Νέο τεύχος του περιοδικού "Διαβάζω"

Με ένα αφιέρωμα στον ποιητή Νάνο Βαλαωρίτη, κυκλοφόρησε το νέο τεύχος του μηνιαίου περιοδικού «Διαβάζω», σε επιμέλεια της Αντιγόνης Κατσαδήμα και κείμενα των Ιωάννας Κωνσταντουλάκη-Χάντζου, Ελισάβετ Αρσενίου και Φωτεινής Μαργαρίτη.Το αφιέρωμα περιλαμβάνει ,μεταξύ άλλων, συνέντευξη του ποιητή και μελετητή με θέμα την επικείμενη έκδοση του νέου του βιβλίου για τον Όμηρο και την αλφάβητο, καθώς και την καινούργια ποιητική του συλλογή «Γραμματοκιβώτιο ανεπίδοτων επιστολών».
Ο Νάνος Βαλαωρίτης γεννήθηκε στη Λωζάννη της Ελβετίας το 1921. Παρακολούθησε Κλασική Φιλολογία και Νομικά στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών, ώσπου έκλεισε με τον πόλεμο, το 1943. Πρωτοδημοσίευσε ποιήματα στα «Νέα Γράμματα»το 1939 και 1944, και στο «Τετράδιο» το 1948. Κατόπιν σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, ενώ στη Σχολή Hautes Etudes παρακολούθησε Μυκηναϊκή Φιλολογία .
Το 1944-53 μετέφρασε και παρουσίασε για πρώτη φορά στην Αγγλία τους μοντερνιστές ποιητές του 1930-40, Σεφέρη, Εμπειρίκο, Ελύτη, Εγγονόπουλο, Γκάτσο, σ’ ένα άρθρο στο περιοδικό Horizon του Cyril Connoly το 1946. Μεταφράσεις του Σεφέρη και του Ελύτη δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό New Writing του John Lehmann, το 1944-1948. Το 1948 επιμελήθηκε και μετέφρασε με τους Lawrence Durell, Bernard Spencer και Γιώργο Κατσίμπαλη την επιλογή των ποιημάτων του Σεφέρη The King of Asine που είχαν μια εκπληκτική επιτυχία. Συνάντησε τότε τους T.S. Elliot, Stephen Spender, Dylan Thomas, W.H. Auden.
Στο Λονδίνο τύπωσε το πρώτο του ποιητικό βιβλίο « Η τιμωρία των μάγων», το 1947. Το 1954 πήγε στο Παρίσι, έζησε έξι χρόνια και στη συνέχεια πηγαινοερχόταν Αθήνα-Παρίσι έως το 1968. Στο Παρίσι συμμετείχε στις δραστηριότητες και τις καθημερινές σχεδόν συναντήσεις της υπερρεαλιστικής ομάδας γύρω από τον Αντρέ Μπρετόν έως το 1960, όταν γύρισε στην Ελλάδα και ίδρυσε το πρωτοποριακό περιοδικό «Πάλ»ι, το 1963-67.
Το 1968 πήγε στις ΗΠΑ, καλεσμένος από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο. Εκεί για 25 χρόνια δίδαξε Συγκριτική Λογοτεχνία και Δημιουργική Γραφή. Δίδαξε Όμηρο, σε αγγλική μετάφραση, και διαλόγους του Πλάτωνα ως λογοτεχνία. Το 1976-78 επέστρεψε στο Παρίσι με άδεια. Το 1969 συνεργάστηκε με τον Ζακ Λακαριέρ στην παρουσίαση της ελληνικής ποίησης και πεζογραφίας στο περιοδικό Letters Nouvelles και με τις ομάδες που συνέχισαν για λίγο το υπερρεαλιστικό κίνημα μετά τον θάνατο του Μπρετόν το 1966.
Το 1989 συνίδρυσε με τον ποιητή Ανδρέα Παγουλάτο το περιοδικό « Συντέλεια». Το 1959 πήρε το Β’ Κρατικό Βραβείο για τη συλλογή του «Κεντρική στοά», με σχέδια της συντρόφου του και κατόπιν συζύγου του, της αμερικανίδας ζωγράφου Μαρί Ουίλσον, η οποία τον είχε συστήσει στον Μπρετόν και την ομάδα του το 1954. Έχουν μαζί τρία παιδιά, τη Ζωή, τον Ντίνο και την Κατερίνα. Το 1982 πήρε το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή των ποιητικών πεζών « Μερικές γυναίκες». Και το 1998 πήρε το Κρατικό Βραβείο για το «Χρονικό και Μνημόνιο, Μοντερνισμός, πρωτοπορία και Πάλι», 1997. Κατόπιν, το 2006, πήρε το Βραβείο της Ακαδημίας του Ιδρύματος Ουράνη, για το σύνολο του ποιητικού του έργου. Με τον Θανάση Μασκαλέρη έχει μεταφράσει και επιμεληθεί την Ανθολογία μοντέρνας ελληνικής ποίησης, 650 σελίδων, από τον οίκο Τάλισμαν του Νιου Τζέρσεϊ των ΗΠΑ, με γενική εισαγωγή για την νεοελληνική ποίηση από τον 11ο αιώνα και χωριστές εισαγωγές για κάθε κίνηση και ποιητές. Πρόσφατα, το 2009, τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του.
Η ποιητική εργογραφία του Νάνου Βαλαωρίτη:
. Η τιμωρία των μάγων, Λονδίνο 1947
. Κεντρική στοά, Αθήνα , 1958
. Εστίες μικροβίων, εκδ. Καλώδιο, Σαν Φρανσίσκο 1077
. Ανώνυμο ποίημα του Φωτεινού Αηγιάννη, Ίκαρος 1978
. Ο ήρωας του τυχαίου, Τραμ, Θεσσαλονίκη 1979
. Η πουπουλένια εξομολόγηση, Ίκαρος 1982
. Στο κάτω κάτω της γραφής, Νεφέλη 1984
. Ο έγχρωμος στυλογράφος, Δω δώνη 19
. Ποιήματα Ι, Υψιλον 1987
Από την εφημερίδα Ελευθεροτυπία