27/1/10

“Ο ήχος των λέξεων” στον Σείριο FM

Ο ήχος των λέξεων”, ένα αδέσποτο πεντάλεπτο για την τέχνη της γραφής που επιμελείται και παρουσιάζει η Ομάδα Ανάγνωσης της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Λιβαδειάς στον ΣΕΙΡΙΟ FM 95,8 

Αυτή την εβδομάδα θα σας διαβάσουμε το “Πήτερ και Πατ”, ένα διήγημα από τη συλλογή διηγημάτων του συγγραφέα Θανάση Βαλτινού με τίτλο “Θα βρείτε τα οστά μου υπο βροχήν”, που εκδόθηκε το 1992.

Ο συγγραφέας θα βρεθεί στη Λιβαδειά, προσκεκλημένος της Ομάδας μας την Κυριακή στις 7 το απόγευμα στον 3ο όροφο της Βιβλιοθήκης.

24/1/10

Λέσχες Ανάγνωσης σε σχολεία μας, πρότυπο για τους Βρετανούς

Η συνήθεια δεκάδων μαθητών γυμνασίου και λυκείου σε όλη τη χώρα να συναντιούνται, εδώ και πέντε χρόνια, εθελοντικά στον ελεύθερο χρόνο τους και να συζητούν με αφορμή ένα βιβλίο για τη σχέση της λογοτεχνίας με τα μαθηματικά και άλλες επιστήμες φαντάζει αντιδημοφιλής. Να, όμως, που δεν είναι.

image Η Λέσχη Ανάγνωσης του 3ου Γυμνασίου Θέρμης Θεσσαλονίκης μελετά φέτος τα «Πυθαγόρεια Εγκλήματα» του Τεύκρου Μιχαηλίδη. Στη φωτογραφία, οι δύο καθηγήτριες Χρυσούλα Βαρδαλή και Κατερίνα Κύρκα και οι 15 μαθητέςΕκατοντάδες είναι πια οι Λέσχες Ανάγνωσης που λειτουργούν με εντυπωσιακή επιτυχία σε γυμνάσια και λύκεια όλης της χώρας, από το Σουφλί ώς τη νότια Κρήτη και από την Κύπρο ώς την Ηγουμενίτσα. Δημιουργήθηκαν από τη μη κερδοσκοπική, εθελοντική ομάδα ΘΑΛΗΣ+ΦΙΛΟΙ με πρωτοβουλία των μαθηματικών και συγγραφέων Απόστολου Δοξιάδη και Τεύκρου Μιχαηλίδη και του καθηγητή Πέτρου Δελαπόρτα.

«Είχα πάντα μεγάλο ενδιαφέρον για τη σχέση της αφηγηματικής με τη μαθηματική σκέψη. Ο Τεύκρος Μιχαηλίδης, ως καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση, είχε την ευκαιρία να προτείνει και να κουβεντιάσει με τους μαθητές του για βιβλία όπως τον δικό μου, "Ο Θείος Πέτρος και η Εικασία του Γκόλντμπαχ" ή το "Θεώρημα του Παπαγάλου" του Ντενί Γκετζ», λέει ο Απ. Δοξιάδης για τις αφορμές που γέννησαν την ιδέα για τις Λέσχες Ανάγνωσης.

Την πρώτη χρονιά απευθύνθηκαν σε ανοιχτόμυαλους εκπαιδευτικούς, σε είκοσι σχολεία στον Πειραιά. Μαζί άρχισαν να επιλέγουν τις λίστες με τα βιβλία, να συγκροτούν προγράμματα, να συναντιούνται κάθε βδομάδα. Κανείς δεν φανταζόταν, τότε, την επιτυχία του εγχειρήματος. Η ζωντάνια και η πρωτοτυπία του έχει πια και διεθνή απήχηση. Φέτος θα έρθουν στην χώρα μας και Αγγλοι παρατηρητές για να το παρακολουθήσουν και να μεταφέρουν την ελληνική εμπειρία σε αγγλικά σχολεία.

Με αφορμή τα πέμπτα της γενέθλια, η ομάδα ΘΑΛΗΣ+ΦΙΛΟΙ οργανώνει και μια σειρά εκδηλώσεων στο Μουσείο Μπενάκη της Πειραιώς. Με πρώτη την αποψινή (7 μ.μ.) όπου οι Απ. Δοξιάδης και Τ. Μιχαηλίδης θα αναπτύξουν το θέμα: «Μαθηματική Λογοτεχνία: μύθος ή πραγματικότητα;».

Μια τυπική Λέσχη Ανάγνωσης φέρνει, συνήθως, κοντά 12 με 20 παιδιά. Οι μαθητές επιλέγουν για συζήτηση ένα βιβλίο από μια προϋπάρχουσα λίστα. Τις περισσότερες φορές ο ρόλος των καθηγητών είναι συντονιστικός, γεγονός που ενθαρρύνει ένα αίσθημα ελευθερίας στην ανάπτυξη των ιδεών.

«Από μια πρόχειρη στατιστική διαπιστώνουμε ότι το ένα τρίτο των παιδιών έρχονται στις Λέσχες Ανάγνωσης από ένα ενδιαφέρον για τη μαθηματική επιστήμη, ένα άλλο ποσοστό από την αγάπη τους για το διάβασμα και τη λογοτεχνία κι ένα μικρότερο για την καλή παρέα», επισημαίνει ο Απ. Δοξιάδης.

Το 50% των Λεσχών Ανάγνωσης βρίσκεται σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ενώ τα δημόσια σχολεία συμμετέχουν με μεγαλύτερο ενθουσιασμό και με ποσοστό περίπου 80%. Ολα εξαρτώνται, βεβαίως, από το μεράκι ορισμένων φωτισμένων εκπαιδευτικών. Ετσι, μια πόλη 3.000 κατοίκων όπως το Σουφλί μπορεί να έχει μέχρι και τρεις Λέσχες Ανάγνωσης και μια άλλη με 50.000 κατοίκους καμία.

Πέρα από τον ενθουσιασμό, ο Θαλής και οι Φίλοι του συναντούν την αδιαφορία και σε κάποιες περιπτώσεις τον «πόλεμο». Ακόμα και από διευθυντές σχολείων ή μαθηματικούς, οι οποίοι θεωρούν ότι τα παιδιά που συμμετέχουν αποσπώνται από το σχολικό διάβασμα ή απομακρύνονται από την καθιερωμένη άποψη περί δυσκολίας των μαθηματικών.

Ποια είναι τα θέματα που εξάπτουν περισσότερο τη φαντασία των μαθητών;

«Οι πιο γοητευτικές έννοιες για τα παιδιά είναι η έννοια του απείρου, της μη πληρότητας, των ορίων της λογικής, ζητήματα που θα λεγε κανείς ότι στη φιλοσοφική τους διάσταση είναι τα μαθηματικά του Πλάτωνα», τονίζει ο Απ. Δοξιάδης. Και διαπιστώνει: «Ενα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της παιδείας είναι ότι δεν απευθύνεται στην ανάγκη των παιδιών να εμβαθύνουν».

* Πληροφορίες στο σάιτ www.thalesandfriends.org/gr

Καινοτομίες και επεκτάσεις

Η ομάδα δεν επαναπαύεται στη μέχρι τώρα καλή πορεία της. Επεκτείνει το πρόγραμμα στις Λέσχες Ανάγνωσης και σε δημοτικά σχολεία, ενώ δημιουργεί και ανάλογες Λέσχες Ανάγνωσης Ενηλίκων.

Υπάρχουν κι άλλες καινοτομίες. Η θεματική των βιβλίων άρχισε να διευρύνεται πέρα από τα μαθηματικά, να εμπλουτίζεται και με αναγνώσεις βιβλίων όπως τις ιστορίες του Σέρλοκ Χολμς του Κόναν Ντόιλ, τους «Λαβύρινθους» του Μπόρχες, την «Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων» του Λιούις Κάρολ, το «Μόμπιους Ντικ» του Κρούμεϊ κ.ά. Να διερευνά ακόμα και τη σχέση της μαθηματικής σκέψης με την αστυνομική λογοτεχνία.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΟΥΖΑΚΗ

22/1/10

Συνάντηση με τον Θανάση Βαλτινό (31/1/10)

Η Ομάδα μας, σε συνεργασία με το ΕΚΕΒΙ  διοργανώνει συνάντηση με το συγγραφέα Θανάση Βαλτινό.

Με αφορμή την  ανάγνωση – κυρίως - των βιβλίων του συγγραφέα «Το συναξάρι του Αντρέα Κορδοπάτη» και «Η κάθοδος των εννιά», εμείς αλλά και όσοι φίλοι του βιβλίου και της ανάγνωσης παρευρεθούν θα συζητήσουμε με τον συγγραφέα για το έργο του και τη θέση του συγγραφέα στη σημερινή εποχή.

Η συνάντηση θα γίνει την Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010 στις 7.00 μμ. στο χώρο εκδηλώσεων της Βιβλιοθήκης (Κάδμου και Δαιδάλου- 3ος όροφος).

Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Θανάσης Βαλτινός γεννήθηκε στο χωριό Καράτουλα  Κυνουρίας, το 1932. Φοίτησε κατά σειρά  στα γυμνάσια Σπάρτης, Γυθείου και Τρίπολης. Το 1950 ήρθε στην Αθήνα, όπου ζει έως σήμερα. Σπούδασε κινηματογράφο.

Μετά το 1974 έζησε κατά διαστήματα στο εξωτερικό: Αγγλία, Δυτικό Βερολίνο και Η.Π.Α., καλεσμένος από Πανεπιστήμια ή άλλα πνευματικά ιδρύματα. 

Έχει μεταφράσει τις Τρωάδες του Ευριπίδη και την Ορέστεια του Αισχύλου, που παίχτηκαν στην Επίδαυρο το 1979 και 1980 αντιστοίχως, από το Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν.

Έχει γράψει σενάρια για τον κινηματογράφο. Το 1984 τιμήθηκε με το βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ των Καννών για την ταινία του Θ. Αγγελόπουλου "Ταξίδι στα Κύθηρα". 
Είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και τεχνών, της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, καθώς και της Εταιρείας Συγγραφέων της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος επί σειρά ετών. 

Το 2008 εξελέγη νέος ακαδημαϊκός στην έδρα Νέας Ελληνικής Πεζογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών.

Εργογραφία

  • Συναξάρι του Αντρέα Κορδοπάτη (Βιβλίο πρώτο: Αμερική)
  • Συναξάρι Αντρέα Κορδοπάτη (Βιβλίο δεύτερο: Βαλκανικοί-’22)
  • Τρία Ελληνικά μονόπρακτα
  • Η κάθοδος των εννιά 
    Μπλε βαθύ σχεδόν μαύρο
  • Στοιχεία για τη δεκαετία του '60
  • Φτερά μπεκάτσας 
  • Ορθοκωστά
  • Ημερολόγιο 1836-2011 
  • Εθισμός στη νικοτίνη
  • Άνθη της αβύσσου
  • Θα βρείτε τα οστά μου υπό βροχήν
  • Κρασί και νύμφες

21/1/10

Θανάσης Βαλτινός (από το αρχείο της ΕΡΤ)

Αν επιθυμείτε να δείτε το βίντεο σε View full size

Στην εκπομπή «Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΜΟΥ», ο συγγραφέας ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΑΛΤΙΝΟΣ μιλάει για την πορεία του στο χώρο της λογοτεχνίας μέσα από τη διαδρομή των ηρώων του κειμένου του «Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΝΝΙΑ», το όποιο πρωτοδημοσιεύτηκε το Σεπτέμβριο του 1963 στο περιοδικό «ΕΠΟΧΕΣ». Ο συγγραφέας περιδιαβαίνοντας τα βουνά της ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ, στα οποία περπάτησαν οι ήρωές του, περιγράφει τα δύσκολα εφηβικά του χρόνια κατά τη διάρκεια της σκληρής δεκαετίας του ’40.

Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΑΛΤΙΝΟΣ αφηγείται την ιστορία της δημοσίευσης του κειμένου του «Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΝΝΙΑ» που άλλαξε τη ζωή του. Μέσα από αυτή την ιστορία παρουσιάζονται τα μικρά και μεγάλα γεγονότα που συνέβησαν στην ΕΛΛΑΔΑ το 1963 από πλούσιο κινηματογραφικό αρχειακό υλικό, όπως η κατολίσθηση σε χωριό στο ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ, η αναχώρηση του υπερωκεάνιου «ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗ», τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Προέδρου των ΗΠΑ (ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ ΑΜΕΡΙΚΗΣ) ΧΑΡΙ ΤΡΟΥΜΑΝ, οι εκλογές του Νοεμβρίου με τη νίκη του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ και η δολοφονία και η κηδεία του βουλευτή της ΕΔΑ (ΕΝΙΑΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ), ΓΡΗΓΟΡΗ ΛΑΜΠΡΑΚΗ.

19/1/10

Στους ώμους της νέας γενιάς

Της Ιωαννας Καρυστιανη

Κάθε τρεις και δύο πολυπληθείς, πολυδάπανες και πολυδιαφημισμένες παγκόσμιες συναντήσεις για τα μεγάλα προβλήματα, τα δράματα και τις τραγωδίες της εποχής.

Δεκάδες χιλιάδες πολιτικοί, διπλωμάτες, ειδικοί απεσταλμένοι και ειδικοί επιστήμονες πληρώνονται καλά και ξοδεύουν πολλά σε πηγαινέλα, σε δείπνα, σε φανερές τελετές και μυστικές μεθοδεύσεις και σε λογιώ-λογιώ καμπάνιες, προετοιμάζοντας για καιρό αυτό που προκύπτει τελικά, άλλη μια μεγάλη νίκη της αγοράς, άλλη μια ήττα της ζωής.

Από πότε έχει ο κόσμος να νιώσει ανακούφιση να πάρει μια μεγάλη ανάσα με τις αποφάσεις που λαμβάνονται στα διάφορα G, τα 7, τα 8, τα 20, τα 77, τις γενικές συνελεύσεις του ΟΗΕ και τις παγκόσμιες διασκέψεις;

Η φωνή των φτωχών χωρών που πληρώνουν τα σπασμένα της ανάπτυξης των πλουσίων με πολέμους, νεκρούς, μόλυνση, επιδημίες, πρόσφυγες και μετανάστες δεν μετράει.

Οι μελέτες και οι προειδοποιήσεις των μη «ενσωματωμένων» επιστημόνων και των ανεξάρτητων ερευνητών δεν πιάνουν τόπο.

Οι χρυσοπληρωμένοι, γερασμένοι και κηδεμονευόμενοι διεθνείς οργανισμοί δεν τολμούν να επιβάλουν κυρώσεις στους ισχυρούς όταν ξεκινούν πολέμους για να κλέψουν ξένο πετρέλαιο και ξένους πόρους, όταν υποκινούν και χρηματοδοτούν πραξικοπήματα, όταν αρνούνται να συμμορφωθούν με πρωτόκολλα για την προστασία του Περιβάλλοντος.

Στην Κοπεγχάγη οι 192 χώρες πήραν μέρος όχι σε Διάσκεψη Κορυφής, αλλά πάτου. Τα ένα δυο βηματάκια ήταν το γνωστό φύλλο συκής που όμως δεν ξεγελάει πια. Ο κόσμος βλέπει τους πλέον «αρμόδιους», ένα σωρό μεγαλόσχημους, σταρ της πολιτικής, καμένους σε απανωτές αποτυχίες και φούσκες, στην κρίσιμη στιγμή να στέκονται σούζα μπροστά στις πολυεθνικές και στις τράπεζες.

Το πάνω χέρι στα πράγματα έχουν οι γενιές που κλείνουν τον βιολογικό τους κύκλο και παίρνουν στον λαιμό τους τις επόμενες.

Οι νέοι λοιπόν θα αποδεχτούν ότι δεν θα προλάβουν μάλλον να πεθάνουν στον καιρό τους από φυσικό θάνατο;

Θα υποταχθούν στον μοιραίο τελικά ρόλο του καταναλωτή και όσο πάει; Θα κάτσουν φρόνιμοι να περιμένουν πότε θα δεήσει η διεθνής κοινότητα να φτιάξει νέα θεσμικά και πραγματικά αδέσμευτα όργανα αποφάσεων;

Θα χουχουλιάζουν μπροστά στην τηλεόραση που παίζει το μπαρουτοκαπνισμένο Νομπέλ Ειρήνης;

Θα μαζοχίζονται με ταινίες καταστροφής, παγετώνες που λιώνουν, πόλεις που πνίγονται και μυριάδες ανθρωποθυσίες στον βωμό των υπερκερδών;

Θα τη βγάζουν απλώς μπροστά στον υπολογιστή, παρακολουθώντας τι καταφέρνει με τα ωραία δάση της μια μακρινή Κόστα Ρίκα;

Θα αρκούνται σε κόσμιες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας μπροστά σε κοινοβούλια και πρεσβείες, που το σύστημα τείνει να τις απορροφά και να τις ξεπερνάει;

Νομίζω πως η ανάγκη, τα τρομακτικά αδιέξοδα και το άγριο και κατ’ εξακολούθησιν δούλεμα θα τους στρέψουν στην οργή. Και, εάν καταντήσαμε να τρέμουμε μόνο την ύφεση στις αγορές και όχι την ύφεση στον πολιτισμό, στην αλληλεγγύη και στην ανθρωπιά, ίσως τελικά να είναι η μόνη ελπίδα.

18/1/10

Οι βιβλιοφάγοι δίνουν ραντεβού στα... κλαμπ

Εκατοντάδες λέσχες για αναγνώστες με μεράκι το βιβλίο σε όλη την Ελλάδα

image

Αφιέρωμα της εφημερίδας “ΤΑ ΝΕΑ” στις Λέσχες Ανάγνωσης: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4555748

Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΝΝΙΑ

image Το αδιέξοδο και το παράλογο του νεώτερου μισού του 20ου αιώνα αντιπροσωπεύεται στην Ελληνική λογοτεχνία από το Θ. Βαλτινό.

Το αδιέξοδο του ανθρώπου που πορεύεται χωρίς να ελπίζει. Η τραγικότητα του εμφυλίου πολέμου χάρις στην ανωνυμία αποκτά μια παγκόσμια εμβέλεια.

Με γλώσσα σκληρή, τραχιά, κοφτή χωρίς περιγραφές. Μόνο τα ρήματα γίνονται φορείς νοημάτων, τα ρήματα κάνουν τον αναγνώστη να λαχανιάζει παρακολουθώντας την άσκοπη, μάταιη πορεία του ανθρώπου.

Ντίνα  Μπρέχα, μέλος της Ομάδα Ανάγνωσης της Βιβλιοθήκης Λιβαδειάς

15/1/10

Όνειρο ή πραγματικότητα;

“... Αυτή είναι η αιώνια καταδίκη μου; Να συγκρούομαι με την πραγματικότητα, μια πραγματικότητα πάντα διαφορετική από τα όνειρά μου; τ'όνειρο έχει κι αυτό τις απαιτήσεις του, την ηθική. Κι αν όλοι οι ποιητές είναι αδύναμοι, τότε ζήτω η Αδυναμία!”

Επιλογή: Μήτσα Νικολάου, μέλος της Ομάδας Ανάγνωσης

από το “Η ζωή είναι αγρίως απίθανη” της Μαργαρίτας Καραπάνου

Δίνοντας τη σκυτάλη στους συγγραφείς…

image

  Αξιοποιώντας τις νέες δυνατότητες επικοινωνίας μέσω του Διαδικτύου, το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) δίνει τον λόγο σε νέους συγγραφείς, με στόχο τη δημιουργία ενός φυτώριου ιδεών και απόψεων της νεότερης γενιάς που έχει άμεση επαφή με την μπλογκόσφαιρα.

Οι συγγραφείς καλούνται να γράψουν στο ιστολόγιο του ΕΚΕΒΙ κείμενα που αφορούν το έργο τους, διατυπωμένες απόψεις γύρω από τη λογοτεχνία αλλά και την επικαιρότητα, ματιές στο παρόν και το παρελθόν της νεοελληνικής γραμματείας, προσωπικές αποτιμήσεις, σχόλια ή και σημειωματάριο δοκιμής για την εν προόδω δουλειά τους.

12/1/10

Πέθανε η γυναίκα που έσωσε το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ

image Όπως ανακοινώθηκε από την ιστοσελίδα της, η Μιπ Γκις, η γυναίκα που έσωσε το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ μετά τη σύλληψη της νεαρής και της οικογένειάς της από τους Ναζί, πέθανε το βράδυ της Δευτέρας σε ηλικία 100 ετών.

Σύμφωνα με το BBC, η γυναίκα που αψήφησε τους Ναζί και έκρυψε επί δύο χρόνια την οικογένεια Φρανκ άφησε την τελευταία της πνοή στο γηροκομείο όπου είχε μεταφερθεί μετά από μια πτώση που είχε την παραμονή των Χριστουγέννων.

Η Γκις, που δεν ήταν η ίδια Εβραία, προμήθευε, μαζί με άλλους εργαζόμενους στην επιχείρηση του πατέρα της Άννας Φράνκ, Όττο, με τρόφιμα και βιβλία τους γονείς της, την αδελφή της και άλλους τέσσερις Εβραίους που κρύβονταν από το 1942 έως και το 1944, σε μια σοφίτα στο Άμστερνταμ.

Μετά τον εντοπισμό και τη σύλληψή τους από την Γκεστάπο, η Γκις μάζεψε τα σημειωματάρια και τα χαρτιά της νεαρής Άννας και τα κλείδωσε σε ένα συρτάρι για να της τα δώσει μετά τον πόλεμο.

Όμως η Άννα Φράνκ πέθανε από τύφο, σε ηλικία 15 ετών τον Μάρτιο του 1945 στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως Μπέργκεν-Μπέλσεν.

Η Γκις είχε δηλώσει ότι αρχικά αρνούνταν να διαβάσει τα γραπτά της Άννας Φράνκ, υποστηρίζοντας ότι η ιδιωτική ζωή ακόμη και των εφήβων είναι ιερή. Ωστόσο αργότερα φέρεται να είπε ότι αν διάβαζε τότε το ημερολόγιο θα το είχε κάψει γιατί ενοχοποιούσε όσους βοήθησαν την οικογένεια.

image Το ημερολόγιο, που είχε δοθεί ως δώρο στην Άννα για τα 13α γενέθλιά της, καταγράφει της ζωή στην κρυψώνα της από τις 12 Ιουνίου 1942 μέχρι την 1η Αυγούστου 1944 και δημοσιεύθηκε το 1947 από τον πατέρα της, ο οποίος ήταν ο μόνος από τους οκτώ που επέζησαν από τα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Για το θάρρος που επέδειξε η Μιπ Γκις είχε τιμηθεί από το ισραηλινό Μουσείο του Ολοκαυτώματος Γιαντ Βάσεμ, από τη γερμανική κυβέρνηση, από το ολλανδικό κράτος και από διάφορους εκπαιδευτικούς οργανισμούς.

Η ίδια ωστόσο αρνιόταν τον τίτλο της "ηρωίδας" υποστηρίζοντας ότι έκανε απλά το καθήκον της.

Ο σύζυγός της, Γιαν Γκις, που είχε και αυτός βοηθήσει τους Φρανκ να κρυφτούν και τους εξασφάλιζε τρόφιμα μέσω της ολλανδικής αντίστασης, πέθανε το 1993.

Πηγή

6/1/10

Κώστας Βουκελάτος, άφησε έντονα τα ίχνη του στο βιβλίο

image Ηταν μοναχικός, μόνος και πείσμων, πολύ πείσμων ο Κώστας Βουκελάτος. Ενας άνθρωπος που συνδέθηκε όσο κανένας με αυτό που σήμερα λέμε «αγορά του βιβλίου», κι έγινε ο πρώτος άνθρωπος που κατέγραψε πωλήσεις, κέρδη, απώλειες. Τα ξημερώματα της Πρωτοχρονιάς δεν άντεξε. Τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε από το 2005 τον πρόδωσαν. Ηταν μόλις 62 ετών. Το Σάββατο 2 Ιανουαρίου τον αποχαιρέτισαν ελάχιστοι φίλοι του στο νεκροταφείο Παπάγου.

Ο Κώστας Βουκελάτος γεννήθηκε στη Λευκάδα, τελείωσε στην Αθήνα την Ανωτάτη Εμπορική και διορίστηκε στην Κτηματική Τράπεζα. Αλλά δεν έμεινε πολύ εκεί. Και αποφάσισε να καταπιαστεί με κάτι που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε γίνει ποτέ στην Ελλάδα: με την καταγραφή των στατιστικών στοιχείων του βιβλίου.

Το πρώτο τεύχος του «Ιχνευτή» -έτσι ονόμασε το περιοδικό του- κυκλοφόρησε στις 21 Μαρτίου του 1985. Σ’ ένα μικρό εξαιρετικά λιτό γραφείο στην καρδιά του ιστορικού κέντρου της Αθήνας, στην οδό Απελλού 4 (όλοι είχαμε περάσει από εκεί για τις ανάγκες του ρεπορτάζ), χτυπούσε για χρόνια η καρδιά και η «στατιστική υπηρεσία» του ελληνικού βιβλίου. Εκεί, επί 25 σχεδόν χρόνια υπήρχαν στοίβες βιβλίων, από τις πιο γνωστές ώς τις πιο άγνωστες. Ο Κώστας Βουκελάτος τις κατέγραφε, τις κατηγοριοποιούσε και στο τέλος του χρόνου όλοι στο ρεπορτάζ και στον χώρο του βιβλίου περίμεναν την έκδοση του «Ιχνευτή» με τα στατιστικά στοιχεία.

Στη συνέχεια όμως τον νίκησε η τεχνολογία. Ο Κώστας Βουκελάτος, ένας άνθρωπος ιδιαίτερος όσο και ιδιόρρυθμος, αρνήθηκε να συνεργαστεί με το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου και τη νεοσύστατη τότε Biblionet και να δώσει στο νέο φορέα, το ΕΚΕΒΙ, την εμπειρία και τη γνώση του. Κι άρχισε ένας ανελέητος πόλεμος ανακοινώσεων, μηνύσεων και καταγγελιών. Το κλίμα είχε βαρύνει πολύ τότε, αλλά ο ίδιος ο Βουκελάτος δεν άφησε πολλά περιθώρια σε όσους προσπάθησαν να διατυπώσουν μια συμβιβαστική πρόταση.

Μπορεί στο τέλος της ζωής του να μην είχε πολλούς φίλους, οπωσδήποτε όμως είχε πάντα ανθρώπους που εκτιμούσαν την προσφορά του και τη μοναδική του διαδρομή στον χώρο της ιστορίας του βιβλίου, της ιστορίας των εκδόσεων, των βιβλιοπωλείων.

Ηταν ασφαλώς ο άνθρωπος που πρώτος κατέγραψε τις κατηγορίες των βιβλίων, που πρώτος διαπίστωσε ποιων κατηγοριών οι πωλήσεις αυξάνονται και έδωσε ερμηνείες σε φαινόμενα όχι μόνο εμπορικά, αλλά και κοινωνικά. «Ο υπερδιπλασιασμός εξάλλου της βιβλιοπαραγωγής στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας του 20ού αιώνα οφείλεται κυρίως σε δύο λόγους. Ο ένας είναι το άνοιγμα της αγοράς του εκπαιδευτικού βιβλίου και ιδίως του πανεπιστημιακού βιβλίου καθώς και της αγοράς του βιβλίου επαγγελματικής επιμόρφωσης», έγραφε στα κείμενα που συνόδευαν τις στατιστικές του.

Ο Κώστας Βουκελάτος ήταν σίγουρα ένας δύσκολος άνθρωπος, που όμως άφησε τα δικά του ανεξίτηλα ίχνη στον χώρο του βιβλίου, με το έργο της ζωής του, τον «Ιχνευτή».

Ολγα Σελλα

2/1/10

Καταπιεσμένος συγγραφέας...

image Καταπιεσμένος συγγραφέας... Το όνειρό του να γίνει συγγραφέας θα εκπληρώσει σύντομα ο Χιου Γκραντ.

Ο 49χρονος ηθοποιός καταπίεζε την αγάπη του για τη συγγραφή μυθιστορημάτων με σκοπό να αφιερωθεί στον κινηματογράφο. Άρχισε να γράφει το πρώτο του βιβλίο πριν από αρκετά χρόνια και τώρα νιώθει έτοιμος να το συνεχίσει. «Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι θα τελειώσω το μυθιστόρημα, αφού προηγουμένως θα έχω βγάλει αρκετά χρήματα από τις ταινίες», λέει ο Χιου Γκραντ, ο οποίος κατά το παρελθόν άφηνε την πένα και το χαρτί για να βρίσκεται σε κινηματογραφικά στούντιο. «Σκεφτόμουν: μήπως καλύτερα να κάνω ταινίες, να δουλέψω με όμορφες γυναίκες και να κερδίσω πολλά χρήματα;», εξηγεί.

Πηγή

(C) ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ
Κάδμου 7 & Δαιδάλου
Λιβαδειά 32100
τηλ. 22610.89970
fax 22610.81028