Όπως ανακοινώθηκε από την ιστοσελίδα της, η Μιπ Γκις, η γυναίκα που έσωσε το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ μετά τη σύλληψη της νεαρής και της οικογένειάς της από τους Ναζί, πέθανε το βράδυ της Δευτέρας σε ηλικία 100 ετών.
Σύμφωνα με το BBC, η γυναίκα που αψήφησε τους Ναζί και έκρυψε επί δύο χρόνια την οικογένεια Φρανκ άφησε την τελευταία της πνοή στο γηροκομείο όπου είχε μεταφερθεί μετά από μια πτώση που είχε την παραμονή των Χριστουγέννων.
Η Γκις, που δεν ήταν η ίδια Εβραία, προμήθευε, μαζί με άλλους εργαζόμενους στην επιχείρηση του πατέρα της Άννας Φράνκ, Όττο, με τρόφιμα και βιβλία τους γονείς της, την αδελφή της και άλλους τέσσερις Εβραίους που κρύβονταν από το 1942 έως και το 1944, σε μια σοφίτα στο Άμστερνταμ.
Μετά τον εντοπισμό και τη σύλληψή τους από την Γκεστάπο, η Γκις μάζεψε τα σημειωματάρια και τα χαρτιά της νεαρής Άννας και τα κλείδωσε σε ένα συρτάρι για να της τα δώσει μετά τον πόλεμο.
Όμως η Άννα Φράνκ πέθανε από τύφο, σε ηλικία 15 ετών τον Μάρτιο του 1945 στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως Μπέργκεν-Μπέλσεν.
Η Γκις είχε δηλώσει ότι αρχικά αρνούνταν να διαβάσει τα γραπτά της Άννας Φράνκ, υποστηρίζοντας ότι η ιδιωτική ζωή ακόμη και των εφήβων είναι ιερή. Ωστόσο αργότερα φέρεται να είπε ότι αν διάβαζε τότε το ημερολόγιο θα το είχε κάψει γιατί ενοχοποιούσε όσους βοήθησαν την οικογένεια.
Το ημερολόγιο, που είχε δοθεί ως δώρο στην Άννα για τα 13α γενέθλιά της, καταγράφει της ζωή στην κρυψώνα της από τις 12 Ιουνίου 1942 μέχρι την 1η Αυγούστου 1944 και δημοσιεύθηκε το 1947 από τον πατέρα της, ο οποίος ήταν ο μόνος από τους οκτώ που επέζησαν από τα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Για το θάρρος που επέδειξε η Μιπ Γκις είχε τιμηθεί από το ισραηλινό Μουσείο του Ολοκαυτώματος Γιαντ Βάσεμ, από τη γερμανική κυβέρνηση, από το ολλανδικό κράτος και από διάφορους εκπαιδευτικούς οργανισμούς.
Η ίδια ωστόσο αρνιόταν τον τίτλο της "ηρωίδας" υποστηρίζοντας ότι έκανε απλά το καθήκον της.
Ο σύζυγός της, Γιαν Γκις, που είχε και αυτός βοηθήσει τους Φρανκ να κρυφτούν και τους εξασφάλιζε τρόφιμα μέσω της ολλανδικής αντίστασης, πέθανε το 1993.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου