκουμέντο με τη φωνή του Γ. Ρίτσου

image Ένα σπάνιο ηχητικό ντοκουμέντο με τη φωνή του "ποιητή της Ρωμιοσύνης" κυκλοφορεί με επιμέλεια του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ), στο πλαίσιο των επετειακών εκδηλώσεων για τον εορτασμό των εκατό χρόνων από τη γέννηση του Γιάννη Ρίτσου. Πρόκειται για 31 ποιήματα από τη συλλογή "Διάδρομος και Σκάλα", τα οποία γράφτηκαν κατά την περίοδο του κατ' οίκον περιορισμού του Γιάννη Ρίτσου στη Σάμο, το 1970, και αποτυπώνουν τόσο τη δημιουργική αγωνία του ποιητή όσο και την απογοήτευσή του από τις περιπέτειες του τόπου και της υγείας του.

Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά η Χρύσα Προκοπάκη, στο 48σέλιδο ένθετο που συνοδεύει το cd, "...ο ποιητής, μιλώντας σε τρίτο πρόσωπο ή σε δεύτερο (εις εαυτόν), εξομολογητικός, κάποτε (αυτο)σαρκαστικός γράφει εν θερμώ, συχνά τρία και τέσσερα ποιήματα την ίδια μέρα, λες και θέλει να προλάβει να αποθέσει στο χαρτί όλο το "ανώφελο", αυτό το "ατεμάχιστο τίποτα".

Οι συγκεκριμένες ηχογραφήσεις (σε κασέτα) μεταφέρθηκαν κρυφά από το Γάλλο φίλο του, σκηνοθέτη Αντουάν Βιτέζ που τον είχε επισκεφθεί στο νησί κατά τη διάρκεια της απομόνωσής του. Η κασέτα παραδόθηκε στην Χρύσα Προκοπάκη, η οποία με αφορμή το "Έτος Ρίτσου", παραχώρησε ευγενικά στο ΕΚΕΒΙ το προσωπικό αυτό υλικό για να αξιοποιηθεί με την παραγωγή και κυκλοφορία της παρούσας, καλαίσθητης κασετίνας.

Η έκδοση διατίθεται σε βιβλιοπωλεία και δισκοπωλεία σε όλη την Ελλάδα.

via

2/12/09

Σήμερα κλαίω αύριο γελάω

Στη Lifo μέσω FAX έφτασε και δημοσιεύτηκε  ένα καινούριο ποίημα της Κικής Δημουλά. Είναι η απάντησή της στους στίχους της Χάρις Αλεξίου που ακολουθούν.

Για ποιον πεθαίνω πάλι εγώ για ποιον πεθαίνω
Για  ποιον τα όνειρα γεννάω και περιμένω
Στην Αφροδίτη μου ζητάω  και στη Σελήνη
Να ξαναχτίσουν μια φωλιά για  της ψυχής μου τα πουλιά, να βρουν  γαλήνη

Για ποιον να ζήσω πες μου εγώ, για ποιον να ζήσω
Αν στην αγάπη όσα μου μείναν’  δεν χαρίσω
Ο ήλιος μου έδωσε πολλά κι αυτά με πνίγουν
Αν δεν μοιράσω την ψυχή, αυτοί που μου έστειλαν ευχή, πώς θα με κρίνουν

Σήμερα κλαίω - αύριο γελώ
Τώρα πεθαίνω - αύριο θα ζω
Σήμερα κλαίω- αύριο γελώ
Σώμα μου ξένο- μυαλό μου φτερό

Αχ ποιος φωνάζει το όνομά μου και στενάζει
ποιο  αγγελούδι τα φτεράκια του τινάζει
Κάποιος σκουπίζει την αυλή του και προσμένει
Να με κεράσει δροσερό, να πιω της  λήθης του νερό, που  ανασταίνει

Στρώνω  κιλίμι για την προσευχή που θα ‘ρθει
Ρουφάω ρόδια κι όλοι λένε αυτή ετρελάθει
Έτσι το δάκρυ σε χαμόγελο γυρίζω
Κι εκεί στην άκρη στο γκρεμό, γυρνάω την πλάτη στο χαμό  και ξαναρχίζω

image
image

 

Πηγή

1/12/09

Πέθανε ο συγγραφέας Μίλοραντ Πάβιτς

Το Λεξικό των Χαζάρων Σε ηλικία 80 ετών από έμφραγμα του μυοκαρδίου απεβίωσε ο Σέρβος συγγραφέας Μίλοραντ Πάβιτς.  Έγινε ο πρώτος συγγραφέας που έγραψε με δομή hypertext πριν ακόμη από το Ίντερνετ. Το περίφημο «Λεξικό των Χαζάρων» του, που κυκλοφόρησε το 1980 και μεταφράστηκε σε 30 γλώσσες, ήταν ένα μυθιστόρημα που μπορούσε κανείς να το αρχίσει και να το τελειώσει σε οποιαδήποτε σελίδα. Ένα μυθιστόρημα, δηλαδή, που κάθε αναγνώστης μπορούσε να το διαβάσει αλλιώς, συμμετέχοντας στην ουσία στη δημιουργία, μετέχοντας δηλαδή διαδραστικά στο έργο, επιλέγοντας ακόμα και το τέλος του.

Το θεατρικό του έργο «Για πάντα και μια μέρα παραπάνω», που κάποια στιγμή παιζόταν σε πέντε διαφορετικά ρωσικά θέατρα, έχει ανδρική και θηλυκή εκδοχή. Οι θεατές ψήφιζαν κάθε βράδυ ποια εκδοχή ήθελαν και οι ηθοποιοί ήταν προετοιμασμένοι και για τις δύο. Αυτό δεν ήταν απλώς ένα παιχνίδι. Όπως υποστήριζε σε παλιότερη συνέντευξή του στα «ΝΕΑ», «είναι σε μεγάλη άνοδο η γυναικεία γραφή». Διότι «υπάρχουν πολλές νέες γυναικείες φωνές που χαρακτηρίζονται από ειλικρίνεια και δεν αλλοιώνουν την πραγματικότητα για ιδεολογικούς λόγους».

Για την παράξενη δομή των έργων του ο Μίλοραντ Πάβιτς -που έδωσε πριν από δύο χρόνια διάλεξη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στο πλαίσιο του Megaron Plus και παλιότερα επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη, προσκεκλημένος της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου- είχε, επίσης, πει: «Δεν μπορείς να ακούσεις τη μουσική από το τέλος προς την αρχή. Αντίθετα μπορεί να δείς ένα αρχιτεκτόνημα από διαφορετικές γωνίες. Βλέπω λοιπόν το μυθιστόρημα ως ένα σπίτι. Τα βιβλία μου μπορούν να διαβάζονται με το γνωστό, συνήθη τρόπο αλλά και διαφορετικά, ξεκινώντας από οποιοδήποτε σημείο. Είναι δομή ανάλογη με του στραυρολέξου». Αυτό, μάλιστα, δεν το θεωρούσε καν μοντέρνο: «Η Ελλάδα για μένα έχει μεγάλη σημασία ως λίκνο της προφορικής ποίησης, από τον Όμηρο έως σήμερα», έλεγε. «Η μη γραμμική αφήγηση, την οποία εμείς θεωρούμε μεταμοντέρνα, υπήρχε στα ομηρικά κείμενα πριν αυτά καταγραφούν. Επίσης εμφανίζεται στη Λειτουργία που είναι μη γραμμικό κείμενο, με δομή ημερολογίου».

Πηγή

26/11/09

Τη συνέχεια της «Λάμψης» θα γράψει ο Στίβεν Κινγκ

Τη... Λάμψη του παρελθόντος αναζητεί ο Στίβεν Κινγκ. Κατά τη διάρκεια της περιοδείας που κάνει για την προώθηση του τελευταίου του βιβλίου, με τίτλο «Κάτω από τον Θόλο», ο Στίβεν Κινγκ ανακοίνωσε ότι έχει ήδη στο μυαλό του την πλοκή για τη συνέχεια μιας από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του.

Η "Λάμψη", το οποίο πρωτοεκδόθηκε το 1977, ήταν το βιβλίο που καθιέρωσε τον Στίβεν Κινγκ ως μετρ της λογοτεχνίας του φανταστικού και έναν από τους πιο εμπορικούς συγγραφείς στην ιστορία. Το 1980 έγινε ταινία από τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ, η οποία θεωρείται πλέον κλασική, αν και ο Κινγκ ποτέ δεν τη "χώνεψε", επειδή το σενάριό της διέφερε σημαντικά από την ιστορία που είχε γράψει. Πριν από λίγα χρόνια, έγραψε το σενάριο για μια μίνι σειρά, η οποία ήταν πολύ πιο πιστή στο βιβλίο, αλλά δεν μπορούσε σε καμία περίπτωση να συγκριθεί καλλιτεχνικά ή έστω ως ψυχαγωγικό "προϊόν" με την ταινία του Κιούμπρικ.

Η συνέχεια της "Λάμψης" θα παρακολουθεί τη ζωή του -σαραντάχρονου, πια- Ντάνι Τόρανς, του μικρού πρωταγωνιστή του πρώτου βιβλίου, ο οποίος δουλεύει ως νοσοκόμος σε ένα κέντρο φιλοξενίας ανθρώπων που πάσχουν από ανίατες αρρώστιες. καθήκον του Ντάνι είναι να χρησιμοποιεί της τηλεπαθητικές του ικανότητες για να βοηθήσει τους ετοιμοθάνατους ασθενείς να περάσουν στον άλλο κόσμο. Παράλληλα, βγάζει το χαρτζηλίκι του προβλέποντας ποια άλογα θα κερδίσουν στις ιπποδρομίες. Ο προσωρινός τίτλος του βιβλίου είναι "Ο δρ. Ύπνος".

Η "Λάμψη" είναι μόνο μια από τις παλιότερες ιστορίες για τις οποίες ο Στίβεν Κινγκ σκοπεύει να γράψει μια συνέχεια. Πριν από λίγες ημέρες ανακοίνωσε και επισήμως ότι θα γράψει ακόμη ένα βιβλίο στη σειρά του "Σκοτεινού Πύργου" -το όγδοο- και παρά το γεγονός ότι με τον τόμο που είχε κυκλοφορήσει το 2005 είχε γράψει το τέλος εκείνης της ιστορίας. Αν και ο πολυγραφότατος κ. Κινγκ εκδίδει τουλάχιστον ένα βιβλίο κάθε 1-2 χρόνια (παλαιότερα ήταν ακόμη πιο γρήγορος!), η συνέχεια της "Λάμψης" θα αργήσει να φτάσει στα βιβλιοπωλεία. Δεν αναμένεται να αρχίσει το γράψιμο για τουλάχιστον ένα χρόνο.

Αναφορικά με το βιβλίο που εξέδωσε τώρα, το "Κάτω από τον Θόλο" αφορά σε μια μικρή κωμόπολη της Αμερικής που σφραγίζεται από τον έξω κόσμο, εξαιτίας ενός ενεργειακού πεδίου αγνώστου προελεύσεως.

Πηγή

24/11/09

Κυκλοφόρησε αδημοσίευτο έργο του Ναμπόκοφ

image Ένα αδημοσίευτο και ημιτελές μυθιστόρημα του πασίγνωστου Ρώσου εμιγκρέ συγγραφέα Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ, με τίτλο «Το πρωτότυπο της Λόρα», κυκλοφόρησε, τριανταδύο χρόνια μετά τον θάνατό του, ταυτόχρονα στα βιβλιοπωλεία της Νέας Υόρκης και του Λονδίνου.
Μετά την ευρύτατη διαφημιστική εκστρατεία για την κυκλοφορία του, στη Νέα Υόρκη διοργανώθηκε μία ειδική βραδιά για την παρουσίαση του βιβλίου, με πολλές εκδηλώσεις, παρουσία και του Μπράιαν Μπόιντ, βιογράφου του συγγραφέα της περίφημης «Λολίτα».
Ο Ντμίτρι Ναμπόκοφ, 75 ετών, γιός του συγγραφέα που έφυγε από τη ζωή το 1977, αμφιταλαντεύθηκε επί μακρόν έως ότου εμπιστευθεί το χειρόγραφο του πατέρα του στον λογοτεχνικό ατζέντη Άντριου Γουάιλι, ο οποίος διαπραγματεύθηκε τα δικαιώματα του βιβλίου με τους εκδοτικούς οίκους Knopf/Random House στις ΗΠΑ και Penguin στη Βρετανία.
Η έκδοση του βιβλίου αυτού, κατά παράβαση της επιθυμίας του συγγραφέα του, που πριν τον θάνατό του είχε αφήσει παραγγελία να καταστραφεί, υπήρξε το αντικείμενο παθιασμένων συζητήσεων σε συνέδρια λογοτεχνίας και σε άρθρα, τα οποία εξακολουθούν να αναφέρονται σε έναν από τους μεγάλους συγγραφείς του 20ου αιώνα.
«Είναι η ιστορία ενός άνδρα που χάνει τη κόρη του και βρίσκει σε ένα άλλο κοριτσάκι 12 ετών όχι ένα ερωτικό αντικείμενο, μα ένα είδος υποκατάστατου της νεκρής», τονίζει ο Μπόιντ. «Πιστεύω πως δεν μπορεί να θεωρηθεί μία από τις μεγάλες επιτυχίες του Ναμπόκοφ, παρ’ όλα ταύτα παραμένει ένα σημαντικό και πολύ ενδιαφέρον μυθιστόρημα».
«Όταν η (σύζυγός του) Βέρα και ο Ντμίτρι Ναμπόκοφ με είχαν ερωτήσει τι πιστεύω ότι έπρεπε να κάνουν με το χειρόγραφο, τότε τους είχα απαντήσει πως όφειλαν να το καταστρέψουν, όπως τους είχε ζητήσει ο ίδιος ο συγγραφέας να κάνουν, αλλά τώρα είμαι πολύ ευτυχής που δημοσιεύθηκε», πρόσθεσε ο βιογράφος του.
Κλεισμένα σε τραπεζική θυρίδα στο Μοντρέ της Ελβετίας, όπου πέθανε ο Ναμπόκοφ, τα 138 δελτάρια, που συνιστούν το corpus του «Πρωτοτύπου της Λόρα» θα πωληθούν--σύμφωνα με το αμερικανικό κρατικό δίκτυο ραδιοφωνίας NPR--σε δημοπρασία του Οίκου Κρίστις, σε μία ακόμη άγνωστη ημερομηνία.
Πηγή

23/11/09

Το Book Press 3 είναι εδώ!

Κυκλοφόρησε ήδη και διανέμεται το τρίτο φύλλο της Book Press, της μηνιαίας εφημερίδας για το βιβλίο. Απολαύστε το και ηλεκτρονικά!

Νικηφόρος Βρεττάκος - Ποιήματα

Η Μικρή Σου Πόλη

Αλήθεια, δεν μπόρεσες να ξεπεράσεις την εποχή
που φοβόσουν το λύκο και καρτερούσες τον άγγελο.
Μελέτησες τα ήθη και έθιμα της ιστορίας,
πέρασες κάτω απ'τα τόξα των σύγχρονων γεγονότων
ταξίδεψες. Ωστόσο, δεν μπόρεσες ν'αποβάλεις
τη μικρή παιδική πόλη από μέσα σου,
τη γινομένη από αγαθά πρόσωπα, τόπους
γυμνούς ή κατάφυτους, ουράνια πράγματα,
με τον σεβάσμιο γέροντα γιομάτον στοχασμό
και ύψος, τον Ταΰγετο, στην πρωτοκαθεδρία.
Κι αλήθεια, πόσο αναπαυμένα θα ένοιωθες αν μπορούσες,
γυρίζοντας τις πλάτες στις γιγάντιες πόλεις,
να επέστρεφες εκεί, στα πράγματα που σου έδωσαν
και ύφανες το ωραίο σου όνειρο, στο λόφο που κάθισες
ένα καιρό στο θρόνο του και βασίλεψες στην ειρήνη,
να επέστρεφες, να επέστρεφες κάτω από τα ιλαρά τους
βλέμματα να μαζέψεις ξύλα για το βράδυ σου.



Οἱ μικροὶ γαλαξίες

Πᾶνε κι ἔρχονται οἱ ἄνθρωποι πάνω στὴ γῆ.
Σταματᾶνε γιὰ λίγο, στέκονται ὁ ἕνας
ἀντίκρυ στὸν ἄλλο, μιλοῦν μεταξύ τους.
Ἔπειτα φεύγουν, διασταυρώνονται, μοιάζουν
σὰν πέτρες ποὺ βλέπονται.
Ὅμως, ἐσύ,
δὲ λόξεψες, βάδισες ἴσα, προχώρησες
μὲς ἀπὸ μένα, κάτω ἀπ᾿ τὰ τόξα μου,
ὅπως κι ἐγώ: προχώρησα ισα, μὲς ἀπὸ σένα,
κάτω ἀπ᾿ τὰ τόξα σου. Σταθήκαμε ὁ ἕνας μας
μέσα στὸν ἄλλο, σὰ νάχαμε φτάσει.
Βλέποντας πάνω μας δυὸ κόσμους σὲ πλήρη
λάμψη καὶ κίνηση, σαστίσαμε ἀκίνητοι
κάτω ἀπ᾿ τὴ θέα τους -
Ἤσουν νερό,
κατάκλυσες μέσα μου ὅλες τὶς στέρνες.
Ἤσουνα φῶς, διαμοιράστηκες. Ὅλες
οἱ φλέβες μου ἔγιναν ἄξαφνα ἕνα
δίχτυ ποὺ λάμπει: στὰ πόδια, στὰ χέρια,
στὸ στῆθος, στὸ μέτωπο.
Τ᾿ ἄστρα τὸ βλέπουνε, ὅτι:
δυὸ δισεκατομμύρια μικροὶ γαλαξίες καὶ πλέον
κατοικοῦμε τὴ γῆ.

Επιλογή για την ομάδα αναγνωσης:Άννη Μέγα

21/11/09

Οι άλλοι «βιβλιοφάγοι»

Μέχρι τώρα ξέραμε ότι στην Ελλάδα ελάχιστοι διαβάζουν. Τώρα πια οδεύουμε σε μια κατάσταση που ελάχιστοι θα μπορούν να διαβάζουν. Πληθαίνουν τα κρούσματα των ακραίων (αριστεριστών, χρυσαυγιτών και άλλων ευαίσθητων στα. ..γράμματα ομάδων) οι οποίοι μπουκάρουν στις παρουσιάσεις βιβλίων, όχι για να ανοίξουν τα μάτια τους, αλλά για να κλείσουν τα βιβλία άλλων.

Προχθές μια ομάδα «αγανακτισμένων» εισέβαλε στη Στοά Βιβλίου και διέκοψε την παρουσίαση του βιβλίου του συγγραφέα κ. Βασίλη Γκουρογιάννη, «Κόκκινο στην Πράσινη Γραμμή», που έχει ως θέμα το Κυπριακό. Εσκισαν βιβλία και διέκοψαν την παρουσίαση του βιβλίου, επειδή διαφωνούσαν. Στις αρχές του μήνα μια άλλη ομάδα «αγανακτισμένων» εισέβαλε στην παρουσίαση του βιβλίου της κ. Σώτης Τριανταφύλλου και πέταξε αυγά στη συγγραφέα. Τον Ιούνιο μια ομάδα «ξυρισμένων κεφαλών» εισέβαλε σε μια εκδήλωση και σταμάτησε την παρουσίαση του «Αμπεσεντάρ», ενός «σλαβομακεδονικού» αναγνωστικού που είχε εκδοθεί από το ελληνικό κράτος το 1925 και τώρα επανακυκλοφόρησε.

Δεν είναι θέμα αν τα βιβλία είναι καλά ή κακά. Για την ακρίβεια δεν υπάρχουν «κακά βιβλία». Ο μόνος αξιολογικός διαχωρισμός είναι ανάμεσα στα καλογραμμένα και στα κακογραμμένα. Αλλά ακόμη κι ένα κακογραμμένο βιβλίο κρίνεται, δεν καίγεται, δεν πρέπει με δυναμικές εκδηλώσεις να απαγορεύεται η διάδοσή του. Ο πληθωρισμός όμως των (ανεξαρτήτως χρώματος) φασιστικών εκδηλώσεων στις παρουσιάσεις βιβλίων πρέπει να μας ανησυχήσει. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι η υγεία μιας κοινωνίας ορίζεται από τη σχέση της με τα βιβλία. Στη ναζιστική Γερμανία τα έκαιγαν. Και δεν είναι η πράξη καθαυτή που προσβάλλει. Ακραίοι υπήρχαν και θα υπάρχουν παντού στον κόσμο. Το πρόβλημα είναι η σιωπή. Ελάχιστοι αντέδρασαν όταν οι Χρυσαυγίτες προπηλάκισαν εκείνους που ήθελαν να παρουσιάσουν το «Αμπεσεντάρ». Πιθανώς να θεωρήθηκαν «προδότες». Κάπως περισσότεροι αντέδρασαν στην επίθεση με αυγά στην κ. Σώτη Τριανταφύλλου. Κάποιοι είπαν ότι η συγγραφέας είναι «τσιράκι του κεφαλαίου». Μένει να δούμε αν και ποιοι θα αντιδράσουν για την νέα επίθεση στη Στοά Βιβλίου.

Tου Πασχου Μανδραβελη

19/11/09

Δεν απονέμεται το 1ο Βραβείο Διασκευασμένου Σεναρίου - για ταινία μεγάλου μήκους

Απόφαση της Επιτροπής Διασκευασμένου Σεναρίου του ΕΚΕΒΙ σχετικά με τη βράβευση σεναρίων για ταινία μεγάλου μήκους.

Η επιτροπή διασκευασμένου σεναρίου του ΕΚΕΒΙ, με λύπη της δεν απονέμει το Α' βραβείο διασκευασμένου σεναρίου βασισμένο σε έργο της νεοελληνικής γραμματείας για ταινία μεγάλου μήκους, παρότι και οι τρεις προτάσεις που επιλέχθηκαν για να αναπτυχθούν σε σενάρια ήταν κατ’ αρχάς ενδιαφέρουσες.

Τα σενάρια όμως που κατατέθηκαν, αν και περιείχαν επιμέρους αρετές, κρίθηκαν ανολοκλήρωτα, με αδυναμίες το καθένα διαφορετικές στη δραματουργική τους συγκρότηση. Σαν αποτέλεσμα, οι καλές προθέσεις που τα ενέπνευσαν δεν μετουσιώθηκαν επαρκώς σε δραματουργικό υλικό και τα σενάρια χρειάζονται επιπλέον επεξεργασία.

Εν τούτοις, θεωρείται δίκαιο να δοθεί στον κάθε ένα εκ των σεναριογράφων που συμμετείχαν στην τελική φάση του διαγωνισμού, το ποσόν των 1.000 ευρώ ως ελάχιστη αναγνώριση της προσπάθειάς τους.

Μετά από διετή εμπειρία, η επιτροπή εισηγείται, ότι το βραβείο διασκευασμένου σεναρίου από λογοτεχνικό έργο για ταινίες μεγάλου μήκους δεν θα πρέπει να συνεχιστεί ως έχει και το ποσόν να προστεθεί στο μέλλον στα βραβεία διασκευασμένου σεναρίου για ταινία μικρού μήκους ούτως ώστε η συμβολή του ΕΚΕΒΙ στην ενίσχυση νέων δημιουργών να είναι πολύ πιο ουσιαστική και αποτελεσματική.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΡΚΑΡΗΣ

ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΟΛΛΑΣ
ΜΑΡΙΑ ΚΑΤΣΟΥΝΑΚΗ
ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΙΣΚΟΠΟΥΛΟΥ

17/11/09

Επιλογές: Μίλτος Σαχτούρης "ΟΙ ΑΠΟΜΕΙΝΑΝΤΕΣ"

Όμως υπάρχουν ακόμα
λίγοι άνθρωποι
που δεν είναι
κόλαση η ζωή τους
υπάρχει το μικρό πουλί
ο κιτρινολαίμης
ο Fraülein Ramser
και πάντοτε του ήλιου οι απομείναντες
οι ερωτευμένοι με ήλιο ή με φεγγάρι
ψάξε καλά

βρές τους, Ποιητή!
κατάγραψέ τους προσεχτικά
γιατί όσο παν και λιγοστεύουν
λιγοστεύουν

Επιλογή για την Ομάδα Ανάγνωσης: Δημήτρης Λεβέντης

16/11/09

"Φεύγει το φάντασμα" του Φίλιπ Ροθ

Ποιο είναι άραγε το φάντασμα στο τελευταίο - εξαιρετικό κατά τη γνώμη μου - βιβλίο του Φίλιπ Ροθ; Είναι άραγε η Νέα Υόρκη, γενέτειρα του ήρωα Νέιθαν Ζούκερμαν (alter ego του συγγραφέα;), φάντασμα πια του παλιού εαυτού της μετά ιδίως την επανεκλογή Μπους; Μια ΝΥ χωρίς το φωτοστέφανο του αμερικάνικου ονείρου, χωρίς τη συντροφικότητα και τη χαρά της ζωής, μια πόλη όπου πλέον βασιλεύει ο τρόμος, ο ρατσισμός και η άμετρη φιλοδοξία; Είναι άραγε το φάντασμα του Ζούκερμαν που κάτω από το αβάσταχτο βάρος της σωματικής και πνευματικής φθοράς, χάνει σταδιακά τις μάχες της απόλαυσης, του έρωτα και τέλος της δυνατότητας της συγγραφής;

Είναι το φάντασμα της λογοτεχνίας που μέσα από τα λόγια της Έϊμι Μπελέτ (και επομένως του ίδιου του Ροθ) - αλλοτινής μούσας συγραφέων και τώρα θλιβερού φαντάσματος του εαυτού της - φαίνεται ότι φτάνει στο τέλος της; Να μερικά αποσπάσματα από το γράμμα της Έϊμι στους Times. "Φαντασία; Δεν υπάρχει φαντασία. Λογοτεχνία; Δεν υπάρχει λογοτεχνία. ...Αν διέθετα λίγη από την εξουσία του Στάλιν...θα απαγόρευα την εισαγωγή της λογοτεχνίας σε κάθε δημοτικό, γυμνάσιο, κολλέγιο και πανεπιστήμιο της χώρας. Θα έθετα εκτός νόμου τις λέσχες ανάγνωσης και τη διαδικτυακή συζήτηση περί βιβλίων... Θα άφηνα τους αναγνώστες στην ησυχία τους με τα βιβλία τους,για να τα κάνουν ό,τι θέλουν μόνοι τους."

