Η Γυναίκα είναι τις πιο πολλές φορές η ηρωίδα στα δημοτικά τραγούδια της αγάπης, η Γυναίκα η συνδεδεμένη με τη Μάνα-Γη, με τη φύση γενικότερα, πηγή ζωής, σύμβολο γονιμότητας, πρότυπο ομορφιάς που συνομιλεί με τους γιαλούς, τους κάμπους,τα δέντρα κλπ.
Οι αρχαίες μοίρες που διαφεντεύουν τις τύχες των ανθρώπων, τα στοιχειά των πηγαδιών και των ποταμιών,τ α αερικά των λαγκαδιών και των βουνών, οι δράκοι, κι οι νεράιδες είναι οι συνομιλητές των ερωτευμένων στη δημοτική ποίηση, οι συνοδοιπόροι τους, αυτοί που τους παραστέκονται και συμπάσχουν στη θλίψη τους, αυτοί που χαίρονται στη χαρά τους. Οι μάγισσες γητεύουν τη ψυχή τους και τα ξόρκια αιχμαλωτίζουν την καρδιά τους. Οι βαριά λαβωμένοι από τα βέλη του έρωτα, ζητούν τη συνδρομή του Αφέντη-Ήλιου, τη δροσιά του Κυρ Βοριά, τη γαλήνη στη πλανεύτρα θάλασσα. Ο αϊτός,προσωποποίηση του περήφανου παλικαριού μπλέκεται με τη μορφή του Άη-Γιώργη, η πέρδικα, σύμβολο της όμορφης κοπελιάς, ταυτίζεται με τη γλυκιά εικόνα της Παναγιάς.
Έτσι με μαγικό τρόπο, η Παγανιστική λατρεία μεταμορφώνεται σιγά-σιγά, σμίγουν οι μορφές των ξωτικών και των στοιχείων της φύσης με τις μορφές των αγίων και της Παναγιάς και η μυθολογία με το Χριστιανισμό παντρεύονται αρμονικά σ' ένα γάμο που γεννά την παράδοση και τη συνέχιση των εθίμων της φυλής μας.
Οι ερωτευμένοι στο Δημοτικό μας τραγούδι σμίγουν μετά από ανυπέρβλητα εμπόδια, βάσανα, πολέμους, ξενιτιά ή χωρίζουν μετά από ξόρκια, αρρώστεια και θάνατο.
Όμως είτε μέσα από τη χαρά της τελικής δικαίωσης του έρωτα είτε μέσα από το σπαραγμό της ματαίωσης του, τα δημοτικά μας τραγούδια εκφράζουν με αριστοτεχνικό τρόπο τους στοχασμούς και τα όνειρα του ενός ολόκληρου έθνους.
Βέρα Πελέκη
1η ΟΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου