Στην Αν Ενράιτ το φετινό Booker

Για το μυθιστόρημά της "The Gathering" (δεν έχει μεταφραστεί ακόμη στα ελληνικά)

Στην Ιρλανδέζα συγγραφέα Αν Ενράιτ για το μυθιστόρημά της "The Gathering", απονεμήθηκε το βρετανικό βραβείο Μπούκερ, ένα από τα σημαντικότερα λογοτεχνικά βραβεία του κόσμου. Θεωρήσαμε ότι το βιβλίο αυτό είναι πολύ δυνατό, αλλά και δυσάρεστο και αρκετές φορές οργισμένο", τόνισε ο πρόεδρος της επιτροπής των βραβείων Χάουαρντ Ντέιβις, μετά την επιλογή ενός από τα αουτσάιντερ από τη βραχεία λίστα των υποψηφίων, πού περιελάμβανε το φαβορί Ίαν Μακ Γιούαν (Στην Ακτή) και τους Νίκολα Μπάρκερ (Darkmans), Μοχσίν Χαμίντ (Πακιστάν, The Reluctant Fundamentalist), Λόιντ Τζόουνς (Νέα Ζηλανδία, Mister Pip) και Ιντρα Σίνχα (Ινδία). "Η επιλογή ήταν πολύ δύσκολη", επισήμανε. "Το βιβλίο ρίχνει μια αυστηρή ματιά στα δεινά μιας ταλαιπωρημένης οικογένειας χρησιμοποιώντας σκληρή και ενδιαφέρουσα γλώσσα", πρόσθεσε ο Ντέιβις μετά τη δίωρη συνεδρίαση της επιτροπής για το ποιός θα είναι ο νικητής που θα λάβει και το χρηματικό βραβείο των 50.000 στερλινών. Η 45χρονη συγγραφέας τόνισε πως το πνευματικό της έργο αντιστοιχεί με μια δακρύβρεχτη ταινία του Χόλιγουντ. "Όταν οι αναγνώστες παίρνουν το βιβλίο μου ίσως να θέλουν μια χαρούμενη ιστορία που θα τους διασκεδάσει. Σε αυτήν την περίπτωση δεν πρέπει να το διαβάσουν", είπε χαρακτηριστικά.
Το βιβλίο διηγείται την ιστορία εννιά παιδιών της οικογένειας Χέγκαρτι που μαζεύονται στο Δουβλίνο για την κηδεία του αδελφού τους Λίαμ για να ξαναζήσουν ένα σκοτεινό μυστικό της παιδικής του ηλικίας.
Ο θεσμός των βραβείων Μπούκερ ιδρύθηκε το 1969 και απονέμεται κάθε χρόνο στο καλύτερο μυθιστόρημα συγγραφέα από τη Βρετανία, την Ιρλανδία και τις χώρες της Κοινοπολιτείας.

Εργογραφία

Alma perdita - Εκδότης: Αλεξάνδρεια (*Υπάρχει στη Βιβλιοθήκη Λιβαδειάς)

Η Ελίζα Λυντς είχε κάποτε θεωρηθεί η ομορφότερη και πλουσιότερη γυναίκα του κόσμου. Αυτή η άσημη ιρλανδέζα του 19ου αιώνα μπόρεσε να πραγματοποιήσει ένα αφάνταστο ταξίδι και να μοιραστεί τη δόξα και τη δύναμη του εραστή της Φρανσίσκο Λόπες στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, ακολουθώντας -αλλά και σπρώχνοντας η ίδια- τον εκκολαπτόμενο δικτάτορα της Παραγουάης σ' όλες τις αιματηρές περιπέτειες όπου έμελλε να βυθίσει τη χώρα του. Εκείνο που δεν μπόρεσε ήταν να τινάξει από πάνω της ήταν ο χαρακτηρισμός της "ιρλανδέζας πόρνης" που της επιφύλαξε η νέα της πατρίδα. Ούτε άλλωστε να σταματήσει την ξέφρενη κούρσα προς το όνειρο, το μεγαλείο και την καταστροφή, που παράσερνε τη "χαμένη ψυχή" της. Η μοίρα της είχε κάτι από την εκτυφλωτική μα φευγαλέα λάμψη των κοσμημάτων και των ρούχων που δεν έπαψε να διαλέγει και να φοράει με τόση χάρη, την ίδια στιγμή που το τοπίο της φρίκης μεγάλωνε ολόγυρά της.