Είναι άραγε το φάντασμα του κουρασμένου συγγραφέα που με τις θεατρικές παρεμβολές (εξαιρετικό το εύρημα των θεατρικών σκηνών στο έργο -βιβλίο μέσα στο βιβλίο -)προσπαθεί να βιώσει τις φαντασιώσεις του; Έναν ανέλπιδο έρωτα με τη νεαρή συγγραφέα Τζέιμι και την προσδοκία του για μια καινούργια αρχή πριν το φάντασμα του αποχωρήσει πλέον οριστικά από τη σκηνή της ζωής;

Παρακούοντας τις παραινέσεις του Ροθ περί λογοτεχνίας
Βέρα Πελέκη, μέλος της ομάδας ανάγνωσης

11/11/09

Βγήκε η «βραχεία λίστα» για το Βραβείο Αναγνωστών 2009

image Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου προσκαλεί το αναγνωστικό κοινό να επιλέξει, από σήμερα 11 Νοεμβρίου έως τη Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009, το αγαπημένο βιβλίο της χρονιάς, ανάμεσα στα δεκαπέντε της βραχείας λίστας.

Με την ψήφο τους οι αναγνώστες συμμετέχουν κατά 50% στο τελικό αποτέλεσμα ενώ το υπόλοιπο 50% βγαίνει από τις ψήφους που έχουν ήδη δώσει οι Λέσχες Ανάγνωσης.

Υπενθυμίζουμε ότι το 2005 το αναγνωστικό κοινό βράβευσε την Ευγενία Φακίνου για το βιβλίο της «Η μέθοδος της Ορλεάνης», το 2006 τη Ρέα Γαλανάκη για το βιβλίο της «Αμίλητα βαθιά νερά», το 2007 τον Ανδρέα Μήτσου για το βιβλίο του «Ο κύριος Επισκοπάκης» και το 2008 τον Δημήτρη Μπουραντά για το βιβλίο του «Όλα σου τα ‘μαθα μα ξέχασα μια λέξη».

Πότε ψηφίζετε:
11 Νοεμβρίου – 7 Δεκεμβρίου 2009
Πώς ψηφίζετε:
Στείλτε με sms (χρέωση απλού μηνύματος)
τον κωδικό που αντιστοιχεί στο βιβλίο της επιλογής σας, στο 54160
Κάθε αναγνώστης έχει δικαίωμα για μία μόνο ψήφο.
Η ψήφος σας καταχωρείται αυτόματα.

Περισσότερα και η λίστα των βιβλίων στη σελίδα του ΕΚΕΒΙ

9/11/09

Επιλογές: Γιατί μ' αγάπησες ~ Μαρία Πολυδούρη

Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες
στα περασμένα χρόνια.
Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα
και σε βροχή, σε χιόνια,
δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες.

Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
μόνο γι’ αυτό είμαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτο
κ’ έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου.

Μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν
με την ψυχή στο βλέμμα,
περήφανα στολίστηκα το υπέρτατο
της ύπαρξής μου στέμμα,
μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν.

Μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες
και στη ματιά σου να περνάη
είδα τη λυγερή σκιά μου, ως όνειρο
να παίζει, να πονάη,
μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες.

Γιατί δισταχτικά σα να με φώναξες
και μου άπλωσες τα χέρια
κ’ είχες μέσα στα μάτια σου το θάμπωμα
- μια αγάπη πλέρια,
γιατί δισταχτικά σα να με φώναξες.

Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε
γι’ αυτό έμεινεν ωραίο το πέρασμά μου.
Σα να μ’ ακολουθούσες όπου πήγαινα,
σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου.
Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε.

Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα,
γι’ αυτό η ζωή μου εδόθη.
Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
μένα η ζωή πληρώθη.
Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα.

Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου
μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια.
Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου
μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια,
μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου.

Μονάχα γιατί τόσο ωραία μ’ αγάπησες
έζησα, να πληθαίνω
τα ονείρατά σου, ωραίε που βασίλεψες
κ’ έτσι γλυκά πεθαίνω
μονάχα γιατί τόσο ωραία μ’ αγάπησες.

---------------------------------------------------------

Το ποίημα βρίσκεται στην πρώτη ποιητική συλλογή της Μαρίας Πολυδούρη, "Οι τρίλλιες που σβήνουν" (1926).

Μουσική: Βασίλης Δημητρίου - Ερμηνεία: Μάγδα Πένσου

Μπορείτε να δείτε την εξαιρετική σχετική τηλεοπτική σειρά της ΕΤ1 “Καρυωτάκης”, με πρωταγωνιστές τους Μαρία Κίτσου και Δημοσθένη Παπαδόπουλο, εδώ: http://livemovies.gr/series/kariotakis

Επιλογή για την Ομάδα: Κατερίνα Κεράστα

8/11/09

Ηχητικά βιβλία

image Οι φίλοι της λογοτεχνίας, της τεχνολογίας και των νέων μέσων θα έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν τα Αudio Βooks στην εκδήλωση για την παρουσίαση των ηχητικών βιβλίων που θα πραγματοποιηθεί, πρώτη φορά, στη χώρα μας στις 11 Νοεμβρίου, στο caf του Ιανού (Σταδίου 24), στις 12.30.

Ο παραγωγός και εκδότης κ. Τ. Παγώνης θα μιλήσει για το πώς παράγεται και δημιουργείται ένα Αudio Βook καθώς και για την ιστορία και τη χρηστικότητά του ως ηλεκτρονικού μέσου επικοινωνίας και διάδοσης του βιβλίου και των πολιτισμικών αξιών του, ενώ γνωστοί έλληνες συγγραφείς και δημοσιογράφοι θα αναφερθούν στο νέο αυτό λογοτεχνικό είδος, το οποίο συμπληρώνει το έντυπο βιβλίο και ανοίγει νέους ορίζοντες στην απόλαυση της λογοτεχνίας.

Πηγή

6/11/09

10 ασυνήθιστοι βιβλιοστάτες!

Μια σειρά από 10 καταπληκτικά σχέδια για να στηρίζετε τα βιβλία σας!

01. Voltron Bookends ($110.00) [Link]
01_51CWoBfMGXL._SS500_

02. City Slickers Bookends ($59.95) [Link]
02_41gje0rzyRL._SS400_

03. Star Wars Trash Compactor Bookends ($199.99) [Link]
03_B002E16OKI.01._SX362_SCLZZZZZZZ_V230613800_

04. Fish Bowls Bookends ($50.99) [Link]
04_a96864_fish

05. Vintage Books Bookends ($29.95) [Link]
05_51fxOfg5HaL._SS500_

06. AVP Aliens vs. Predator Bookends ($149) [Link]
06_411VfXBhQ5L._SS500_

07. Reading Sophisticates Bookends ($49.95) [Link]
07_515+rekkCgL._SS500_

08. Pinocchio Bookends ($25.21) [link]
08_61tluvCY-0L._SS500_

09. Men Pushing Bookends ($32.71) [Link]
09_31PaZlRfOCL._SS500_

10. Anubis Bookend ($41.50) [Link]
10_518N2+LYDtL._SS500_

via psaxtiria

Χέμινγουεϊ στην οθόνη

image Τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ θα ερμηνεύσει ο Άντονι Χόπκινς στη νέα ταινία του με θέμα τη σχέση του Αμερικανού συγγραφέα με έναν ψαρά από την Κούβα,από την οποία εμπνεύστηκε τη νουβέλα του «Ο γέρος και η θάλασσα» το 1952.

Τον ψαρά Γκρεγκόριο Φουέντες θα ερμηνεύσει ο Άντι Γκαρσία, ο οποίος σκηνοθετεί την ταινία και συνεργάστηκε για τη συγγραφή του σεναρίου με την εγγονή του Έρνεστ Χέμινγουεϊ, Χίλαρι.

Τον ρόλο της τρίτης κατά σειρά συζύγου του διάσημου συγγραφέα θα υποδυθεί η Ανέτ Μπένινγκ. «Ο Άντονι Χόπκινς είναι ένας από τους σημαντικότερουςηθοποιούς και είναι τιμή μας που συμμετέχει στην ταινία», λέει ο Άντι Γκαρσία.

via

4/11/09

Επίθεση στη Σώτη Τριανταφύλλου

image Στόχος νεαρών που δήλωσαν «αντιεξουσιαστές» έγινε το βράδυ της Δευτέρας η γνωστή συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου, κατά την παρουσίαση του βιβλίου της με τίτλο «Ο χρόνος πάλι», στον πολυχώρο «Φλοράλ» στα Εξάρχεια.

Σύμφωνα με τα Νέα, μία ομάδα επτά νεαρών εισέβαλε στην αίθουσα και πέταξε αυγά εναντίον της. Οι νεαροί ζήτησαν από τη συγγραφέα να αποχωρήσει, απαιτώντας μάλιστα να παρουσιάζει στο εξής τα βιβλία της στο Κολωνάκι.

«Ορισμένοι αισθάνονται κατατρεγμένοι, εγώ δεν είμαι. Η ενέργεια δείχνει το κοινωνικό μίσος που θεωρείται επαναστατικό, ενώ είναι συντηρητικό. Όλη η ενέργεια, ακόμα και η συμπεριφορά τους, δείχνει φονταμενταλιστική νοοτροπία. Δεν είναι τα αυγά αυτά καθαυτά, που είναι μία παλιά ιστορία, που συνήθως χρησιμοποιούνται στο πλαίσιο διαδηλώσεων. Εδώ αισθάνθηκα ότι μου επιτέθηκαν θέλοντας να με πλήξουν ως άνθρωπο» δήλωσε στα Νέα η κ. Τριανταφύλλου.

