30/4/10

Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου για το 2010 η Λιουμπλιάνα

image H Λιουμπλιάνα είναι από τος 23 Απριλίου και για ένα χρόνο η Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου και στη Σλοβενία θα λάβουν χώρα 200 πολιτιστικές εκδηλώσεις. Ο τίτλος της Παγκόσμιας Πρωτεύουσας Βιβλίου απονέμεται από την UNESCO, με στόχο την προώθηση του βιβλίου.

Ειδική τελετή με αφορμή αυτή τη διάκριση πραγματοποιήθηκε σήμερα στο δημαρχείο της Λιουμπλιάνας, όπου παραβρέθηκαν ο δήμαρχος της πόλης, Ζόραν Γιάνκοβιτς, και ο Σλοβένος πρόεδρος, Ντανίλο Τουρκ.

Ο κ. Τουρκ δήλωσε ότι η Λιουμπλιάνα κέρδισε δίκαια τον τίτλο της Παγκόσμιας Πρωτεύσας Βιβλίου, καθώς οι Σλοβένοι είναι «ένας λαός με αγάπη για το βιβλίο». Ο ίδιος ανέφερε ότι περισσότεροι από 5.200 τίτλοι βιβλίων κυκλοφόρησαν στη Σλοβενία το 2009 και τα βιβλία διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία της χώρας.

Ο κ. Τουρκ ανέφερε ότι οι Σλοβένοι προχώρησαν στη πρώτη μετάφραση της Βίβλου το 1584 και πρόσθεσε ότι τα βιβλία και ο πολιτισμός ένωσαν τους Σλοβένους με το πέρασμα των ετών, αναφερόμενος στη περίοδο πριν από την ανεξαρτησία της χώρας το 1991.

Στη σλοβενική πρωτεύουσα θα πραγματοποιηθούν λογοτεχνικές εκδηλώσεις, με μεγαλύτερη το Λογοτεχνικό Φεστιβάλ, που θα λάβει χώρα το Μάιο, το Fabula Festival.

Πηγή

29/4/10

Πέθανε ο άνθρωπος που έκανε τα μαθηματικά λογοτεχνία

image O Ντένι Γκετζ, ο συγγραφέας του γνωστού μαθηματικού μυθιστορήματος «Το θεώρημα του παπαγάλου», πέθανε το περασμένο Σάββατο 24 Απριλίου σε ηλικία 69 ετών. Κάποτε τα μαθηματικά και η λογοτεχνία κατοικούσαν σε διαφορετικούς πλανήτες. Ο Ντένι Γκετζ τα πάντρεψε σε ένα μυθιστόρημα το οποίο αποτελεί το πιο δημοφιλές δείγμα του είδους που αποκαλείται «μαθηματική λογοτεχνία».

Γεννημένος το 1940 στο Σέριφ της Βορειοανατολικής Αλγερίας, ο Γκετζ ήταν μαθηματικός, ερευνητής, μάχιμος πανεπιστημιακός από τον Μάη του ΄68 ως τον θάνατό του, μυθιστοριογράφος και σεναριογράφος. Δίδαξε Ιστορία των Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Ρaris VΙΙΙ και είχε πάθος με τα μαθηματικά.

Οσοι τον γνώριζαν, λένε ότι προσπαθούσε διαρκώς να εφευρίσκει παιχνίδια και διασκεδαστικούς τρόπους για να τα διδάσκει σε ενηλίκους και παιδιά. Ο πιο γνωστός ήταν το μυθιστόρημά του «Το θεώρημα του παπαγάλου» (1998), το οποίο έγινε αμέσως διεθνές μπεστ σέλερ. Στα ελληνικά κυκλοφόρησε τον επόμενο χρόνο, σε μετάφραση του μαθηματικού Τεύκρου Μιχαηλίδη (είναι επίσης ο συγγραφέας των μαθηματικών μυθιστορημάτων «Πυθαγόρεια εγκλήματα» και «Αχμές, ο γιος του φεγγαριού»), και έχει πουλήσει ως τώρα περίπου 75.000 αντίτυπα. Δημοφιλή στην Ελλάδα είναι και άλλα μυθιστορήματά του, όπως «Τα αστέρια της Βερενίκης», το «Μηδέν» και η «Η έπαυλη των ανδρών», με τις συνολικές πωλήσεις τους να φθάνουν στα 20.000 αντίτυπα.

Ο Γκετζ εκλαΐκευσε τα μαθηματικά και μύησε τους αναγνώστες σε 3.000 χρόνια Ιστορίας καθώς και σε βασικές έννοιές τους. Η αφήγησή του είναι τόσο απολαυστική ώστε οι αναγνώστες του παθιάζονται με τη λύση μιας εξίσωσης όσο και με τη διαλεύκανση ενός εγκλήματος. Αυτό ήταν: η μαθηματική λογοτεχνία έγινε μόδα σε κάθε χώρα. Ο Γκετζ ήταν επίσης ηθοποιός και γνωστός σεναριογράφος στη Γαλλία, όπου είχε τιμηθεί με το βραβείο Καλύτερου Σεναρίου 1987 για την ταινία «Η τελευταία Παρασκευή του Σεπτέμβρη».

Στον επικήδειό του ο υπουργός Πολιτισμού της Γαλλίας Φρεντερίκ Μιτεράν τον αποκάλεσε «διανοούμενο που είχε το χάρισμα να κάνει τα μυστήρια της πραγματικότητας προσπελάσιμα στους πολλούς».

Πηγή

23/4/10

Βιβλία και τριαντάφυλλα: Σύμβολα πολιτισμού κι αγάπης

23 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου και Πνευματικών Δικαιωμάτων
---------------------
Η 23η  Απριλίου έχει καθιερωθεί από την UNESCO ως Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου, αφιερωμένη σε τρεις μεγάλους δημιουργούς της παγκόσμιας λογοτεχνίας που "έφυγαν" την ίδια ημέρα από τη ζωή (23 Απριλίου 1696),  τους Miguel de Cervantes, του William Shakespeare και του Garcilaso de la Vega, αλλά και άλλους όπως οι Maurice Druon, K. Laxness (Ισλανδός Νομπελίστας), Manual Mejia Vallejo, Vladimir Nabokov και Josep Pla.
 

 

Οι ρίζες του εορτασμού βρίσκονται στην Καταλανία της Ισπανίας, όπου σύμφωνα με την παράδοση, στις 23 Απριλίου - ημέρα του Αγ.Γεωργίου - μαζί με κάθε βιβλίο που αγοράζεται προσφέρεται ένα τριαντάφυλλο.

Ένας παγκόσμιος θεσμός μέσα από την παράδοση της Valencia

O Vicente Clavel υπήρξε ένας ανήσυχος και δημιουργικός δημοσιογράφος από τη Valencia. Το 1917 εγκαταστάθηκε στη Βαρκελώνη, όπου ίδρυσε τις Εκδόσεις Cervantes. Η πόλη αποτελούσε εκείνη την εποχή τον σημαντικότερο εκδοτικό πυρήνα της Ισπανίας, ενώ το ίδιο έτος με την άφιξη του Clavel ο καταλανός συνάδελφός του Gustau Gili έθετε τις βάσεις της ισπανικής Camara del Libro, ενός θεσμού που φιλοδοξούσε να συγκεράσει τα συμφέροντα όλων των παραγόντων που σχετίζονταν με το βιβλίο σε διεθνές επίπεδο.

Ο Clavel, που βρέθηκε γρήγορα στη θέση του αντιπροέδρου της camara, είχε μια ιδέα στο μυαλό του και πέτυχε την πραγματοποίησή της από τον οργανισμό, παρουσιάζοντάς την στην κυβέρνηση του δικτάτορα Miguel Primo de Rivera. Έπρεπε να δημιουργηθεί μια μεγάλη γιορτή του βιβλίου με ετήσιο χαρακτήρα για την προώθηση της ανάγνωσης σε όλη την Ισπανία. Ο καταλανός υπουργός Εργασίας, Εμπορίου και Βιομηχανίας, Eduardo Aunos, υπέγραψε στις 9 Φεβρουαρίου του 1926 το βασιλικό διάταγμα της ίδρυσης της γιορτής.

Πανεπιστήμια, σχολεία, βιβλιοθήκες και βιβλιοπωλεία άρχισαν να αφιερώνουν δημόσιες εκδηλώσεις στην ανάγνωση και την απόδοση τιμών στο ισπανικό βιβλίο. Ταυτόχρονα, οι κρατικοί φορείς, η τοπική αυτοδιοίκηση και τα δημαρχεία όφειλαν να προχωρούν σε μέτρα για την αγορά και την διανομή των βιβλίων.

Η γιορτή είχε οριστεί για τις 7 Οκτωβρίου, ημέρα των γενεθλίων του Cervantes. Ωστόσο, η επιλογή της συγκεκριμένης ημερομηνίας κράτησε ελάχιστα: το 1930 η γιορτή μεταφέρθηκε στις 23 Απριλίου, ημέρα του θανάτου του συγγραφέα του Δον Κιχώτη, η οποία έδινε άλλωστε την εγγύηση για περισσότερο ήλιο...Στην Καταλανία ταυτίστηκε με την γιορτή του Sant Jordi (Αγίου Γεωργίου) και υπήρξε πραγματική διέξοδος για τον κόσμο τα χρόνια της δικτατορίας του Franco. Ωστόσο, δεν μπορεί να πει κανείς το ίδιο για το υπόλοιπο κράτος.

Το 1996, και πάλι ως απάντηση στην πρωτοβουλία των καταλανών εκδοτών, η 23η Απριλίου αναγορεύτηκε από την Unesco σε Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου, που γιορτάζεται σήμερα σε όλο τον κόσμo...

22/4/10

Κυκλοφόρησε το φύλλο Απριλίου (τ. 7) του BOOK PRESS

 

Η BOOK PRESS είναι μηνιαία πανελλαδική εφημερίδα για το βιβλίο, τον πολιτισμό και τις ιδέες. Κριτικές και παρουσιάσεις βιβλίων από την πρόσφατη εκδοτική παραγωγή, συνεντεύξεις με σημαντικούς έλληνες και ξένους συγγραφείς και στοχαστές, ειδήσεις και ρεπορτάζ, πολυσέλιδα αφιερώματα σε επίκαιρα θέματα, αλλά και κείμενα που αφορούν τον κινηματογράφο, τα εικαστικά και τη μουσική περιλαμβάνονται στην ύλη της.

Στην BOOK PRESS γράφουν γνωστοί συγγραφείς (Σώτη Τριανταφύλλου, Χρήστος Χρυσόπουλος, Αμάντα Μιχαλοπούλου, Χάρης Βλαβιανός, Σάκης Σερέφας, κ.ά.) και καταξιωμένοι δημοσιογράφοι (Φοίβος Καρζής, Ελπίδα Πασαμιχάλη, κ.ά.). Έχει σχεδιαστεί από τον διεθνώς βραβευμένο creative director Σπύρο Πολυκανδριώτη.

Διανέμεται δωρεάν σε 30.000 αντίτυπα σε βιβλιοπωλεία στην Ελλάδα και την Κύπρο κι επιπλέον σε επιλεγμένα σημεία στην Αθήνα (καφέ, μπαρ, αίθουσες τέχνης, κινηματογράφοι, θέατρα κ.ά.). Απευθύνεται σε όλους τους βιβλιόφιλους και κατεξοχήν σ’ ένα ευρύ, ανήσυχο και δυναμικό κοινό, που αναζητά σύγχρονους τρόπους επικοινωνίας και δημιουργίας και μοιράζεται μαζί μας την απόλαυση της παιγνιώδους φύσης του βιβλίου και της ανάγνωσης.

Λογοτεχνικά Βραβεία Διαβάζω 2010

image_thumb[1][1] Για 13η χρονιά το περιοδικό Διαβάζω θα απονείμει τα Λογοτεχνικά Βραβεία Διαβάζω. Οι δύο κριτικές επιτροπές έδωσαν στη δημοσιότητα, στις 19 Απριλίου σε συνέντευξη τύπου, στο καφέ του βιβλιοπωλείου Ιανός, τις μικρές λίστες των υποψήφιων βιβλίων για βράβευση ανά κατηγορία.

Μικρές Λίστες υποψήφιων βιβλίων προς βράβευση

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Γαλανάκη Ρέα, Φωτιές του Ιούδα, στάχτες του Οιδίποδα, εκδόσεις Καστανιώτη
Γκουρογιάννης Βασίλης, Κόκκινο στην Πράσινη Γραμμή, εκδόσεις Μεταίχμιο
Δαββέτας Νίκος, Η Εβραία νύφη, εκδόσεις Κέδρος
Δημητρακάκη Άντζελα, Μέσα σ’ ένα κορίτσι σαν κι εσένα, εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας
Ηλιοπούλου Βασιλική, Σμιθ, εκδόσεις Πόλις
Κονομάρα Λίλα, Η αναπαράσταση, εκδόσεις Μεταίχμιο
Κώτσιας Τηλέμαχος, Στην απέναντι όχθη, εκδόσεις Ψυχογιός
Μοδινός Μιχάλης, Επιστροφή, εκδόσεις Καστανιώτη
Χουζούρη Έλενα, Πατρίδα από βαμβάκι, εκδόσεις Κέδρος
Χωμενίδης Χρήστος Α., Λόγια φτερά, εκδόσεις Πατάκη

ΔΙΗΓΗΜΑ-ΝΟΥΒΕΛΑ

Ακρίβος Κώστας, Τελετές ενηλικίωσης: Μια ζωή σε δεκαεφτά επεισόδια, εκδόσεις Μεταίχμιο
Δέρβη Λουκία, Ομπρέλες στον ουρανό, εκδόσεις Μελάνι
Κολλιάκου Δήμητρα, Η αρρώστια των βουνών, εκδόσεις Πατάκη
Μήτσου Ανδρέας, Η ελεημοσύνη των γυναικών, εκδόσεις Καστανιώτη
Νόλλας Δημήτρης, Ναυαγίων πλάσματα, εκδόσεις Κέδρος
Παπαδημητρακόπουλος Ηλίας Χ., Ο θησαυρός των αηδονιών και άλλα διηγήματα, εκδόσεις Γαβριηλίδης
Παπαμόσχος Ηλίας Λ., Λειψή αριθμητική, εκδόσεις Κέδρος
Πάσχος Γιάννης, Μία νυξ δι’ εν έτος, εκδόσεις Μελάνι
Σκαμπαρδώνης Γιώργος, Μεταξύ σφύρας και Αλιάκμονος, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα
Στάμου Εύα, Μεσημβρινές συνευρέσεις, εκδόσεις Μελάνι

21/4/10

Αrt Αthina: Έκθεση «Βιβλία ελλήνων καλλιτεχνών: Σύγχρονες εικαστικές δημιουργίες»

image H τέχνη οικονομική κρίση δεν κοιτά. Και η Αrt Αthina - διεθνής φουάρ τέχνης που φέτος συμπληρώνει τα 16 της χρόνια- πιστή στο ραντεβού της υπόσχεται τέσσερις ημέρες γεμάτες εικαστικές δημιουργίες, με τη συμμετοχή 300 καλλιτεχνών από 58 γκαλερί που εκπροσωπούν 11 χώρες (Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, ΗΠΑ, Ιταλία, Κύπρος, Βρετανία, Ολλανδία, Τουρκία). Δεν είναι λίγες οι εκπλήξεις που θα περιμένουν τους φιλότεχνους στο κλειστό γήπεδο του Τae Κwon Do, στο Φάληρο.
Τα βλέμματα αναμένεται να τραβήξει η παράλληλη έκθεση «Βιβλία ελλήνων καλλιτεχνών: Σύγχρονες εικαστικές δημιουργίες», την οποία επιμελείται η Μαρία Αγγελή. Πρόκειται για βιβλία δημιουργών που «επιτρέπουν να εκφραστεί μία άλλη, ίσως περισσότερο μύχια ή προσωπική φωνή του δημιουργού και προσκαλούν τον επισκέπτη σε ανατρεπτικές αναγνώσεις». Παρόντες μέσω των βιβλίων τους θα είναι, ανάμεσα σε άλλους, οι Αλέξης Ακριθάκης, Δημήτρης Αληθεινός, Δημήτρης Αντωνίτσης, Στήβεν Αντωνάκος, Αλέξανδρος Γεωργίου, Μανώλης Ζαχαριουδάκης, Δέσποινα Μεϊμάρογλου, Κύριλλος Σαρρής, Γιώργος Τσεριώνης, Δημήτρης Τσουμπλέκας, Γιώργος Χατζημιχάλης, Μανώλης Χάρος.
Δεύτερη έκπληξη, η παρουσίαση των καλλιτεχνών που τιμήθηκαν με τα Επαθλα Σπυροπούλου από το 2006 μέχρι σήμερα και φωτογραφικό υλικό από βραβευμένους παλαιότερα, όπως και υλικό από τις λοιπές δραστηριότητες του Ιδρύματος Γιάννη και Ζωής Σπυροπούλου που γιορτάζει φέτος τα 20 χρόνια του. Παράλληλα, θα ανακοινωθεί και το νέο «Επαθλο Βασίλης Ι. Βαλαμπούς», το οποίο απονέμεται κάθε δύο χρόνια σε καλλιτέχνες μέχρι 35 ετών που σπουδάζουν σε μεταπτυχιακό επίπεδο και υποστηρίζεται οικονομικά από τα παιδιά του συλλέκτη στη μνήμη του.
Και για όσους δεν συγκρατήσουν την ημερομηνία της Αrt Αthina, η βιτρίνα του πολυκαταστήματος Αttica θα... ντυθεί με τέχνη από τις 26 Απριλίου έως και τις 15 Μαΐου και θα υπενθυμίζει το ραντεβού της φουάρ.

18/4/10

Πούλιτζερ πνεύματος και δράσης

Η μάχιμη δημοσιογραφία, η λογοτεχνία, η ποίηση, η μουσική και το θέατρο τιμήθηκαν για το 2010

image Δεν είχαν το μεγάλο όνομα φέτος τα βραβεία Πούλιτζερ, όπως κάθε χρόνο όμως, είχαν τις ιδιαιτερότητές τους: για παράδειγμα, το βραβείο για το βιβλίο μυθοπλασίας (Fiction) δόθηκε σε έναν πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα: τον Πολ Χάρντινγκ (Paul Harding) για το μυθιστόρημά του «Tinkers» (εκδ. Belevue Literary Press), ειδική εύφημος μνεία δόθηκε μετά θάνατον φυσικά στον θρυλικό Αμερικανό τραγουδιστή της κάντρι και του χιλμπίλι Χανκ Ουίλιαμς, ενώ για μια ακόμη χρονιά σάρωσαν στις κατηγορίες των βραβείων δημοσιογραφίας κορυφαίες αμερικανικές εφημερίδες ή δημοσιογράφοι που εργάζονται σε αυτές, όπως οι New York Times και η Washington Post.

Ειδικά φέτος, είναι πραγματικά συγκλονιστική η φωτογραφία που βραβεύθηκε, στον τομέα του Breaking News Photography, με τη διάσωση μιας γυναίκας από πνιγμό στον ποταμό Ντε Μόινς, στην Αϊόβα.

Θυμίζουμε ότι τα βραβεία Πούλιτζερ θεσπίστηκαν το 1917 από τον ουγγρικής καταγωγής Αμερικανό εκδότη Τζόζεφ Πούλιτζερ και τα διαχειρίζεται το Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης. Ο Πούλιτζερ είχε αφήσει γι' αυτό τον σκοπό χρήματα στο Κολούμπια (πέθανε το 1911), μέρος των οποίων όμως χρησιμοποιήθηκε και στη δημιουργία της φημισμένης σχολής δημοσιογραφίας του γνωστού Πανεπιστημίου του Μανχάταν το 1912. Η κριτική επιτροπή των βραβείων ωστόσο αποτελείται από πρόσωπα που δεν έχουν απαραίτητα σχέση με αυτό.

Οι βραβεύσεις απευθύνονται σε ό,τι κορυφαίο εκδόθηκε την περασμένη χρονιά στις ΗΠΑ από Αμερικανό δημοσιογράφο ή συγγραφέα στον τομέα της δημοσιογραφίας (διάφοροι τομείς), της λογοτεχνίας (πεζογραφία, ποίηση, Ιστορία, βιογραφία, μελέτη, δοκίμιο, θέατρο) και της μουσικής. Το ενδιαφέρον είναι ότι κάθε βραβείο συνοδεύεται μεν από χρήματα πλην όμως δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό το ποσό: δέκα χιλιάδες δολάρια έκαστος.

