Μέσα από τις σελίδες του "Ηλίθιου", ο Ντοστογέφσκι έχει για μια ακόμη φορά την ευκαιρία να μας παρουσιάσει την εικόνα της Ρωσίας του καιρού του και να σατιρίσει πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις με το δικό του ιδιοφυή τρόπο.
Το μυθιστόρημα αυτό, που ως κεντρικό ήρωα έχει το μέχρις απελπισίας αφελή και ανεξίκακο, διόλου όμως "ηλίθιο", πρίγκιπα Μίσκιν, γράφτηκε εξολοκλήρου μακριά από τη Ρωσία. Ο ήρωάς του οδηγείται στην καταστροφή, όχι γιατί του λείπει η εξυπνάδα, αλλά γιατί είναι τόσο ευάλωτος συναισθηματικά, ώστε συντρίβεται κάτω από το βάρος της αφόρητης πραγματικότητας.
1 σχόλιο:
...δεν θα ξεχασω ποτε την αισθηση που μου αφησε η σκηνη του μελλοθανατου,νομιζα οτι θα εκτελουσαν εμενα!Εν τω μεταξυ πριν μερικες μερες ακουσα ενα σχολιο που μου'κανε εντυπωση και το παραθετω:''αν ο Καραγατσης εγραφε σε αλλη γλωσσα κι οχι στα ελληνικα(λιγων εκαττομυριων αποδεκτων) τοτε θα'ταν της 'κλασης'του Ντοστογιεφσκι...''
Δημοσίευση σχολίου