Όπως είπε, έχει δεχτεί και παλιότερα απειλές. Συγκεκριμένα, την έχουν απειλήσει με μαχαίρι έξω από το σπίτι της, ενώ τής έχουν διαμηνύσει πως «θα την πάθω σαν την Κούνεβα, αλλά από αριστερά».

«Εγώ τα έχω συνηθίσει όλα αυτά -και ίσως οι άνθρωποι αυτοί σε δύο χρόνια να πιστεύουν κάτι άλλο» πρόσθεσε.

Πάντως, η εισβολή των νεαρών στο «Φλοράλ» δεν διέκοψε την εκδήλωση, που ολοκληρώθηκε κανονικά με την ομιλία της συγγραφέως, ενώ ακολούθησε συζήτηση με τους πολίτες που είχαν πάει στον πολυχώρο για την παρουσίαση του βιβλίου.

Με ανακοίνωσή του ο ΣΥΝ καταγγέλλει την επίθεση αυτή, τονίζοντας ότι «τροφοδοτεί το κλίμα της γενικευμένης αστυνομοκρατίας που επικρατεί στην περιοχή των Εξαρχείων όλο το τελευταίο διάστημα». ”Πράξεις σαν την χθεσινή οδηγούν στον εκφασισμό της περιοχής των Εξαρχείων με έναν άλλο τρόπο”, καταλήγει.

via

Σελίδες για τα βιβλία και τις ιδέες: “The Athens Review of Books”, “Book Press”, “Bookmarks”

Το «The Athens Review of Books» εντείνει τον ανταγωνισμό στα έντυπα του είδους Με ξενόγλωσσο τίτλο -«The Athens Review of Books»- ένα νέο έντυπο έρχεται να προστεθεί στο τοπίο της αγοράς του βιβλίου. Αυτό το συγκεκριμένο δεν θα είναι free press, αλλά θα πουλιέται στα περίπτερα στην τιμή των 5 ευρώ. Και δεν είναι μόνο αυτή η διαφορά του από τα πολλά έντυπα για το βιβλίο που κυκλοφορούν ήδη, και αρκετά διατίθενται στα stands των free press. Βασικό περιεχόμενό του είναι οι «αναλυτικές, διεξοδικές, κριτικές αναλύσεις βιβλίων, από κατά τεκμήριο πολύ ειδικούς να ασκήσουν αυτή τη δουλειά: επιστήμονες και δημοσιογράφους», λέει το editorial που προφανώς συνυπογράφεται από τους δύο διευθυντές του νέου έντυπου (Μανώλη Βασιλάκη και Ηλία Κανέλλη). Επιμένουν όμως ότι δεν πρόκειται για ένα περιοδικό με κριτικές βιβλίου. Απλώς, τα βιβλία «ακόμα και στην εποχή του Internet, παραμένουν οι πιο άρτιες πηγές τεκμηριωμένης γνώσης». Θα διαβάζουν λοιπόν βιβλία, θα τα προσεγγίζουν, θα τα κρίνουν, και μ’ αυτόν τον τρόπο θα παρεμβαίνουν σε θέματα ιδεών της εποχής μας.

Πάντως, το δείγμα του πρώτου τεύχους, από το οποίο ήδη διαβάσαμε αρκετά κείμενα, υπόσχεται μια διαφορετική προσέγγιση της βιβλιαγοράς και της «αγοράς» των ιδεών. Στις σελίδες του φιλοξενούνται: ένα μεγάλο αφιέρωμα στον Αμερικανό συγγραφέα και στοχαστή Φίλιπ Ροθ, καθώς και κείμενα με άγνωστες πτυχές για τον Ράντοβαν Κάρατζιτς, του οποίου η δίκη άρχισε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, για την ιστορία της Εξελικτικής, από τον Δαρβίνο ώς τις μέρες μας, για τα ελληνοτουρκικά, για τον Δημοκρατικό Στρατό και την ιστοριογραφία, για την εθνική λογοτεχνική εσωστρέφεια, για τη θρησκοληψία και τον αθεϊσμό, για το φαινόμενο Μάικλ Τζάκσον, για την ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Ψυχή βαθιά», κ.ά. Ενα έντυπο που επιδιώκει να καλύψει τα κενά στον χώρο των έντυπων ιδεών με καλόγουστη και ανάλαφρη σελιδοποίηση.

Δίπλα στο καινούργιο έντυπο, στην αγορά του βιβλίου «ρίχνονται» άλλα δύο free press. Το τρίτο τεύχος του Book Press κυκλοφορεί ήδη στην αγορά και από τη σελιδοποίηση και τη θεματολογία του είναι σαφές ότι απευθύνεται σ’ ένα περισσότερο νεανικό κοινό, και «παίζει» πιο πολύ με βιβλία που κινούνται και αφορούν ευρύτερα την αγορά βιβλίου. Στο τρίτο τεύχος υπάρχει αφιέρωμα στον έρωτα, συνέντευξη του Μένη Κουμανταρέα, παρουσιάσεις πολλών από τα νέα βιβλία που πρόκειται να κυκλοφορήσουν, κ.λπ.

(Κάντε κλικ να διαβάσετε το Book Press #02 σε full screen:)

Στις 25 Νοεμβρίου, στα stands των free press θα βρίσκεται ένα ακόμα έντυπο με έμφαση στο βιβλίο. Τίτλος του «Bookmarks», θα έχει 48 σελίδες, τιράζ 20 χιλ. αντιτύπων, θα περιλαμβάνει κριτικές, συνεντεύξεις και αφιερώματα και θα κυκλoφορήσει από τις άγνωστές μας εκδόσεις «Χαραμάδα». Μια ιδιαίτερη κινητικότητα που δεν αφορά μόνο τον Τύπο, αλλά και την αγορά του βιβλίου, η οποία επίσης διαρκώς διαφοροποιείται.

Της Ολγας Σελλα

3/11/09

Ποιος είναι ο PHILIP ROTH

Ο ΦΙΛΙΠ ΡΟΘ γεννήθηκε το 1933 στο Νιούαρκ του Νιού Τζέρζι. Σπούδασε αγγλική φιλολογία στα πανεπιστήμια του Bucknell και του Σικάγου. Διετέλεσε καθηγητής της συγκριτικής λογοτεχνίας στα πανεπιστήμια του Πρίνστον, της Νέας Υόρκης (Hunter College)και της Πενσυλβανίας. Διηύθυνε τη σειρά "Συγγραφείς της άλλης Ευρώπης" στις εκδόσεις Penguin και γνώρισε στο αμερικανικό κοινό συγγραφείς όπως ο Bruno Schulz και ο ΜίλανΚούντερα.

Στην Ελλάδα κυκλοφορούν τα έργα του "Το σύνδρομο Πόρτνοϊ", "Το βυζί", "Απάτη", "Η πατρική κληρονομιά", "Το θέατρο του Σάμπαθ", "Αντίο Κολόμπους", "Η ζωή μου ως άντρα", "Αμερικανικό ειδύλλιο", "Παντρεύτηκα έναν κομμουνιστή", "Επιχείριση Σάυλωκ", "Ζούκερμαν δεσμώτης", "Αντιζωή", "Κι ό,τι θέλει ας γίνει", "Το ζώο που ξεψυχά", "Το ανθρώπινο στίγμα", "Ο καθηγητής του πόθου", "Καθένας"," Η Συνομωσία εναντίον της Αμερικής", "Φεύγει το φάντασμα"

Εχει τιμηθεί με τα βραβεία National Book Award, Pulitzer, PEN/Faulkner, National Book Critics Circle Award, National Medal of Arts και με το Gold Medal in Fiction της Αμερικάνικης Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών.

Πρόσφατα ο Ροθ έλαβε δύο από τα πιο έγκυρα βραβεία PEN: το 2006 το βραβείο PEN/Nabokov για το σύνολο του έργου του και το 2007 το βραβείο PEN/Saul Bellow for Achievement in American Fiction. Ο Ροθ είναι ο μόνος εν ζωή αμερικανός συγγραφέας που τα "Άπαντά" του εκδίδονται σε πλήρη και οριστική έκδοση από τη Library of America.

Εθνικό Βραβείο Βιβλίου για τα «Αντίο, Columbus» (1960), «Sabbath's Theatre» (1995)

Εθνικό Βραβείο Κριτικών για τα «The Counterlife» (1988), «Patrimony» (1992)

Βραβείο Pen/Faulkner για τα «Υπόθεση Σάιλοκ» (1993), «Ανθρώπινο Στίγμα» (2000)

Βραβείο Πούλιτζερ για το «Αμερικανικό Ειδύλλιο» (1997)

Χρυσό Μετάλλιο της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Γραμμάτων (2001)

Η βιβλιογραφία του

*(2009) Φεύγει το φάντασμα, Πόλις

* (2008) Η αντιζωή , Πόλις

* (2008) Το σύνδρομο Πόρτνοϊ , Πόλις

* (2007) Η συνωμοσία εναντίον της Αμερικής , Πόλις

* (2006) Καθένας , Πόλις

* (2006) Ο καθηγητής του πόθου , Πόλις

* (2005) Κι ό,τι θέλει ας γίνει , Πόλις

* (2004) Ζούκερμαν δεσμώτης , Πόλις

* (2004) Κουβέντες του σιναφιού , Πόλις

* (2003) Το ανθρώπινο στίγμα , Πόλις

* (2002) Το ζώο που ξεψυχά , Πόλις

* (2001) Επιχείρηση Σάυλωκ , Πόλις

* (2000) Παντρεύτηκα έναν κομμουνιστή , Πόλις

* (1999) Αμερικανικό ειδύλλιο , Πόλις

* (1998) Το θέατρο του Σάμπαθ , Χατζηνικολή

* (1996) Αντίο Κολόμπους , Πόλις

* (1996) Η ζωή μου ως άντρα , Πόλις

* (1995) Πατρική κληρονομιά , Χατζηνικολή

* (1993) Απάτη , Χατζηνικολή

* (1984) Το βυζί , Γράμματα

* (1980) Η νόσος του Πορτνόυ , Γράμματα

2/11/09

Μια παράξενη διαφήμιση εκδοτικού οίκου!

Ο εκδοτικός οίκος Eichborn, για την προώθηση του εκθεσιακού περιπτέρου του στην έκθεση βιβλίου στο Franfurt, επιστράτευσε 200 μύγες(!) στις οποίες τοποθέτησε ένα εξαιρετικά ελαφρύ πανό, στο οποίο αναγράφονταν το όνομα του οίκου. Το πανό, ήταν ενωμένο με τις μύγες, με φυσικό κερί το οποίο μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα αποσπάστηκε από τα έντομα, 'ελευθερώνοντας' τα.

 

Τελικά το marketing δεν έχει όρια...

via Psaxtiria

1/11/09

Χειρόγραφα Ελλήνων δημιουργών

Το χειρόγραφο ποίημα του Κ. Βάρναλη

Το λογοτεχνικό περιοδικό«Η Λέξη», με αφορμή τo 200ό τεύχους του, διοργανώνει μια μεγάληέκθεση χειρογράφων Ελλήνων δημιουργών, με τίτλο «Scriptamanent». Η έκθεση θα εγκαινιαστεί στις 3/11 (8.30μμ) στην «Τεχνόπολη» του Δήμου Αθηναίων (Πειραιώς 100 - Γκάζι) και θα διαρκέσει μέχρι τις 17/11 (10πμ - 8μμ, είσοδος ελεύθερη).

Λογοτέχνες οι ίδιοι, οι εκδότες του περιοδικού (Αντώνης Φωστιέρης - Θανάσης Νιάρχος), με τη μελαγχολική σκέψη ότι στην ηλεκτρονική εποχή μας «η "χειροποίητη" γραφή τείνει να εκλείψει ως είδος», συγκέντρωσαν περισσότερα από 200 πρωτότυπα χειρόγραφα ποιητών και πεζογράφων, αλλά και σκηνοθετών (λ.χ του Αλέξη Μινωτή), ηθοποιών, συνθετών και εικαστικών (λ.χ. του Γιάννη Τσαρούχη), από τις αρχές του 20ού αιώνα, μέχρι πρόσφατα, καθώς δεν έχουν εκλείψει ακόμη εντελώς οι δημιουργοί που αγαπούν τη χειρόγραφη γραφή, την «τέχνη του παπύρου», όπως την έλεγε ο Γιάννης Τσαρούχης. Τα χειρόγραφα θα συνοδεύονται με φωτογραφία του δημιουργού τους.

Μεταξύ των παλαιότερων χειρογράφων είναι και ένα χειρόγραφο, με το παρακάτω τετράστιχο σατιρικό ποίημα του Κώστα Βάρναλη, με τίτλο «Πρωτοχρονιάτικο» και με την υπότιτλη σημείωση («1931, όταν η "Ιερά Σύνοδος" αφόρισε τους "μαλλιαροκομμουνιστές")». (Το ποίημα σάρκαζε τη δίωξη και την καταδίκη από την εκκλησία του δημοτικιστών δασκάλων, με επικεφαλής τον Δημήτρη Γληνό, δίωξη που είχε υποστεί παλαιότερα και ο Βάρναλης).

«Σαράντα σβέρκοι βωδινοί με λαδωμένες μπούκλες/ σκεμπέδες σταβροθόλωτοι και βρώμιες ποδαρούνες,/ ξετσίπωτοι, ακαμάτηδες, τσιμπούρια και κορέοι,/ ντυμένοι στα μαλάματα, κ' επίσημοι κι ωραίοι».

via

Twitter και κλασική λογοτεχνία

Στόχοι «αιρετικής» σάτιρας και χιουμοριστικού σχολιασμού πολλά έργα κλασικής λογοτεχνίας στο Twitter.

«Είσαι ο Οδυσσέας. Είσαι ναυαγός σε ένα νησί και μόλις έχεις αφήσει πίσω σου έναν τρομερό πόλεμο. Το μόνο που έχεις είναι το μυαλό σου και ένα iPhone, το οποίο χρησιμοποιείς για να λογκάρεις στο Twitter. Τι γράφεις εκείνη τη στιγμή;» Αυτό είναι ένα από τα χιουμοριστικά ερωτήματα τα οποία παρουσιάζονται στο βιβλίο «Twitterature: The World's Greatest Books Retold Through Twitter», το οποίο συνέγραψαν δύο φοιτητές, οι Έμετ Ρένσιν και Αλεξάντερ Άσιμαν.

Το βιβλίο αποτελεί μία μοναδική συλλογή με…ασεβείς και εξαιρετικά αστείους σχολιασμούς μέσω του Twitter (Tweets) έργων του Σαίξπηρ, του Ομήρου, του Κάφκα και πολλών άλλων κλασικών λογοτεχνών- σε ένα πνεύμα το οποίο θυμίζει αρκετά το στιλ των Monty Pythons.

«Είναι εξαιρετικά αστείο αν έχεις διαβάσει τα βιβλία» λέει ο Ρένσιν, ο οποίος σπουδάζει αγγλική φιλολογία και φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο του Σικάγο.

Άλλο ένα παράδειγμα είναι η «Κόλαση» του Δάντη, της οποίας η «twitteroποίηση» (σε καταχωρήσεις μέχρι και 140 χαρακτήρων) ξεκινά ως εξής: «βιώνω μία κρίση μέσης ηλικίας. Έχω χαθεί στο δάσος. Να πάρει, έπρεπε να είχα πάρει μαζί το κινητό μου». Ή ο «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή: «Τελικά η Θήβα είναι καταπληκτική πόλη! Κανείς δεν δίνει δεκάρα τσακιστή που σκότωσα εκείνο το γέρο- μάλιστα η γυναίκα του μου την πέφτει!».

«Ειδικά σε κάποια σημεία των βιβλίων, οι μεταφορές των τεκταινομένων μας φαίνονταν τόσο αστείες που πραγματικά δεν πιστεύαμε ότι θα μας άφηναν να τις δημοσιεύσουμε» λέει ο Άσιμαν.

Από τα «βέλη» τους φυσικά δεν ξέφυγε ούτε ο Μάκβεθ…ο οποίος, κατά τους «αιρετικούς» φοιτητές, αν ήταν χρήστης του Twitter θα είχε επιλέξει το username Big Mac (από το χάμπουργκερ- σήμα κατατεθέν της γνωστής αμερικανικής αλυσίδας fast food).

«Θα ήταν αρκετά ματαιόδοξος και αλαζόνας για να διαλέξει κάτι τέτοιο, πιστεύω» λέει ο Άσιμαν, που συμπληρώνει πως στόχος του έργου τους είναι να κάνει τον κόσμο να γελάσει, όχι να προσβάλει τους κλασικούς συγγραφείς.

Οι κριτικές βεβαίως, ποικίλλουν: «Κάποιοι το θεωρούν αστείο, και κάποιοι θεωρούν ότι είναι ασεβές...δεν ισχυριζόμαστε ότι το βιβλίο μας είναι τέχνη, αλλά έχει κάποια μικρή αξία, καθώς δίνουμε- έστω και με αυτό τον τρόπο- την κεντρική ιδέα πίσω από μεγάλα λογοτεχνικά έργα» καταλήγει ο Άσιμαν.

via

30/10/09

Γιγαντισμός και αλυσίδες στο βιβλίο, μυστικά και ψέματα της αγοράς

Μακριά από τους προβολείς της δημοσιότητας, τις διεθνείς εκθέσεις και τις λογοτεχνικές εκδηλώσεις, υπάρχει ένας «παράλληλος κόσμος» του βιβλίου, ο πραγματικός: εκτείνεται στους ορόφους των μεγάλων βιβλιοπωλείων και περιμένει το βλέμμα και τη χειρονομία του αναγνώστη. Στα βιβλιοπωλεία-αλυσίδες, ο «πόλεμος στους πάγκους» μαίνεται, καθώς τίτλοι και συγγραφείς στοιβάζονται, διαγκωνίζονται ή παραγκωνίζονται ανάλογα με τις στρατηγικές που επιβάλλουν τα «μεγαθήρια». Το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Μπιρκ Μάινχαρντ στη S ddeutsche (14. 10.), τη μέρα που η Εκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης άνοιγε της πύλες της στην Κίνα και τον κόσμο, φέρνει στο φως «μυστικά και ψέματα» από την αγορά του βιβλίου στη Γερμανία.

Ο νόμος του ισχυρού

Στη δεκαετία του ’70, η λέξη «συγκέντρωση» (Konzentration) ήταν άγνωστη στους βιβλιοπώλες μιας χώρας με σημαντική εκδοτική, συγγραφική και αναγνωστική παράδοση, και 5.000 βιβλιοπωλεία ανά την επικράτεια. Τα τελευταία δέκα χρόνια, 800 έχουν βάλει ήδη λουκέτο, ενώ το ίδιο διάστημα τα βιβλιοπωλεία-αλυσίδες (Thalia, Hugendubel, Kaiser κ.ά.) διπλασίασαν το μερίδιο αγοράς, που ανέρχεται κιόλας στο 30% του συνολικού τζίρου. Τα «μεγα-βιβλιοπωλεία» της Thalia εισβάλλουν στον χώρο, σαν οδοστρωτήρες, με στυγνά κριτήρια μάρκετινγκ. Εδώ κυριαρχούν το lifestyle και το προϊόν, οι λεόντειες συμφωνίες με τους εκδοτικούς οίκους, οι όροι προβολής, τα ποσοστά έκπτωσης (μεταξύ 40 - 50%), και, κυρίως, τα «εμπορικά ονόματα», από τον Κοέλιο μέχρι τον Νταν Μπράουν. Ολα ξεκινούν από την ετήσια συνάντηση της επιχείρησης με τους εκδοτικούς οίκους. Εκεί καταρτίζονται οι λίστες, επιλέγονται τα «φαβορί», απορρίπτονται συνήθως οι μικροί εκδοτικοί ή οι ανερχόμενοι συγγραφείς (εάν δεν πληρούν τις προϋποθέσεις του «μπεστ-σέλερ»), επιμερίζεται η οικονομική συμμετοχή των εκδοτικών στη λειτουργία του «μεγα-βιβλιοπωλείου, καθορίζονται οι θέσεις (στη βιτρίνα, τους πάγκους, τα ράφια ή στις αποθήκες), κοστολογούνται οι διαφημιστικές καταχωρίσεις (15.000 ευρώ για το χριστουγεννιάτικο ενημερωτικό έντυπο) και οι «συγγραφείς του μήνα» (κοστολόγιο 50.000 ευρώ).

Το ρεπορτάζ στηρίζεται σε έρευνα, καθώς και στις μαρτυρίες των εμπλεκομένων. Τα περισσότερα ονόματα είναι λογοτεχνικά ψευδώνυμα (Φρις, Γέλινεκ, Μπάχμαν) και μόνο η Νόρα Πέστερ, υπεύθυνη πωλήσεων των εκδόσεων Matthes&Seitz, ενός βερολινέζικου οίκου με (εξ)αιρετικές επιλογές, μιλάει ανοιχτά κι επώνυμα: «Για μας η αλυσίδα βιβλιοπωλείων Thalia είναι σαν ένας τοίχος αδιαπέραστος».

Αλυσόδετοι εκδότες

Ο πνευματώδης τίτλος «Στις αλυσίδες» (An der Kette) παραπέμπει στα μεγα-βιβλιοπωλεία και στις «συνθήκες υποδούλωσης», που υφίστανται εκδότες, αλλά και μικρά βιβλιοπωλεία με αντίτιμο την επιβίωση, σε εποχές κρίσης και μονοπωλιακών συνθηκών στην αγορά του βιβλίου. Κάποιοι αντιστέκονται, άλλοι προσαρμόζονται, όμως λίγοι γνωρίζουν την πραγματικότητα, οι περισσότεροι καταναλώνουν ανυποψίαστοι. Αυτές οι προϋποθέσεις δεν αποτελούν αποκλειστικά «γερμανικό φαινόμενο». Λίγο-πολύ έχουν εφαρμογή στις περισσότερες χώρες, ενώ, προφανώς, διεισδύουν, αργά αλλά σταθερά, και στην Ελλάδα. Μία ανάλογη έρευνα θα πρέπει κάποτε να μας απασχολήσει, πέρα από φεστιβάλ βιβλίου, κρατικές επιδοτήσεις, συνδικαλισμούς και ευπώλητα.

Στο μετανεωτερικό «Φάρεναϊτ 451», τα βιβλία ούτε καίγονται ούτε αποστηθίζονται: επιβάλλονται, καταναλώνονται ή αποσιωπούνται.

Του Κωστα Θ. Καλφοπουλου

29/10/09

Έλληνες συγγραφείς: Διονύσης Λεϊμονής

Ο Διονύσης Λεϊμονής εννήθηκε σε μια κωμόπολη τη Αιτωλοακαρνανίας, το Αιτωλικό,image πριν 39 χρόνια. Από πολύ νωρίς στράφηκε στη συγγραφή παιδικών και νεανικών ιστοριών. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Ιωαννίνων. 

Σήμερα ζει στη Νέα Ιωνία Βόλου, είναι παντρεμένος πατέρας τεσσάρων παιδιών και εργάζεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, ενώ παράλληλα ασχολείται με την αρθρογραφία σε εφημερίδες και περιοδικά καθώς και με τη συγγραφή λογοτεχνικών έργων.

Τον Ιανουάριο του 2005 το διήγημά του "Ζωή απ’ τα χαλάσματα" απέσπασε το πρώτο βραβείο στον πανελλήνιο διαγωνισμό λογοτεχνίας του Φυσιολατρικού Συνδέσμου Πατρών.

"Η Κολυμβήθρα του Σιλωάμ" είναι η πρώτη εκδοτική του προσπάθεια,(έκδοση της Πανελλήνιας ΄Ενωσης Συνεργασίας Νέων λογοτεχνών) και μετέπειτα επανέκδοση από τον εκδοτικό οίκο «Παππάς».

Τον Απρίλιο του 2009 θα κυκλοφορήσει από την Τράπεζα Κύπρου το εφηβικό του μυθιστόρημα “Το μυστικό της Δαγκάνας” το οποίο βραβεύτηκε από τον Κυπριακό Σύνδεσμο παιδικού βιβλίου με αθλοθέτη την Τράπεζα.

Την ίδια εποχή θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις «Ακρίτας» το μυθιστόρημά του «Το χαμένο ταίρι» που αναφέρεται στα γεγονότα της Μικρασίας. Αρθρογραφεί στο περιοδικό Ραπόρτο στην Ζάκυνθο, στην εφημερίδα τα Νέα του Αιτωλικού του Αιτωλικού Μεσολογγίου, την εφημερίδα Θεσσαλία στο Βόλο.

Επίσης έχει δημοσιεύσει άρθρα του σε δικτυακούς τόπους όπως: στο Chios news, etoliko.gr,chrisxx.com, lexima.gr, edra.gr, Περί γραφής, seirios, ΤeAR.gr, Kivernologotexnia.com, stachtes.gr, s’gials webog,pnevma.gr, archive.gr, anemologio.gr.

Έχει λάβει επίσης διακρίσεις για διηγήματα αλλά και ποιήματά του:

  1. 1ο βραβείο στον Γ΄ Διαγωνισμό Διηγήματος και Ποίησης του Φυσιολατρικού Συνδέσμου Πατρών κατά το έτος 2004 με το έργο «Ζωή απ’ τα χαλάσματα»
  2. Τιμητικό δίπλωμα από την Πανελλήνια ΄Ενωση Λογοτεχνών κατά τη διάρκεια των 21ων λογοτεχνικών αγώνων Δελφών το 2006 με το ποίημα «Οι ναυαγοί»
  3. Το ωδείο Φουντούλη απένειμε τιμητικό έπαινο για στίχους προς μελοποίηση στον 1ο Πανελλήνιο διαγωνισμό στιχουργικής
  4. 3ο βραβείο στον Δ΄Πανελλήνιο διαγωνισμό Ποίησης και Διηγήματος που διοργάνωσε ο Φυσιολατρικός Σύνδεσμος Πατρών για το ποίημα «Ωδή στην Πόλη»
  5. ΄Επαινο από το Σύλλογο Λόγου-Τέχνης και Ελληνικού πολιτισμού της Βαυαρίας κατά τον 4ο διαγωνισμό με θέμα «Ελλάδα, χώρα του φωτός» για το ποίημα  «Θριαμβική πορεία»
  6. 3ο βραβείο στον Διαγωνισμό Ποίησε, ΄Αρθρου, δοκιμίου που διοργάνωσε το περιοδικό ΚΕΛΑΙΝΩ και ο όμιλος Ζαλώνη για το 2006 με θέμα «ΑΙΓΑΙΟ» στην κατηγορία «Ποιήματα σχετικά με τη θάλασσα» με το ποίημα «Θαλασσόδαρτο πάθος»
  7. 3ο βραβείο στα Σικελιανά 2006 που διοργάνωσε το «Καφενείο των Ιδεών» στην κατηγορία «διήγημα» με το έργο: «Ο φτερωτός διάβολος»
  8. Βράβευση του μυθιστορήματος «Η Κολυμβήθρα του Σιλωάμ» από το λογοτεχνικό περιοδικό «Κελαινώ» και τον εκδοτικό οργανισμό «Ξάστερον»(Μάρτης 2007)
  9. 2ο Βραβείο από τον Ελληνοαυστραλιανό σύλλογο για το ποίημά του «Αποκεχωρηκότες και μη» Νοέμβρης 2007

    10.΄Επαινο από  την Πανελλήνια ΄Eνωση Λογοτεχνών το Δεκέμβρη του 2007 για τη νουβέλα του «Στα αλώνια της αγάπης»

    11.2ο Βραβείο από  την Πανελλήνια ΄Ενωση Λογοτεχνών  το Δεκέμβρη του 2007 για το παραμύθι του: «Θάμα κι αντίθαμα»

    12.Βραβείο από  τον Κυπριακό σύνδεσμο παιδικού  βιβλίου για το μυθιστόρημα  «Το μυστικό της Δαγκάνας»

    13. 1ο βραβείο από τον Ε.ΣΠΑΙ.ΡΟ Σερρών για το ποίημά του «Ανθρώπινος Τύμβος»

Στοιχεία επικοινωνίας: leimont@gmail.com

image       

27/10/09

«Έφυγε» στα 89 της χρόνια η αγωνίστρια, συγγραφέας και δημοσιογράφος Έλλη Παππά

image Την τελευταία της πνοή άφησε τα ξημερώματα η Έλλη Παππά, σε ηλικία 89 ετών.