Αυτό όμως δεν έχει καμία σημασία. Το βραβείο Πούλιτζερ είναι ένας από τους πλέον κραταιούς θεσμούς στην Αμερική, αλλά και διεθνώς, αρκεί κανείς να ανατρέξει ενδεικτικά σε προηγούμενους νικητές: Φόκνερ, Χέμινγουεϊ, Τένεσι Ουίλιαμς, Αρθουρ Μίλερ, Ευγένιος Ο' Νιλ, Εντουαρντ Αλμπι, Νόρμαν Μέιλερ, Φίλιπ Ροθ, Τζον Απνταϊκ, Θόρντον Ουάιλντερ, Ρόμπερτ Φροστ, Τόνι Μόρισον κ.ά.

Βραβεία σε 21 κατηγορίες

Συνολικά, το βραβείο Πούλιτζερ δίνεται σε είκοσιενα κατηγορίες, στον τομέα της δημοσιογραφίας, των γραμμάτων και της μουσικής. Οι φετινοί νικητές στις κυριότερες κατηγορίες είναι:

- Δημοσιογραφία: Breaking News Reporting: το προσωπικό της εφημερίδας The Seattle Times. Explanatory Reporting: Michael Moss και μέλη της εφημερίδας The New York Times. National Reporting: Matt Ruttledge και μέλη της εφημερίδας The New York Times. International Reporting: Anthony Shadid της εφημερίδας The Washington Post. Feature Writing: Gene Weingarten της εφημερίδας The Washington Post. Breaking News Photography: Mary Chind της εφημερίδας The Des Moines Register.

- Λογοτεχνία: Πεζογραφία: Paul Harding, «Tinkers». Θέατρο: Brian Yorkey-Tom Kitt «Next to Normal». Ιστορία: Liaquat Ahamed, «Lords of Finance: The Bankers Who Broke the World». Βιογραφία: T. J. Stiles, «The First Tycoon: The Epic Life of Cornelius Vanderbilt».

via

Για τον Καραϊσκάκη, με αφορμή το θάνατό του στις २३ Απριλίου 1827

Κωστής Παλαμάς
από "Τα δεκατετράστιχα", Άπαντα, τόμος 7

Πόλεμος θάρχιζε. Στα ξέγναντα, μπροστά μου,
κορφή, γκρεμός ∙ το βουνό μαύρο. Ξαφνικά
το βουνό αστράφτει μεσ’ στην υπνοφαντασιά μου
σαν από φάσγανα γυμνά για φονικά.
Όσο και αν έγερν’ εμέ δείλια προς τα χάμου,
με μάτια π΄ροσμενα υψωμένα εκστατικά
τα πρώτα βόλια να σφυρίξουνε στ’ αυτιά μου
κ’ ένοιωθα κάτι σα φτερό στα σωθικά.
Κα να! Από του βουνού την κορωμένη ράχη
δε χύμησε μουγγρίζοντας η αντάρα η μάχη.
Το βουνό χρυσή σκάλα, κλέφτες και κουρσάροι
την κατεβαίνανε, και σ’ όλους μέσα ποιος;
Ένας ξεχώριζε, του Γένους το καμάρι,
της Καλογριάς ο Γιός!

16/4/10

Ακύρωσε τη διάλεξή του λόγω «ρατσιστικών συνθημάτων» ο Ισμαήλ Κανταρέ

Ισμαήλ Κανταρέ Ακύρωσε τη διάλεξή του στο πλαίσιο του προγράμματος Μegaron Ρlus ο αλβανός συγγραφέας Ισμαήλ Κανταρέ, επικαλούμενος τα πρόσφατα γεγονότα στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου, όταν βατραχάνθρωποι των ειδικών δυνάμεων (ΜΥΑ) φώναζαν ρατσιστικά συνθήματα κατά των Αλβανών στο κέντρο της Αθήνας. Ο Ισμαήλ Κανταρέ επρόκειτο να μιλήσει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τη Δευτέρα. Στην επιστολή του, δηλώνει:

«Λόγω των πολύ δυσάρεστων πρόσφατων γεγονότων που έλαβαν χώρα στην Αθήνα και χαρακτηρίστηκαν από ρατσισμό κατά των Αλβανών, αποφάσισα να ματαιώσω την επίσκεψή μου στη χώρα σας. Γνωρίζετε καλά τον θαυμασμό που τρέφω για την ελληνική λογοτεχνία και τον ελληνικό πολιτισμό, αλλά εκτιμώ ότι μέσα σ΄ ένα τέτοιο κλίμα, που στερείται κάθε ίχνος πολιτισμού, η επίσκεψή μου θα ήταν άκαιρη...».

Από την πλευρά του το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών δηλώνει ότι «λυπάται πραγματικά για την απόφαση αυτή του Ισμαήλ Κανταρέ που είναι συνέπεια ενός ιδιαίτερα δυσάρεστου περιστατικού που καταδικάστηκε από την ελληνική κοινή γνώμη». «Οι υπεύθυνοι του Μεγάρου», προστίθεται, «ακριβώς επειδή θεωρούν ότι η ουσιαστική απάντηση στις ακραίες συμπεριφορές είναι η ανάδειξη του δημιουργικού διαλόγου, κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια να μεταπείσουν τον βραβευμένο συγγραφέα να έλθει στην Αθήνα και ελπίζουν ότι στο μέλλον θα δοθεί ξανά ευκαιρία στους πολυπληθείς φίλους του Ισμαήλ Κανταρέ να τον συναντήσουν στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Μegaron Ρlus».

Υπενθυμίζεται ότι για τα συνθήματα αυτά, τα οποία σύσσωμος ο Τύπος χαρακτήρισε «ανατριχιαστικά», ακολούθησε άμεση αντίδραση του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη που έθεσε σε διαθεσιμότητα τον επικεφαλής του ουλαμού και διέταξε Ενορκη Διοικητική Εξέταση.

via

14/4/10

Σεμινάριο «δημιουργικής γραφής» από τον Στρατή Χαβιαρά στην 7η ΔΕΒΘ (22-25/4/10)

image Το καθιερωμένο ετήσιο ραντεβού του «Εργαστηρίου του Βιβλίου» στη ΔΕΒΘ θα πραγματοποιηθεί από τον Στρατή Χαβιαρά, συγγραφέα, διευθυντή του εργαστηρίου «Writing the novel» του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και συντονιστή του Εργαστηρίου.

Το σεμινάριο απευθύνεται σε επίδοξους συγγραφείς, λάτρεις της λογοτεχνίας με δόκιμη δημιουργική διάθεση. Ο Στρατής Χαβιαράς πρόκειται να διδάξει σε δύο τρίωρες συναντήσεις, κάνοντας μια σύντομη, ενδεικτική περιήγηση στα μυστικά της γραφής, και ειδÎ �κότερα σ’ ό,τι αφορά το διήγημα και το μυθιστόρημα (δομή, ανάπτυξη χαρακτήρων, αφηγηματική φωνή, γλώσσα, ύφος).

Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να δηλώσουν συμμετοχή (τηλ.: 2310 291180, ηλ.ταχ.: tbf@helexpo.gr, κα Άννα Τερζή) έως την Πέμπτη 22 Απριλίου. Το κόστος συμμετοχής είναι 100 ευρώ (για τις δύο ημέρες συνολικά). Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Σάββατο 24 Απριλίου & Κυριακή 25 Απριλίου 2010
11.00-14.00 (Συνεδριακό Κέντρο «Ν. Γερμανός» - αίθουσα C)
Οργάνωση: Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ)

13/4/10

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ & ΚΟΣΜΗΜΑ ΣΤΟ ΤΕΛΛΟΓΛΕΙΟ (14-30/4/10)

image Κοσμήματα εμπνευσμένα από αγαπημένες ιστορίες βιβλίων θα έχει την ευκαιρία να δει το κοινό από την Τετάρτη 14 Απριλίου, στις 19.00, στο Τελλόγλειο Ιδρυμα Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Την έκθεση, η οποία θα περιλαμβάνει πρωτότυπες δημιουργίες υπό τη διδασκαλία και επιμέλεια της δασκάλας κοσμήματος, Τάσσας Γκανίδου, διοργανώνουν το τμήμα κοσμήματος της Κοινωφελούς Επιχείρησης Πολλαπλής Ανάπτυξης (ΚΕΠΑ) Βέροιας και το Πολιτιστικό ΙΕΚ του δήμου Θεσσαλονίκης.

Στην έκθεση συμμετέχουν συνολικά 25 δημιουργοί χειροποίητων κοσμημάτων, οι οποίοι με αφετηρία ένα βιβλίο και τις σκέψεις που ξεπηδούν μέσα από αυτό πραγματεύονται έννοιες, όπως κόσμος, σπίτι, κοινωνία, ταυτότητα, ταξίδι, έρωτας, φυγή, όνειρα, φιλία.

Πηγή

2/4/10

Ελληνικά Μοιρολόγια

Από Κύπρο
Άρκοντες αφικράστε μου της Δέσποινας τον θρήνον
πώς κλαίει τον μονογενή εις τον Σταυρόν εκείνον.
Αδέ μαντάτο σκοτεινόν και μέρα λυπημένη
που ήρτε σήμερον σ' εμέ, την πολοπικραμένη.
Πού πιάσαν τον Υιούλην μου κι έμεινα ορφανεμένη
κι ο κόσμος κλαίει ουρανέ κι η γη σκοτεινιασμένη.
Ο ήλιος εσκοτίστηκεν κι όλον το φως εχάθη
και το φεγγάριν τ' ουρανού κατά πολλά επικράνθη.
Όρη αναστενάξετε και πέτρες ραϊστείτε
και ποταμοί στραγγίσετε και δένδρα μαραθείτε

Από Μικρά Ασία
…Η Παναΐα τ' άκουσε, πέφτει λιγοθυμάει
νερό σταμνιά την περεχούν, τρία γυαλιά του μόσχου
τέσσερα το ροδόστατμο ώστε να συνεφέρει,
κι απάνω που συνέφερε τούτο το λόγο λέγει.
- Δεν έχ' γκρεμό να γκρεμιστώ για το μονογενή μου
δεν έχ' μαχαίρι να σφαγώ για το μονογενή μου
δεν έχ' σκοινί να κρεμαστώ για το μονογενή μου.
Απολογιέται κι ο Χριστός της μάνας του και λέγει.
- Μάνα μ' αν γκρεμιστείς εσύ, γκρεμιέτ' όλος ο κόσμος,
μάνα μου αν σφαγείς εσύ, σφάζετ' όλος ο κόσμος,
μάνα μ' αν κρεμαστείς εσύ, κρεμιέτ' όλος ο κόσμος.
Πάρτο μάνα μου υπομονή, να πάρ' όλος ο κόσμος.
Άντε μάνα μου στο καλό και διάφορο δεν έχεις,
μόν' το μεγάλο Σάββατο κάτσε να μ' απαντέχεις.

1/4/10

Μια βρεγμένη βαλίτσα έκρυβε τον θησαυρό του Εμπειρίκου

Ο ερωτικός, ο μαχητικός, ο άγνωστος ποιητής ήταν «χαμένος» σε ένα μουσκεμένο υπόγειο και ήρθε η ώρα να εκδοθεί, λέει στα «ΝΕΑ» ο γιος του Λεωνίδας.

image «Να πάρει η ευχή»... Ηταν άνοιξη του 1974 όταν ο 73χρονος Ανδρέας Εμπειρίκος αναζητούσε εναγωνίως στα συρτάρια και τις αποθήκες του σπιτιού του, στο Κολωνάκι, τα προ του 1935 κείμενά του, προκειμένου να τα εντάξει σε συλλογή. Του έλειπαν δύο ποιήματα του Σεπτεμβρίου του 1933: «Το θέαμα του Μπογιατιού ως κινούμενου τοπίου» και «Τη 2η μέρα του Σεπτέμβρη».

«Να πάρει η ευχή», επανέλαβε ο 49χρονος Λεωνίδας Εμπειρίκος ένα απόγευμα του 2006 (31 χρόνια μετά τον θάνατο του πατέρα του και πέντε μόλις ημέρες μετά τον θάνατο της μητέρας του Βιβίκας) όταν ανέσυρε ύστερα από το πλημμυρισμένο από τις βροχές υπόγειο του σπιτιού τους δέκα βαλίτσες γεμάτες ξεχασμένα χειρόγραφα. Ηταν οι βαλίτσες της γιαγιάς Στέπκας, στις οποίες η ρωσικής καταγωγής Στεφανία (μητέρα του Ανδρέα Εμπειρίκου) φύλασσε τα κείμενα αλληλογραφίας και άλλα χειρόγραφα των παιδιών της.

«Δεν περιμένω να βρω άλλο υλικό από τα έργα του... Με την αποκάλυψη αυτών των κειμένων και μάλιστα με τον τρόπο που έγινε, νομίζω ότι ολοκληρώθηκε το σύνολο του έργου του», δηλώνει στα «ΝΕΑ» ο ιστορικός Λεωνίδας Εμπειρίκος, ο μοναδικός απόγονος και διαχειριστής του πνευματικού έργου του Ανδρέα Εμπειρίκου.

Τέσσερα χρόνια μετά, βλέπετε ως «μοιραίο» ή απλώς τυχαίο το γεγονός αυτής της τύπου «φιλμ νουάρ» ανακάλυψης;

Είναι ιδιαίτερα όλα αυτά. Ο θάνατος της γιαγιάς, του πατέρα, της μητέρας, τα «κρυμμένα μυστικά», η πλημμύρα και μόλις πέντε μέρες μετά οι δέκα βαλίτσες στο υπόγειο... Ομως, ήταν hazard objectif- αυτό που λέμε αντικειμενικά τυχαίο. Με τη συλλογή που ετοιμάζεται ήδη θα έχει ολοκληρωθεί η δημοσίευση των έργων του. Εξέδωσε πολύ λίγα κείμενά του εν ζωή. Αντιμετωπίστηκε ως ακραία μορφή λόγω του ερωτισμού των έργων του. Είχε εξάλλου μια ολιστική αντίληψη για την ποίηση ως σύνολο των εκφάνσεων τέχνης και ζωής. Ο ίδιος θεωρούσε ποίημα και μια φωτογραφία, μια μαγνητοφωνημένη συζήτηση μ΄ έναν φίλο (έχει τέτοιες αρκετές στο αρχείο του) ή ένα μουσικό κομμάτι.

Ηταν το ίδιο «δύσκολος» ως πατέρας , ως άνθρωπος;

Ηταν ένας πολύ καλός, πολύ ήρεμος (ενίοτε με εκρήξεις), πολύ χαρούμενος, πολύ αγαπητός άνθρωπος. Τουλάχιστον στα χρόνια που μπορώ εγώ να γνωρίζω, να έχω μνήμες. Τον γνώρισα όμως στα τελευταία 18 χρόνια της ζωής του. Ηταν ήδη αρκετά μεγάλος όταν γεννήθηκα. Οχι, καθόλου δεν νιώθω ως «βαρύ» το όνομα και την ιδιότητα ως γιου του Ανδρέα Εμπειρίκου.

Με την ολοκλήρωση της σύνθεσης των Απάντων του πατέρα σας, πέραν του έργου του μελετητή, έχετε προσωπικά αγαπημένο έργο;

Αδιαμφισβήτητα την «Οκτάνα». Από τα τελευταία έργα του (η γραφή της ολοκληρώθηκε το 1965 και πρωτοκυκλοφόρησε πέντε χρόνια μετά τον θάνατο του, το 1980).

Στην εκδήλωση των Εκδόσεων Αγρα, που φιλοξενήθηκε στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης με αφορμή τη Διεθνή Εκθεση Βιβλίου και την κυκλοφορία δύο τόμων με το απρόσμενα, «απρομελέτητα» ευρεθέν στις πλημμυρισμένες βαλίτσες υλικό (Ανδρέας Εμπειρίκος «Γράμματα στον πατέρα, τον αδελφό του Μαράκη και τη μητέρα, 1921-1935, σελίδες 275 και «Περί σουρρεαλισμού - Η διάλεξη του 1935, σελίδες 96), ο εκδοτικός οίκος και ο γιoς του Λεωνίδας υπήρξαν γενναιόδωροι.

Στην είσοδο περίμενε όλους τους ακροατές μια δεκαεξασέλιδη- εκτός εμπορίου- έκδοση με το πιο «ένδοξο» (ως «μυθικό» το αναφέρει ο Ελύτης) ποίημα του Εμπειρίκου «Το θέαμα του Μπογιατιού ως κινούμενου τοπίου». Ενα κείμενο 118 στίχων που συνοδευόταν από επίμετρο του καθηγητή-συγγραφέα και επιμελητή του έργου του Εμπειρίκου Γιώργη Γιατρομανωλάκη. Το ποίημα γράφτηκε τον Σεπτέμβρη του 1933 στο Μπογιάτι Αττικής (όπου βρισκόταν το κτήμα της οικογένειας και αποτελούσε- όπως και η γενέθλια Κριμαία, η Ανδρος και η Λωζάννη- αγαπημένο τόπο διακοπών του Ανδρέα Εμπειρίκου).

Ο δε Λεωνίδας Εμπειρίκος επιφύλασσε στους ακροατές του εν Θεσσαλονίκη μια ακόμη προσφορά. Ως αντίδωρο ίσως στην προ 37 ετών ενθουσιώδη υποδοχή του πατέρα του από φοιτητές και καθηγητές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου όπου- εν μέσω χούντας- έδωσε διάλεξη για το έργο του. Και διάβασε ένα ακόμη αδημοσίευτο ποίημα του πατέρα του, από αυτά που ανακάλυψε στο πλημμυρισμένο υπόγειο του Κολωνακίου. Το ποίημα φέρει τον τίτλο «Τη 2η μέρα του Σεπτέμβρη», ημέρα γενεθλίων του Ανδρέα Εμπειρίκου (το 1901 στην Βραΐλατης Ρουμανίας).

Μαζί με «Το θέαμα του Μπογιατίου» συνθέτουν την ενότητα «Μπογιατίου» και θα κυκλοφορήσουν, με άλλα γραμμένα πριν από το 1935, από τις Εκδόσεις Αγρα υπό τον γενικό τίτλο «Προϊστορία ή καταγωγή» -τίτλο που είχε δώσει ο ίδιος ο Ανδρέας Εμπειρίκος όταν συγκέντρωσε λίγους μήνες πριν από τον θάνατο του το μεγαλύτερο μέρος αυτών των κειμένων με σκοπό να τα εκδώσει.

«Καταλύσαμε την τυραννίδα του σάπιου καναπέ...»

image Ο Λεωνίδας Εμπειρίκος παραχώρησε για πρώτη δημοσίευση στα «ΝΕΑ» αποσπάσματα από τους δεκάδες στίχους του αδημοσίευτου ποιήματος.

«Τη 2η μέρα του Σεπτέμβρη/ που φτάσαμε στ΄ απομεινάρια του πατρικού χτημάτου μας Μπογιάτι. Η μέρα ήτανε όμορφη κι επίσης ο κάμπος, το δάσος, η Πάρνις και η Πεντέλη/ Κι ένας ευχάριστος αέρας - εδώ κάνω μια ρίμα προς διασκέδασιν μου-/ Μας δρόσιζε τα μέλη.

Αμέσως αντικρύσαμε σ΄ όλη του την ασχήμια/ τον φρικαλέο δεσπότη αυτού του χώρου/ τον παλαιό, τον κόκκινο, τον σάπιο καναπέ/ να εξουσιάζει μες τη μούχλα, τον σκόρο και το σκότος.

Κι έτσι στο τέλος μιας ζωής πολλών δεκάδων χρόνων/ Ο σάπιος καναπές ες κόρακας εστάλη.

Τώρα όλα είναι μπορετά/ αφού την δεύτερη μέρα του Σεπτέμβρη, και την πρώτη της αφίξεως μας στο Μπογιάτι/ Καταλύσαμε την τυραννίδα του σάπιου καναπέ.

Κι ανοίξαμε επιτέλους ορθάνοιχτα τα τζάμια.

Μπογιάτι, 3 Σεπτεμβρίου 1933»

Της Βίκυς Χαρισοπούλου

(C) ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ
Κάδμου 7 & Δαιδάλου
Λιβαδειά 32100
τηλ. 22610.89970
fax 22610.81028