Η Έλλη Ιωαννίδη της ιστορίας, η Έλλη Παππά, δημοσιογράφος και συγγραφέας, η μαχήτρια της Αριστεράς, αντιπροσωπεύει έναν ολόκληρο κόσμο που «βούτηξε βαθιά στα νερά» του 20ού αιώνα.

Αποχαιρέτησε τον αιώνα της, για να συναντήσει τον 21ο, με την ίδια κριτική συγκροτημένη σκέψη που την χαρακτήριζε και την διαφοροποιούσε από πολλούς της γενιάς της. Στόχος της , όπως η ίδια έλεγε, «η κάθαρση της μαρξιστικής σκέψης από τις σταλινικές στρεβλώσεις».

Πραγματοποίησε μελέτες για την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, όπως «Ο Πλάτωνας στην εποχή μας» και η «Σπουδή στο θέμα της Ελευθερίας - Η έννοια της ελευθερίας στον προσωκρατικό υλισμό», και μελέτες για τον μαρξισμό και τον λενινισμό, όπως ο «Μύθος και ιδεολογία στη ρωσική επανάσταση -οδοιπορικό από το ρωσικό αγροτικό λαϊκισμό στο λαϊκισμό του Στάλιν» και «Ο Λένιν χωρίς λογοκρισία και εκτός μαυσωλείου».

Οι μαρτυρίες της σε χειρόγραφα από τη φυλακή, διηγήματα και θεατρικά που, επίσης, έγραψε έγκλειστη στις φυλακές Αβέρωφ πάνω από μια δεκαετία, δημοσιευμένα και αδημοσίευτα άρθρα της στον παράνομο Τύπο του ΚΚΕ, στις εφημερίδες και στα περιοδικά της μεταπολίτευσης όπου εργάστηκε, αναδεικνύουν το ανήσυχο πνεύμα της.
Ο μύθος της προσωπικής της ιστορίας ξεκίνησε από πολύ νωρίς. Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1920. Μεγάλωσε στον Πειραιά, τέλειωσε το γυμνάσιο της Κοκκινιάς, σπούδασε φιλοσοφία και νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και στην Γαλλική Ακαδημία της Αθήνας.

«Γεννήθηκα στην Σμύρνη, παραμονή της καταστροφής, πέμπτο παιδί, αθέλητο και παραπεταμένο», γράφει αυτοβιογραφούμενη. «Η μάνα μου αρνήθηκε να με θρέψει», δήλωσε.

«Δεν ήμουν παιδί, ήμουν άλλο πράμα και με πέταξε. Επέζησα χάρη στη μεγαλύτερη αδελφή της μητέρας μου. Η καταστροφή έφερε την οικογένεια στον Πειραιά. Την υγεία μου την ανέλαβε η θάλασσα του Πειραιά και την αγωγή μου τα αλητάκια του Πειραιά. Όλα έδειχναν ότι η προλεταριακή μου συνείδηση ήταν εξασφαλισμένη. Τότε μπήκαν στη ζωή μου τα μεγαλύτερα παιδιά της οικογένειας, ο Γιώργος, που έγινε ασυρματιστής, και ο «άγγελος της ζωής μου», η Διδώ (Σωτηρίου), που ζούσε με την πλούσια αντιδραστική θεία, αδελφή του πατέρα μας. Από τη σκληρή δουλειά του ο Γιώργος, από μια έμφυτη συνείδηση η Διδώ, από κοντά κι η μάνα μας, είχαν γίνει και οι τρεις κομμουνιστές».
Η Ελλη Παππά ήταν ήδη από τα γυμνασιακά της χρόνια οργανωμένη σε αντιδικτατορική ομάδα και μετά, στην Κατοχή, προσχώρησε στο ΕΑΜ και στο ΚΚΕ.

Διέτρεξε όλo τον Εμφύλιο και έως τη σύλληψή της, το 1950, δούλεψε για τα παράνομα έντυπα, σε στενή συνεργασία με διαπρεπείς αριστερούς διανοούμενους και κυρίως, στους παράνομους μηχανισμούς του ΚΚΕ.

Καταδικάστηκε κι εκείνη σε θάνατο, στη δίκη Μπελογιάννη, αλλά η ποινή της δεν εκτελέστηκε, γιατί ο γιος που απέκτησε από τον Νίκο Μπελογιάννη, και που είχε στο μεταξύ γεννηθεί στη φυλακή, ήταν μόλις επτά μηνών.

«Απελευθέρωση, Δεκεμβριανά, προσπάθειες ανασυγκρότησης της Αριστεράς και της Δημοκρατίας, οι πρώτες εκλογές, ο ερχομός του Μπελογιάννη και του μεγάλου έρωτα» έγραψε η ίδια.

Αποφυλακίστηκε από τις φυλακές Αβέρωφ το 1963, δούλεψε στη σύνταξη της «Δημοκρατικής Αλλαγής» και σε τέσσερα χρόνια η απριλιανή χούντα την εξόρισε στη Γυάρο. Αποφυλακίστηκε σε ενάμιση χρόνο, γιατί είχε αρρωστήσει σοβαρά. Η Σοβιετική Ένωση την προσκαλεί να τη φιλοξενήσει με τον γιο της, αλλά η ίδια αρνείται γιατί είχε διαφωνήσει με την εισβολή των στρατιωτικών τανκς στην, τότε, Τσεχοσλοβακία.

Μέχρι την πτώση της δικτατορίας δεν εργάστηκε σε εφημερίδες της εποχής, αλλά σε εγκυκλοπαίδειες και περιοδικά και αργότερα στην εφημερίδα «Μακεδονία», με ψευδώνυμο.

Στη μεταπολίτευση, η Έλλη Παππά συνοψίζει την επανασύνδεσή της με το ΚΚΕ, ως εξής: «Η επανένωση της Αριστεράς ξεκίνησε με καλούς οιωνούς και είχε οικτρό τέλος. Απεχώρησα από το ΚΚΕ, πράγμα που και η ηγεσία του επιθυμούσε».

Επαγγελματικά δούλεψε στις εφημερίδες «Έθνος», «Μακεδονία» και στο περιοδικό «Γυναίκα» έως το 1990, οπότε και αφιερώθηκε αποκλειστικά στο συγγραφικό της έργο. Τα τελευταία πολιτικά βιβλία της είναι «Αποχαιρετισμός στον αιώνα μου» (εκδόσεις Κέδρος) και «Μακιαβέλι ή Μαρξ» (εκδόσεις Αγρα), κυκλοφόρησαν το 2006.

Το αρχείο της Έλλης Παππά φυλάσσεται στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (Ε.Λ.Ι.Α).

via

25/10/09

Δίκτυο Βιβλιοθηκών με Λέσχες Ανάγνωσης

Ξεκινάει η λειτουργία των 59 Βιβλιοθηκών με Λέσχη Ανάγνωσης, οι οποίες εντάσσονται στο δίκτυο των λεσχών του ΕΚΕΒΙ. Η υλοποίηση της ιδέας γίνεται με τη συνεργασία της Ενωσης Ελλήνων Βιβλιοθηκονόμων και Επιστημόνων Πληροφόρησης αποσκοπώντας στην προσέλκυση του αναγνωστικού κοινού στις βιβλιοθήκες σε συνδυασμό με τις τακτικές συναντήσεις μεταξύ των μελών των λεσχών.

Το πρόγραμμα παίρνει σάρκα και οστά με τη συνδρομή και της Εταιρείας Συγγραφέων, όπου λογοτέχνες-μέλη της θα επισκέπτονται περιοδικά τις βιβλιοθήκες και τις Λέσχες Ανάγνωσης για να συζητήσουν για τα βιβλία τους αλλά και για τη συγγραφική τέχνη γενικότερα.

via ΕΚΕΒΙ

(C) ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ
Κάδμου 7 & Δαιδάλου
Λιβαδειά 32100
τηλ. 22610.89970
fax 22610.81028